W ustawie o podatku dochodowym przyjmuje się zasadę, zgodnie z którą określone przychody powinny być uznane za należne, zaś koszty za poniesione dopiero wówczas, gdy tego rodzaju zdarzenie faktyczne lub prawne wystąpi w rzeczywistości.

1. Z uwagi na brak prowadzenia ewidencji oraz dokonania odpowiedniej rejestracji dla celów podatku od towarów i usług, a także udokumentowanie zakupów rachunkami uproszczonymi spółka nie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego, przewidzianego w art. 19 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. 2. Urząd skarbowy, po rozpatrzeniu

Nie podlegają, kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego nie mające charakteru decyzji administracyjnej akty i czynności podejmowane w ramach wewnętrznych stosunków zakładowych w publicznej szkole średniej w zakresie przeprowadzania egzaminu dojrzałości i nadzorowane w ramach nadzoru pedagogicznego.

Uzależnienie wydania decyzji administracyjnej od okoliczności prawem nieprzewidzianych ani też nie wynikających z ważnych umów cywilnoprawnych narusza nie tylko przepisy proceduralne i przepisy ustawy z dnia 21 kwietnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./, ale także art. 2 i art. 7 Konstytucji RP.

Rada powiatu nie może przyznawać radnym zwrotu kosztów podróży, które się nie odbyły, podobnie jak nie może ograniczyć tego prawa do określonego z góry limitu. Twierdzenie to jest zresztą zgodne z postanowieniami Europejskiej Karty Samorządu Terytorialnego /art. 7 Karty, sporządzonej 15 października 1985 r i ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską, stanowi, że status przedstawicieli wybieranych do

1. Wystawienie przez zagraniczny podmiot faktury na kwotę wyższą nie przesądza, że jest ona wiarygodna i że importer zaniżył faktyczną cenę. Argumentacja oparta wyłącznie na tym, że skoro eksporter wystawił także fakturę na wyższą cenę, to automatycznie należy uznać, że odzwierciedla ona rzeczywistą cenę transakcyjną, ma charakter dowolny i narusza art. 80 Kpa. 2. Dla wszechstronnej oceny wiarygodności

Strona postępowania nie jest zwolniona od współudziału w realizacji obowiązków wynikających z art. 7 i art. 77 par. 1 Kodeksu postępowania administracyjnego.

W przypadku wątpliwości dotyczących właściwości miejscowej organów podatkowych, rozstrzygnięcie tego zagadnienia jest podstawowym i wstępnym problemem sporu.

Wysokość zwrotu różnicy podatku naliczonego nad podatkiem należnym może wynikać wyłącznie z deklaracji podatkowej albo z decyzji organu podatkowego wydanej na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

1. Treść jak i możliwe do jednoznacznego wyinterpretowania ratio legis art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ wskazują, że rozstrzygnięcie na podstawie tego przepisu jest sposobem załatwienia sprawy administracyjnej w formie decyzji organu administracji państwowej kończącego i uzasadniającego proces przeprowadzonej przezeń samokontroli

Istotą administracyjnego postępowania odwoławczego jest ponowne rozpoznanie sprawy, co oznacza, że w toku instancji dochodzi do dwukrotnego jej rozstrzygania. Organ II instancji obowiązany jest przy tym uwzględniać zmiany stanu faktycznego jakie zaszły w okresie pomiędzy wydaniem decyzji I i II instancji.

Prawodawca na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ zwolnił ogólnie z podatku od nieruchomości budynki przeznaczone do prowadzenia gospodarstwa rolnego. W przypadku wątpliwości co do przeznaczenia powierzchni budynku podstawą do rozstrzygnięcia nie mogą być tylko oględziny spornej części budynku, lecz generalne rozważanie

Błędne działania organu nie mogą szkodzić stronie, która działała w zaufaniu do organu administracji. Przerzucenie na stronę skutków pomyłki organu administracji narusza zasadę zaufania do organów władzy publicznej i prowadzi do naruszenia zasady demokratycznego państwa prawa ustanowionej w art. 2 Konstytucji RP.

Postanowienie sądu opiekuńczego o ustanowieniu kuratora dla osoby ułomnej /art. 183 par. 1 krio/ nie zastępuje zgody wynajmującego na podnajem lokalu w całości lub jego części, o jakiej mowa w art. 14 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 105 poz. 509 ze zm. - aktualnie t.j. Dz.U. 1998 nr 120 poz. 787/. Sąd opiekuńczy, ustanawiając kuratora

Zobowiązanie podatkowe w wypadku przewidzianym w art. 30 ust. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodwym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ powstaje dopiero z chwilą doręczenia decyzji organu podatkowego, a zatem decyzja ta ma charakter konstytutywny.

Samoobliczenie podatku VAT, w którym - co do zasady - winien znaleźć zastosowanie art. 18 ust. 7 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, co jest niemożliwe tylko z tego powodu, że w miesiącu, w którym podatnik otrzymał potwierdzenie wywozu towaru za granicę nie występował po jego stronie podatek należny, stanowi podatkowy

Nabycie własności nieruchomości zabudowanej obiektem, którego stan techniczny wymaga rozbiórki, nie oznacza, że wszystkie czynności postępowania administracyjnego muszą być prowadzone od początku i od podstaw, albowiem stosownie do art. 30 par. 4 Kpa w sprawach dotyczących praw zbywalnych w miejsce dotychczasowych stron wstępują ich następcy prawni i to niezależnie od tego czy podmioty będące poprzednio

Przepis par. 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 stycznia 1995 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także aktualizacji wyceny środków trwałych /Dz.U. nr 7 poz. 34 ze zm./ uznaje za wartości niematerialne i prawne nabyte przez podatnika prawa do patentów. Zatem dla celów podatkowych wartością niematerialną i prawną, od której dokonuje

Obowiązek wyznaczenia stronie trzydniowego terminu na wypowiedzenie się w sprawie zebranego materiału dowodowego ciąży także na organie odwoławczym /art. 200 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.

Paragony albo innego rodzaju "potwierdzenie sprzedaży", z których nie wynika wprost i jednoznacznie, że sprzedaż nie została dokonana na rzecz osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej nie dokumentują dostatecznie okoliczności zezwalających na wyłączenie określonego nimi obrotu spod rygorów i skutków art. 29 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku

1. Jeżeli już w chwili zakupu towaru podatnik miał zamiar przeznaczyć towar wyłącznie na własne prywatne potrzeby, brak jest dostatecznego uzasadnienia do ewidencjonowania tego rodzaju zakupów w dokumentacji podatkowej. 2. Nie tylko sprzedaż, ale także rozwój sieci niezależnych dystrybutorów, w szczególności poprzez zachęcanie do przystąpienia do niej nowych osób mógł mieć wpływ na wysokość osiąganych

1. O zobowiązaniach spółki można mówić dopiero od dnia wpisu do rejestru handlowego. W okresie do uzyskania wpisu spółka nie mogła się zobowiązać do ponoszenia kosztów prac określanych jako inwestycyjne. 2. Z odrębności /autonomii/ przepisów prawa podatkowego wynika między innymi, że ocenie organów podatkowych podlegają skutki podatkowe zawieranych umów. Odmiennie niż w prawie prywatnym /cywilnym/

Pomoc gminy w upłynnianiu mienia likwidowanych spółdzielni, polegająca na przejęciu mienia trudno zbywalnego w procesach likwidacyjnych oraz sprzedaży tego mienia, nosi charakter ciągły i jednocześnie spełnia warunki wskazane w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Nie wystąpiła zatem negatywna przesłanka

Gmina pomagała w upłynnianiu mienia likwidowanych spółdzielni przejmując mienie trudno zbywalne w procesach likwidacyjnych i następnie je odsprzedając. Czynności podejmowane przez Gminę mają zatem charakter ciągły i nie mieszczą się w zakresie zadań publicznych gminy i jednocześnie spełniają warunki wskazane w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o