Organy administracyjne zobligowane są do stosowania prokonstytucyjnej wykładni przepisów, które zostały zrekonstruowane w wyniku wyroku Trybunału Konstytucyjnego, a ekwiwalent za niewykorzystany urlop winien być obliczany według zmienionych po 1 października 2020 r. norm, z wyłączeniem elementów uznanych za niekonstytucyjne.

Skarga kasacyjna E. S. została oddalona, a P. S. odrzucona z powodu braku legitymacji; uznano, że organy egzekucyjne prawidłowo stosowały przepisy prawa administracyjnego i egzekucyjnego.

Postanowienie PWINB umarzające postępowanie zażaleniowe było prawidłowe, zważywszy na brak uprawnienia do kontroli instancyjnej wobec E.S. Skarga kasacyjna P.S. niedopuszczalna z uwagi na brak legitymacji procesowej do bycia stroną postępowania. NSA potwierdza, że decyzje dot. egzekucji administracyjnej dotyczą wyłącznie zobowiązanego.

Do stwierdzenia nabycia użytkowania wieczystego nieruchomości na podstawie art. 200 ust. 1 u.g.n., konieczne jest wykazanie posiadania prawa zarządu na dzień 5 grudnia 1990 r. Wpis w księdze wieczystej bez decyzji administracyjnej potwierdzającej zarząd nie spełnia tego wymogu.

Odmowa uzgodnienia przez organ konserwatorski projektu decyzji o warunkach zabudowy uniemożliwia jej wydanie zgodnie z art. 53 ust. 4 pkt 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Skarga kasacyjna nie zawierająca istotnych podstaw podlega oddaleniu.

Skarga kasacyjna oddalona, postanowienie o wstrzymaniu budowy zgodne z Prawem budowlanym, brak podstaw do legalizacji w trybie uproszczonym.

Skarga kasacyjna wniesiona przez R. Z. jest zasadna, ponieważ zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach został wydany na podstawie niepełnej analizy stanu faktycznego oraz błędnej oceny spełnienia wymogów miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że po upływie pięciu lat od doręczenia lub ogłoszenia decyzji o pozwoleniu na budowę stwierdzenie jej nieważności jest niemożliwe. Decyzje te podlegają ochronie art. 37b ustawy Prawo budowlane.

Skarga kasacyjna od wyroku WSA we Wrocławiu w przedmiocie włączenia nieruchomości do wojewódzkiej ewidencji zabytków została oddalona; czynności konserwatora zabytków były zgodne z prawem, a uprzednie prawomocne orzeczenie wiąże inne organy.

Dopuszczenie przez miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego budowli infrastrukturalnych nie wymaga określenia parametrów zabudowy, takich jak wysokość obiektów czy udział powierzchni biologicznie czynnej, jeśli nie wpływają one na ład przestrzenny, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o planowaniu przestrzennym.

Dopuszczenie organizacji społecznej do postępowania administracyjnego wymaga zarówno zgodności z celami statutowymi, jak i istnienia interesu społecznego. Brak spełnienia tych przesłanek uniemożliwia jej udział w postępowaniu na prawach strony.