NSA zwraca uwagę, że usługi świadczone przez Sponsora Emisji nie mogą być traktowane jako jedna kompleksowa usługa z zakresu instrumentów finansowych korzystająca ze zwolnienia VAT i należy ponownie ocenić ich naturę oraz wpływ na sytuację prawną stron.

Usługi Agenta Emisji, zgodnie z art. 7a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, wraz z wymaganymi czynnościami prowadzą do powstania i wprowadzenia do obiegu instrumentów finansowych. Podlegają zatem zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT jako usługi związane z instrumentami finansowymi.

NSA orzekł, że dla przywrócenia terminu do wniesienia odwołania konieczne jest uprawdopodobnienie braku winy pełnomocnika; błędy techniczne niezależne od pełnomocnika mogą uzasadniać przywrócenie terminu.

Przekazanie 1% podatku na rzecz organizacji pożytku publicznego nie jest możliwe w przypadku rozłożenia płatności podatkowej na raty, zgodnie z art. 45c ustawy o PIT, wymagającym pełnej płatności podatku w ustawowym terminie.

Dla zastosowania zwolnienia podatkowego, nieruchomości muszą być faktycznie zajęte na statutową działalność pożytku publicznego; formalne posiadanie i plany rewitalizacji niewystarczają do zwolnienia.

Nie jest dopuszczalne przywrócenie terminu materialnoprawnego z art. 4a ust. 1 pkt 1 u.p.s.d w postępowaniu sądowoadministracyjnym; odpowiedzialność za przywrócenie terminu spoczywa na organach podatkowych i wymaga prawidłowego skorzystania z prawa do odwołania.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że przy wypłacie zaliczek na rzecz komplementariusza spółka komandytowa nie ma obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego, co jest zgodne z zasadami zawartymi w art. 22 ust. 1a i art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p. oraz zasadą eliminacji podwójnego opodatkowania.

Decyzja administracyjna skierowana do podmiotu niebędącego stroną postępowania jest nieważna. Orzeczenie określa obowiązek ustalenia prawidłowej strony w postępowaniu podatkowym zgodnie z art. 247 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej.

Ustalenie limitu odliczenia podatku zagranicznego na podstawie art. 20 ust. 1 u.p.d.o.p. wymaga wyłącznego odniesienia się do kategorii dochodu, nie zaś mieszania pojęć dochodu i przychodu. Odliczenie musi być proporcjonalne do dochodu uzyskanego za granicą, zgodnie z polskimi przepisami podatkowymi.

Sąd nie znalazł podstaw do uwzględnienia skargi kasacyjnej, gdyż skarżący nie zakwestionował właściwie przepisu stanowiącego podstawę prawną decyzji organu, a także Sądu pierwszej instancji.

Artykuł 71 ust. 2 ustawy zmieniającej z 2021 r. zgodnie z jego literalnym brzmieniem ograniczył możliwość zaliczania amortyzacji nieruchomości mieszkalnych do 31 grudnia 2022 r. Zmiany nie naruszają zasady ochrony praw nabytych. Skarga kasacyjna została oddalona.

Dla stwierdzenia, czy wszczęcie postępowania karnego skarbowego było instrumentalne i tylko dla zawieszenia biegu przedawnienia podatku, niezbędnym jest dostęp do kompletnych akt sprawy, w tym akt karnoskarbowych. Bez tego, sąd nie może skutecznie rozpatrzeć zasadności uchylenia decyzji organu podatkowego.

NSA stwierdził, iż w sprawie nie zachodzą przesłanki do uchylenia ostatecznej decyzji podatkowej z 27 lipca 2012 r., określającej wysokość zobowiązania podatkowego skarżącego. Negatywne przesłanki uchylenia oraz brak należytel staranności skarżącego przesądziły o niemożności zmiany dotychczasowego rozstrzygnięcia.

Sąd administracyjny, uznając za skuteczną decyzję organów podatkowych, stwierdził nieprawidłowość w przypisaniu przychodów działalności gospodarczej i potwierdził, że formalne użycie innych podmiotów do wystawiania faktur nie przesądza o ich rzeczywistym uczestnictwie w działalności, definiując to jako "firmanctwo" i brak niezależności gospodarczej.

Przekazanie towarów między odrębnymi przedsiębiorstwami małżonków prowadzących własne działalności podlega opodatkowaniu VAT jako nieodpłatna dostawa, pomimo wspólności ustawowej majątkowej. Działania te traktuje się jako czynności między oddzielnymi podatnikami.

Zestaw kontenerowy stanowi "urządzenie przemysłowe" w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., co skutkuje nałożeniem obowiązku podatkowego w zakresie zryczałtowanego podatku dochodowego od rzeczy użytku objętych umową najmu z podmiotem zagranicznym.

Sąd kasacyjny uznał, że decyzja organu podatkowego oraz wyrok sądu pierwszej instancji były zgodne z prawem, ponieważ skarżąca nie dostarczyła wystarczających dowodów na istnienie dochodów pokrywających wydatki w 2016 roku.

Odpowiedzialność podatkowa członka zarządu obejmuje zaległości podatkowe, nawet jeśli złożone oświadczenie o rezygnacji nie dotrze do spółki zgodnie z art. 205 § 2 k.s.h. Sam fakt niezapłacenia długów jest wystarczający dla uznania niewypłacalności, niezależnie od liczby wierzycieli.