1. Od dnia 1 stycznia 1997 r. grunty przejęte do Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa z innych źródeł niż Państwowy Fundusz Ziemi korzystają - na wniosek podatnika - z przewidzianego w art. 12 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431 ze zm./, w brzmieniu nadanym przez ustawę z dnia 4 lipca 1996 r. o zmianie ustaw o podatku rolnym, o lasach, o podatkach

Z wyraźnego brzmienia tego przepisu art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ wynika, że należności i opłaty licencyjne podlegają wliczeniu do wartości celnej towaru tylko wówczas, gdy ich zapłata stanowiła "narzucony" przez sprzedawcę warunek sprzedaży towaru.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./, jedynym warunkiem podziału nieruchomości jest zgodność podziału z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Formułowane w skardze warunki pozaustawowe takie jak: cel podziału nieruchomości, powiązanie infrastruktury osiedla z dzierżawionymi od skarżącej

1) Grunty Państwowego Funduszu Ziemi i Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, objęte w trwałe zagospodarowanie w celu utworzenia nowego gospodarstwa lub powiększenie gospodarstwa już istniejącego podlegają okresowemu zwolnieniu od podatku rolnego na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. /Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431 ze zm./, w brzmieniu nadanym przez ustawę z dnia 4 lipca

Organem właściwym do wydania decyzji w sprawie określenia wysokości podatku od środka transportowego stanowiącego współwłasność osób fizycznych zamieszkałych na terenie różnych gmin jest organ gminy miejsca zamieszkania osoby, na której nazwisko sporządzony został dowód rejestracyjny pojazdu.

Działalność komitetów społecznych nie ma wpływu na obowiązujący stan prawny i na obowiązki spółdzielni, nałożone zaskarżoną decyzją.

Nie ma podstaw prawnych do odmowy wpisu do ewidencji działalności gospodarczej spółki cywilnej utworzonej przez osobę prawną i osobę fizyczną.

Wynik postępowania sądowego w sprawie o stwierdzenie zasiedzenia jest zagadnieniem wstępnym w rozumieniu art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa dla postępowania w sprawie o wykreślenie z ewidencji gruntów osoby - wpisanej w niej - jako władającej sporną działką.

1. W przypadku błędnego wyliczenia podatku, bądź zawarcia w zeznaniu nieprawdziwych danych, organ podatkowy zgodnie z art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym w 1992 r. wyda decyzję, w której określi inną wysokość podatku. Określi, tzn. stwierdzi jedynie fakt uprzedniego powstania zobowiązania podatkowego

Treść przepisów art. 10 ust. 5 i art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ wskazuje, że wszelkie porozumienia, umowy, oświadczenia woli stron składane w przedmiocie zarówno wysokości odszkodowania, jak też jego ustalenia i wypłaty nie mogą wywołać żadnych skutków prawnych na gruncie cytowanej ustawy. Organ

Z art. 156 par. 2 Kpa można wnioskować, że dopuszczalne jest stwierdzenie nieważności także decyzji ustnej. Postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności może być prowadzone tylko w stosunku do aktu administracyjnego będącego w obrocie prawnym, a o tym - przy decyzjach ustnych - przesądza spełnienie warunków określonych w art. 14 par. 2 Kpa.

Zwrot poniesionych przez kuracjusza kosztów pobytu w sanatorium nie jest sprawą administracyjną rozstrzyganą decyzją administracyjną organu przyznającego skierowanie na leczenie uzdrowiskowe czy też innego dysponenta skierowań na leczenie uzdrowiskowe, o jakim mowa w par. 7 pkt 3 zarządzenia Ministra Zdrowia Opieki Społecznej z dnia 11 października 1991 r. w sprawie kwalifikowania do zakładów lecznictwa

czy przepis art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 84 poz. 414 ze zm./ jest zgodny z art. 2, art. 21 ust. 1. art. 32 ust. 1 i art. 64 ust. 1 i 3 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej.

1. Nie można przyjmować, że samo zarejestrowanie w ewidencji działalności gospodarczej, a nie rodzaj źródła przychodów w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przesądza o zaliczeniu danej działalności do działalności gospodarczej. 2. Usługi aktorskie, bez zatrudniania pracowników należy zakwalifikować do samodzielnie wykonywanej działalności artystycznej /art. 13 pkt 2 ustawy z dnia

Do zastosowania uchwały Trybunału Konstytucyjnego z dnia 1 lutego 1994 r. W 12/92 /Dz.U. nr 18 poz. 69/, dotyczącej ustalenia powszechnie obowiązującej wykładni przepisów art. 5 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./ w związku z art. 11 ust. 1 pkt 1 tej ustawy organy i Sąd

Odpowiedź organu administracji państwowej na skargę, nie może "uzupełnić" zaskarżonej decyzji przez zamieszczenie w niej rozważań i ocen, które zgodnie z art. 107 par. 3 Kpa powinno zawierać jej uzasadnienie faktyczne i prawne.

Jeżeli określona jednostka organizacyjna zajmuje się działalnością polegającą na przejmowaniu odpadów od innych jednostek organizacyjnych i składa te odpady na wysypisku, to obowiązek określony w art. 86 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196/ powinien być nałożony na tę jednostkę.

Nie może budzić wątpliwości legalności par. 1 ust. 2 zarządzenia porządkowego dyrektora Urzędu Morskiego (...) z dnia 30 grudnia 1995 r. w sprawie określenia niektórych zasad wykonywania rybołówstwa morskiego /ogłoszonego w wymagany sposób/ wprowadzającego wagowy limit 10 procent przyłowów dorszy przy ukierunkowanych połowach ryb innych gatunków, którego naruszenie jest zagrożone karą pieniężną przewidzianą

Stosownie do przepisu art. 2 pkt 2 art. 42 ustawy z dnia 6 lipca 1995 r. o przedsiębiorstwie państwowym "Polskie Koleje Państwowe" /Dz.U. nr 95 poz. 474/ do nieodpłatnego nabycia mienia wystarczające jest samo stwierdzenie możliwości wydzielenia zespołu składników materialnych niematerialnych jako odrębnego przedsiębiorstwa lub innego samodzielnego podmiotu, bez konieczności wcześniejszego faktycznego

Dla oceny skutkującej stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej istotne są tylko okoliczności uzasadniające takie stwierdzenie w dacie wydania kwestionowanego orzeczenia. Nie mogą mieć żadnego znaczenia zaistniałe zmiany w planach zagospodarowania przestrzennego odnoszące się do przeznaczenia spornej działki po upływie wielu lat.

Notariusz nie prowadzi działalności gospodarczej, lecz samodzielną działalność w zakresie wolnego zawodu /art. 13 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. W związku z tym nie może korzystać z ulgi z tytułu nauki zawodu, zatrudniając na podstawie umowy o pracę aplikanta notarialnego.

Opinie przewidziane w art. 13 pkt 5 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych /Dz.U. nr 85 poz. 428 ze zm./ nie są zaskarżalne do sądu administracyjnego.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./, nie ma obowiązku zaznajamiania kontrolowanego z przewidywanym wymiarem podatku już przy sporządzeniu adnotacji z zapoznania kontrolowanego z treścią dokumentów i ustaleniami kontroli. Nie ma również obowiązku doręczenia podatnikowi na piśmie postanowienia o przedłużeniu postępowania kontrolnego

Kwestia przebiegu linii granicznej pomiędzy nieruchomością przeznaczoną pod projektowaną zabudowę a nieruchomością sąsiednią musi być rozstrzygnięta - w przypadku sporu - na etapie postępowania o dopuszczalności usytuowania budynku w odległościach, o których mowa w par. 12 ust. 6 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych