Zwrot stosunku służbowego funkcjonariusza Policji na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 5 ustawy o Policji jest uzasadniony, jeśli zachowanie policjanta podważa jego nieposzlakowaną opinię i godzi w autorytet formacji, co stanowi ważny interes służby.
Występujący interes publiczny oraz uchybienia w zachowaniu funkcjonariusza Policji uzasadniają rozwiązanie z nim stosunku służbowego na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 5 ustawy o Policji, z uwagi na nieposzlakowaną opinię niezbędną do pełnienia służby. Skarga kasacyjna jest niezasadna.
W sytuacji, gdy nieruchomość objęta Mińskim Obszarem Chronionego Krajobrazu była zadrzewiona, również w części przeznaczonej pod zainwestowanie, uzgodnienia pozytywne warunków zabudowy stanowiłoby legalizację działań naruszających zakazy ochrony środowiska i dlatego skarga S. B. powinna zostać oddalona.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Krakowie dopuścił się bezczynności w kwestii udostępnienia informacji publicznej, jednak bezczynność ta nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa. Uchylono zobowiązanie do dokonania czynności, uwzględniając kontekst pandemiczny i błędne zaadresowanie wniosku.
Zmiana stanu wody na gruncie, która nie skutkuje szkodliwym oddziaływaniem na sąsiednie grunty, nie uzasadnia wydania decyzji restytucyjnej na podstawie art. 29 ust. 3 Prawa wodnego, a jedynie działania prowadzące do szkody uprawniają organ do nakazu przywrócenia stanu poprzedniego lub wykonania urządzeń zapobiegających szkodom.
Kara pieniężna nałożona na Sąd Rejonowy przez Prezesa UODO za naruszenia RODO była zasadna, proporcjonalna i skuteczna, a Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, potwierdzając prawidłowość zastosowania przepisów europejskich dotyczących ochrony danych osobowych.
W przypadku przewlekłego prowadzenia postępowania administracyjnego i braku przekonywującego informowania stron o przedłużeniu terminów oraz przyczynach zwłoki, występuje bezczynność organu z rażącym naruszeniem prawa.
Tunel foliowy nie jest traktowany jako obiekt budowlany regulowany przez Prawo budowlane, co uzasadnia orzeczenie o braku podstaw do podejmowania działań nadzorczych przez organy budowlane.
Decyzja kasacyjna wydana przez SKO była zasadna, gdyż postępowanie I instancji wykazało uchybienia, a brak wyjaśnień miał istotny wpływ na rozstrzygnięcie. Oddalenie skargi kasacyjnej.
Art. 100d ust. 1 pkt 1 lit. a i ust. 4 ustawy o pomocy dotyczą wszystkich cudzoziemców, co wyklucza zrzuty bezczynności organu w zakresie wydawania zezwoleń na pobyt, nawet gdy nie nastąpiło ich terminowe załatwienie.
W przypadku dochodzenia roszczeń z tytułu ekwiwalentu za nadgodziny, organy administracji zobligowane są rozważyć przedawnienie roszczenia zgodnie z art. 107 ustawy o Policji, niezależnie od wyroków Trybunału Konstytucyjnego znoszących jedynie ograniczenie do trzech ostatnich lat kalendarzowych.
Partie polityczne, korzystające z środków publicznych, zobowiązane są do udostępniania informacji publicznej z nimi związanych, nawet jeśli dotyczą umów cywilnoprawnych, o ile dotyczą realizacji zadań lub gospodarowania mieniem publicznym.
Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego decyzja o zatwierdzeniu rozbiórki drogi była zgodna z prawem. Obowiązki wynikające z takiej decyzji obciążają inwestora, nawet bez jego tożsamości z właścicielem gruntu, co nie stoi na przeszkodzie zgodności decyzji z prawem.
NSA uznał, że przepisy ustawy pomocowej, w tym art. 100d, stosuje się do wszystkich cudzoziemców, co wyklucza stwierdzenie bezczynności organu administracyjnego w okolicznościach tej sprawy.