Przepisy ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ ani inne przepisy prawa nie przewidują wydania decyzji administracyjnej w sprawie zwrotu nienależnej opłaty za zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych. Ochrona interesów podmiotu spełniającego nienależne świadczenie publicznoprawne polega na możliwości żądania

Wykładnia systematyczna i logiczna przepisów par. 7 i par. 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1993 r. w sprawie opłat za szczególne korzystanie z wód i urządzeń wodnych /Dz.U. nr 133 poz. 637 ze zm./ prowadzi do wniosku, że użyte w par. 8 pojęcie ścieków, obejmuje także wody kopalniane, za które ustala się podwójną opłatę.

Pojęcie dokumentu urzędowego należy interpretować w świetle przepisów art. 244 par. 1 i 2 Kpc oraz art. 76 par. 1 i 2 Kpa.

Przed 1 stycznia 1995 r. podatnik miał prawo zastosować zmianę sposobu amortyzacji środka trwałego w okresie jego amortyzowania.

Organy celne, stwierdzając niedostarczenie przez stronę w terminie towaru do urzędu celnego wskazanego w dokumencie przekazowym, zobowiązane są do pobrania opłaty manipulacyjnej dodatkowej. Wydanie decyzji o wymiarze opłaty manipulacyjnej dodatkowej wymaga zawsze ustalenia, czy w konkretnym wypadku istniały podstawy do przyjęcia, iż osoba przewożąca towar nie wykonała tego obowiązku. Stwierdzenie,

1. Podatnicy nie posiadający zezwolenia na wykonywanie niektórych czynności bankowych nie mogli korzystać ze zwolnienia od opłaty skarbowej. 2. Z istoty odpowiedzialności solidarnej zgodnie z art. 366 Kc wynika możliwość żądania spełnienia całego świadczenia od jednego tylko z dłużników.

1. Nie można mówić o naruszeniu przepisu art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, gdy podatnik nie świadczył usług wymienionych w załączniku nr 2 do tej ustawy. 2. Z istoty odpowiedzialności solidarnej /art. 366 Kc i następne/ wynika, że organ podatkowy działający w imieniu Skarbu Państwa jako wierzyciela

1. Uzasadniony wniosek podatnika o zwrot nadpłaconej kwoty podatku od nieruchomości, uiszczonego w drodze tzw. samoobliczenia, organ podatkowy rozstrzyga na podstawie właściwych przepisów ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, określając wysokość zobowiązania podatkowego, natomiast w razie bezzasadności wniosku wydaje decyzję odmawiającą zwrotu

1. Należne opłaty i podatki przywozowe lub wywozowe, za które stowarzyszenie poręczające ponosi odpowiedzialność określoną w art. 8 Konwencji celnej dotyczącej międzynarodowego przewozu towarów z zastosowaniem karnetów TIR /Konwencja TIR/, sporządzonej w Genewie dnia 14 listopada 1975 r. /załącznik do Dz.U. 1984 nr 17 poz. 76/, nie mogą być dochodzone bezpośrednio w trybie egzekucji administracyjnej

W myśl art. 157 par. 2 Kpa wszczęcie postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji następuje na wniosek strony bądź z urzędu. Organ administracji winien każdorazowo badać, czy wniosek o stwierdzenie nieważności pochodzi od podmiotu posiadającego przymiot strony i ocena taka powinna być przeprowadzona przed zawiadomieniem o wszczęciu postępowania. W przypadku ujawnienia, że wniosek nie pochodzi od

1. Wszystkie dowody przedstawione przez podatnika powinny być przedmiotem wszechstronnej i wnikliwej oceny na tle całokształtu materiału dowodowego. 2. Artykuł 20 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nakazuje uwzględniać po stronie przychodów nie tylko wartość zgromadzonych zasobów finansowych w roku podatkowym, którego sprawa

Z wyraźnego brzmienia art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ wynika, że należności i opłaty licencyjne podlegają wliczeniu do wartości celnej towaru tylko wówczas, gdy ich zaplata stanowiła "narzucony" przez sprzedawcę warunek sprzedaży towaru.

Decyzja ostateczna może być wzruszona tylko w trybie nadzwyczajnym uregulowanym w rozdziałach 12 i 13 działu II Kpa Stronie, która bez własnej winy nie brała udziału w postępowaniu dowiedziała się o wydaniu decyzji, gdy była ona już ostateczna, przysługuje wniosek na podstawie art. 145 par. 1 pkt 4 Kpa. Z wniosku, o którym mówi art. 58 par. 1 Kpa, może korzystać tylko strona, której organ doręczył

Przedmioty o charakterze inwestycyjnym w myśl par. 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 1991 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz.U. nr 125 poz. 559/ nie powinny być objęte spisem remanentowym, przyjmowanym do ustalenia kosztu własnego zużytych materiałów i towarów handlowych.

O charakterze obozu nie może decydować jego nazwa nadana przez ówczesne władze ZSRR, lecz rzeczywisty charakter obozu.

umorzyć postępowanie w przedmiocie wyjaśnienia przedstawionej wątpliwości prawnej.

Zwrot działki wywłaszczonej na rzecz następcy prawnego byłego właściciela /art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ wiąże się w sposób bezpośredni z prawem użytkowania wieczystego, ustanowionym na nieruchomości zamiennej.

Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością mogą tworzyć spółki cywilne, jednakże nie każda z tych spółek spełnia warunki "jednostki organizacyjnej" w rozumieniu ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./.

Wystąpienie z wnioskiem o zmianę wpisu w ewidencji działalności gospodarczej - po upływie 14-dniowego terminu, o którym mowa w art. 18 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ nie uzasadnia odmowy dokonania takiej zmiany.

Postępowanie o uchylenie decyzji ostatecznej na podstawie art. 154 Kpa stanowi jeden z elementów systemu nadzwyczajnych trybów postępowania administracyjnego, obejmujących przypadki weryfikacji decyzji administracyjnych dotkniętych wadliwościami kwalifikowanymi lub nie kwalifikowanymi oraz decyzji prawidłowych. System ten jest oparty na zasadzie niekonkurencyjności, tzn. że poszczególne tryby nadzwyczajne

1. Art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, w brzmieniu obowiązującym w 1996 roku /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, przewiduje, iż opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegaj ą budowle związane wyłącznie z prowadzeniem działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza lub leśna. 2. Pojęcie "działalność gospodarcza" użyte w ustawie o podatkach i