Wykreślenie podmiotu z KRS skutkuje utratą zdolności sądowej i czyni postępowanie sądowoadministracyjne bezprzedmiotowym, obligując sąd do jego umorzenia. (art. 128 § 1 pkt 1 i art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a.)

Wydatki na części produkcyjno-administracyjne, o ile są związane z rozwojem działalności produkcyjnej, mogą być uznane za koszty kwalifikowane nowej inwestycji, zgodnie z definicją w art. 2 pkt 7 u.w.n.i. oraz § 8 ust. 1 rozporządzenia.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że nieprawidłowe doręczenie decyzji podatkowej pełnomocnikowi strony, z pominięciem formy komunikacji elektronicznej zgodnie z Ordynacją podatkową, skutkuje uznaniem, że decyzja nie weszła do obrotu prawnego, co uzasadnia odrzucenie skargi na wojewódzkim szczeblu sądowym.

Grunty po nieczynnych liniach kolejowych nie korzystają z podatkowego zwolnienia na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 u.p.o.l., jeśli istnieje możliwość ich związania z prowadzoną działalnością gospodarczą, zaś materiał dowodowy musi być kompletny, aby ustalenie statusu linii kolejowej było prawidłowe.

Grunty po zlikwidowanej linii kolejowej, będące w posiadaniu przedsiębiorcy, mogą być uznane za związane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l., jeśli istnieje możliwość ich wykorzystania w tej działalności. Opodatkowanie nie jest uzależnione wyłącznie od posiadania tych gruntów przez przedsiębiorcę.

Grunty po zlikwidowanej linii kolejowej mogą być opodatkowane jako związane z działalnością gospodarczą, nawet bez faktycznego użytkowania, jeśli są w posiadaniu przedsiębiorcy. Sam zamiar ich wykorzystania komercyjnego wystarcza do przypisania wyższych stawek podatkowych.

Grunty po zlikwidowanej linii kolejowej, będące w posiadaniu przedsiębiorcy, mogą być opodatkowane według stawek właściwych dla gruntów związanych z działalnością gospodarczą, jeżeli istnieje faktyczny bądź potencjalny związek z taką działalnością, niezależnie od ich faktycznego wykorzystania.

Dla uzyskania zwolnienia z opodatkowania dochodu z tytułu zbycia nieruchomości, nie jest konieczne zamieszkiwanie na stałe w nabytym lokalu, jeżeli wydatki spełniają warunki określone w art. 21 ust. 25 u.p.d.o.f., wystarczy przeznaczenie ich na cele mieszkaniowe.

Rozliczenie VAT w transakcji aportu nieruchomości między P. Spółka z o.o. a P. S.A. wymaga ponownego zbadania, czy istotnym celem było osiągnięcie nieuprawnionej korzyści podatkowej; organ odwoławczy nie może zastąpić sądu pierwszej instancji w prowadzeniu postępowania wyjaśniającego.

Brak wymaganych prawem oświadczeń nabywców oleju opałowego uniemożliwia zastosowanie obniżonej stawki akcyzy, niezależnie od faktycznego przeznaczenia paliwa. Zasada proporcjonalności wynikająca z prawa unijnego nie została naruszona przez orzeczenie nakładające podatek w pełnej stawce.

Uprawdopodobnienie niewspółmierności zaliczek w rozumieniu art. 22 § 2a Ordynacji podatkowej należy do podatnika; organ podatkowy nie ma w tym trybie obowiązku prowadzenia pełnego postępowania dowodowego ani rozstrzygania kwestii właściwych dla rocznego wymiaru podatku.

Spółka komandytowa, uzyskując status podatnika CIT od 1 maja 2021 r., jest uprawniona do stosowania 9% stawki podatku na zasadach dotyczących podmiotów rozpoczynających działalność, nie będąc związana statusem małego podatnika z poprzednich lat.

Spółka komandytowa nie jest zobowiązana do pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od zaliczek na zysk dla komplementariusza w trakcie roku podatkowego. Podatek powinien być obliczany zgodnie z zasadami ujętymi w art. 30a ust. 6a-6e u.p.d.o.f. dopiero po zakończeniu roku podatkowego.

Organ podatkowy dopuścił się bezczynności i przewlekłego prowadzenia postępowania, lecz nie z rażącym naruszeniem prawa. Wymierzono symboliczną grzywnę jako środek prewencyjno-represyjny.

Zwolnienie z podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu wydatków poniesionych na cele mieszkaniowe nie wymaga zamieszkiwania w nabytym lokalu i dopuszcza czasowe zamieszkiwanie, o ile zakup nie miał charakteru spekulacyjnego.

Skarga kasacyjna organu zasługuje na uwzględnienie, bowiem postępowania zabezpieczające skutecznie zawiesiły bieg terminu przedawnienia, a transakcje prowadzone przez J.K. były nierzetelne w świetle przepisów o VAT.