Różnica w wysokości podatku obciążającego podatnika w osnowie decyzji i jej uzasadnieniu nie stanowi podstawy do wydania decyzji na podstawie art. 138 par. 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. 1980 nr 9 poz. 26 ze zm./ - /obecnie art. 233 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji podatkowej - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, w przypadku zastosowania
Działalność marketingowa wpływa na osiągane przychody. Brak przychodu w związku z tymi wydatkami nie wyklucza możliwości zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodu z uwagi na to, że warunkiem takiego zaliczenia jest kryterium celowości. (...) Wykorzystanie skutków akcji marketingowej spółki przez inny podmiot nie pozbawia celowości wydatków spółki na usługi marketingowe.
Wydanie decyzji uznaniowej w przedmiocie umorzenia kosztów egzekucyjnych w całości lub w części winno być poprzedzone ustaleniem, czy skarżący wykazał, że nie jest w stanie ponieść tych kosztów bez znacznego uszczerbku dla sytuacji finansowej lub, gdy za umorzeniem przemawiają szczególne okoliczności gospodarcze lub, jeżeli ściągnięcie tylko kosztów egzekucyjnych spowodowałoby niewspółmierne wydatki
1. Ustawa z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /t.j. Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ nie wskazuje środków prowadzących do wzruszenia opinii biegłego w przedmiocie określenia wartości zajętej ruchomości. 2. Przepisy wzmiankowanej ustawy nie przewidują możliwości dokonania ponownego oszacowania ruchomości będących przedmiotem egzekucji. Nie oznacza to jednak, iż taki
1. Przepisy z zakresu ubezpieczeń społecznych regulują wyczerpująco sprawę właściwości organów uprawnionych do rozpatrzenia odwołań. W sprawach tych nie stosuje się zasady z art. 127 par. 2 Kpa, że właściwym w tym zakresie jest organ administracji państwowej wyższego stopnia. 2. Od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych opartych na swobodnym uznaniu nie służy odwołanie w administracyjnym toku instancji
Postępowanie toczące się na podstawie przepisów - Prawa budowlanego nie rozstrzyga w ogóle sporów dotyczących prawa własności obiektów czy ich części.
Sąd administracyjny nie orzeka w oparciu o zasady słuszności czy współżycia społecznego, o ile nie zawiera ich treść konkretnej normy prawa materialnego.
Postanowienie z art. 50 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ jest szczególnym aktem incydentalnym prawa materialnego. Jego wyjątkowość polega na wstrzymaniu prowadzenia robót budowlanych na czas potrzebny organowi nadzoru do wydania decyzji "o której mowa w art. 51 ust. 1 tego Prawa". Ustawodawca w ust. 4 art. 50 założył, iż czas ten nie może przekraczać 2 miesięcy
Właściciel może korzystać z rzeczy lecz w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego /art. 140 Kc/. Jedną z takich ustaw jest prawo budowlane, które ma zastosowanie również do nieruchomości stanowiących własność osób fizycznych, prawnych oraz wszelkich innych podmiotów podejmujących działalność inwestycyjną na gruntach stanowiących własność Skarbu Państwa bądź gminy.
Straty spowodowane brakami ilościowymi i jakościowymi towaru nie stanowi kosztu uzyskania przychodów z art. 22 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, gdyż użyty w nim termin "zdarzenia losowe" obejmuje swym zakresem tylko przypadki, w których źródłem strat poniesionych przez podatnika były okoliczności niezależne od zachowań
Skoro organ wybiera określoną metodę, to kontroli sądowej podlega nie wybór metody jako takiej, lecz to, czy zastosowane w tej metodzie dane znajdują odzwierciedlenie w materiale dowodowym i czy podstawa opodatkowania przyjęta przez ten organ oparta jest na realnych założeniach i dokonana przy uwzględnieniu logicznych metod rozumowania, a więc innymi słowy czy wniosek końcowy, wynikający z zastosowanej
Gdy osoba całkowicie niezdolna do pracy z powodu inwalidztwa powstałego przed ukończeniem 18 roku życia osiąga pełnoletność w dniu innym niż pierwszy danego miesiąca i w tym samym miesiącu składa wniosek o przyznanie jej renty socjalnej na podstawie art. 27a ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. 1998 nr 64 poz. 414 ze zm./, początkiem okresu, za jaki należna jest renta
Z treści art. 219 Kpa płynie wniosek, iż zażalenie w trybie tego przepisu może wnieść tylko osoba, która żądała wydania zaświadczenia. Inna osoba, zainteresowana wydaniem zaświadczenia, nie może szukać ochrony w art. 219 Kpa. Jeśli legitymowana jest do uzyskania zaświadczenia, swój interes może zaspokoić składając własny wniosek o jego wydanie /art. 217 par. 1 Kpa/.
O tym czy udział skarżącego /okoliczność wymagająca ustalenia/ w walkach z oddziałami UPA lub grupami Wehrwolfu /czy to jako milicjanta, czy też - według zapisu z książeczki wojskowej -żołnierza z poboru/ miał charakter "zmilitaryzowany" powinny decydować wyłącznie rzetelne ustalenia stanu faktycznego.
1. Wykonanie dodatkowego ocieplenia nie może być uznane za remont, gdyż nie jest to robota budowlana polegająca na odtworzeniu stanu pierwotnego. W wyniku wykonania dodatkowego ocieplenia powstaje nowy dotychczas nie istniejący element budynku. 2. Użyte w art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ sformułowanie "część obiektu budowlanego" należy rozumieć przede
1. W art. 107 par. 1 Kpa ustawodawca mówi o podpisie, przez co należy rozumieć podpis własnoręczny, gdyż w innych przypadkach, jeżeli ustawodawca dopuszcza stosowanie innego niż własnoręczne odtworzenie podpisu, to daje temu wyraz w treści przepisu /np. art. 921[10] par. 2 Kc lub art. 339 par. 2 Kh/. Zastosowanie facsimile podpisu powoduje, że decyzja organu pierwszej instancji została wydana z rażącym
Zgodnie z normą wynikającą z przepisu art. 12 ust 1 pkt. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ przychodem jest wartość nieodpłatnych świadczeń. Aby zatem zgodnie z tą normą jakieś świadczenie zakwalifikować jako przychód, należy wykazać jego nieodpłatność. I nie wystarcza tu samo wskazywanie na istnienie powiązań gospodarczych i
Nieumiejętne, niewłaściwe lub nawet złośliwe odczytywanie nazwiska przez osoby trzecie, w sposób zmieniający jego brzmienie, a w konsekwencji także znaczenie słowa, nie stanowi żadnej z przesłanek, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1956 r. o zmianie imion i nazwisk /Dz.U. 1963 nr 59 poz. 328/.
Przepis art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ w sposób jednoznaczny precyzuje, że do wykonania robót budowlanych nie wymagających uzyskania pozwolenia można przystąpić, jeżeli w terminie 30 dni od dnia doręczenia zgłoszenia właściwy organ nie wniesie sprzeciwu. Przekazanie zgłoszenia innemu organowi nie wywołuje skutków prawnych do dnia, w którym
Pobór przez urząd celny podatku od osoby zagranicznej z tytułu świadczenia usług transportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej /art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wyłącza opodatkowanie importu usług, to jest kwoty, jaką usługobiorca jest obowiązany przekazać za granicę usługodawcy zagranicznemu
1. W sytuacji gdy transport towaru importowanego z zagranicy na terenie od granicy RP do miejsca przeznaczenia w kraju wykonywany jest przez podatnika, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm. tj. osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania lub pobytu za granicą lub osobę prawną lub jednostkę
Głosowanie nad projektem uchwały o udzielenie absolutorium zarządowi gminy poddanym pod głosowanie przez przewodniczącego rady gminy, w sytuacji gdy było ono poprzedzone rozpatrzeniem sprawozdania z wykonania budżetu i przedstawieniem wniosku komisji rewizyjnej o nieudzieleniu absolutorium wraz z akceptacją dla niego regionalnej izby obrachunkowej, stanowiło nieistotne naruszenie prawa w rozumieniu
Pojęcie "z przyczyn dotyczących zakładu pracy" z art. 37 j ust. 5 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ nie jest tożsame z rozwiązaniem stosunku pracy w trybie ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw
Strop jest tą częścią konstrukcyjną budynku, która stanowi własność właścicieli poszczególnych lokali w równych niewydzielonych częściach. Zatem jego przebicie wymaga zgody wszystkich współwłaścicieli budynku. Posiadanie takiej zgody jest warunkiem przyjęcia, że skarżący legitymuje się prawem do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Brak spełnienia tego wymogu nie pozwala na udzielenie pozwolenia