W sytuacji, gdy deklaracja podatkowa zawiera błędy wynikające z niewłaściwego zrozumienia obowiązujących przepisów podatkowych przez podatnika, nie ma ona charakteru oświadczenia woli podlegającego uchyleniu z powodu błędu, a roszczenia dotyczące nadpłaty podatku dochodowego od osób fizycznych mogą ulec przedawnieniu, skutkując odmową wszczęcia postępowania podatkowego.
art. 43 ust. 17a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., poz. 1054 ze zm.), dalej ustawa o VAT stanowi wadliwą implementację do krajowego systemu prawnego art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L Nr 347 ze zm.) dalej dyrektywa Rady 2006/112/WE, gdyż ogranicza
Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, podatnikiem podatku od nieruchomości jest dzierżawca nieruchomości państwowej zarządzanej przez lasy państwowe, gdyż faktyczne posiadanie nieruchomości na podstawie umowy dzierżawy czyni go podmiotem obowiązanym do zapłaty podatku.
W celu zakwalifikowania nieruchomości będącej własnością przedsiębiorcy jako związanej z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (u.p.o.l.), konieczne jest ustalenie, czy nieruchomość ta jest faktycznie lub potencjalnie wykorzystywana w działalności gospodarczej tego podmiotu, nie zaś sam fakt posiadania nieruchomości. Zły stan
Stosowanie najwyższej stawki podatku od nieruchomości z art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b) u.p.o.l. w odniesieniu do budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej ma charakter wyjątkowy i odnosi się wyłącznie do sytuacji, gdy lokale są rzeczywiście wykorzystywane (zajęte) na działalność gospodarczą Nie mogą być one uznawane za zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej
Dla uznania, że grunty, budynki lub budowle są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l., niezbędne jest wykazanie ich faktycznego lub potencjalnego wykorzystania w działalności gospodarczej podatnika.
W kontekście związania gruntu z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nie wystarczy sam fakt jego posiadania przez podmiot gospodarczy; istotne jest, aby grunt ten był faktycznie wykorzystywany lub przewidziany do wykorzystania w ramach takiej działalności, które to kryteria należy ocenić z uwzględnieniem indywidualnych okoliczności