W sytuacji, gdy decyzji o realizacji inwestycji nadano rygor natychmiastowej wykonalności, organ administracyjny zobowiązany jest do ustalenia wysokości odszkodowania w terminie 60 dni. Przedłużenie tego terminu wymaga wykazania obiektywnych i niezależnych od organu okoliczności utrudniających jego dotrzymanie.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że zrzeczenie się prawa do wniesienia odwołania przez cudzoziemca jest skuteczne, jeśli zostało świadomie podpisane, a pouczenia były dostarczone w odpowiednim języku. Skuteczne złożenie oświadczenia sprawia, że decyzja uzyskuje natychmiast przymiot ostateczności.

"Rażącym naruszeniem prawa jest sprzeczność pomiędzy rozstrzygnięciem a treścią przepisu. Taka sytuacja ma miejsce wówczas, gdy załatwienie sprawy decyzją administracyjną stanowi zaprzeczenie stanu prawnego” (wyrok NSA z 27.02.2025 r., II OSK 1611/22, LEX nr 3882922). Aby zatem można było przyjąć, że dany przepis może podlegać różnej wykładni, wykluczającej jego ewentualne naruszenie w sposób rażący

Termin na wniesienie sprzeciwu w procedurze zgłoszenia robót budowlanych ulega przerwaniu z dniem nadania postanowienia o uzupełnieniu zgłoszenia w placówce pocztowej przed upływem ustawowego terminu, a nie z dniem doręczenia postanowienia stronie.

Decyzja wydana na podstawie art. 124 ust. 1a u.g.n. nie może funkcjonować po uchyleniu decyzji ograniczającej z art. 124 ust. 1 u.g.n., co skutkuje koniecznością jej uchylenia. Zaskarżona decyzja była nieważna z uwagi na wyeliminowanie decyzji ograniczającej.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że ograniczenie jawności wobec braku możliwości przeprowadzenia rozprawy zdalnej było uzasadnione. NSA potwierdził prawidłowość zastosowania wyjątku od zasady dobrego sąsiedztwa, utrzymując decyzję o warunkach zabudowy w mocy.

Skarga kasacyjna dotycząca uchylenia postanowienia w sprawie wstrzymania robót budowlanych została przez Naczelny Sąd Administracyjny oddalona, jako nieuzasadniona i oparta na przepisach ogólnych niewskazujących na konkretne naruszenia, co potwierdza zasadność decyzji o zastosowaniu przepisów przewidujących postępowanie zwykłe, a nie uproszczone.