Zawieszenie biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego może wynikać z wszczęcia postępowania karno-skarbowego, pod warunkiem właściwego zawiadomienia podatnika oraz braku uprzedniej wiedzy organu o braku przesłanek do kontynuowania postępowania.

Wyrok NSA, sygn. akt II FSK 2023/23: Niezasadne są zarzuty dotyczące naruszenia przepisów postępowania administracyjnego i prawa materialnego przy ustaleniu zobowiązania podatkowego za rok 2014. Organy podatkowe prawidłowo rozpoznały kwestie przedawnienia oraz zakwalifikowania wydatków nie jako kosztów uzyskania przychodów.

W postępowaniu wznowieniowym art. 240 § 1 pkt 5 O.p. dopuszcza wystąpienie nowych okoliczności faktycznych i dowodów jako podstaw do wznowienia, a odpowiedzialność organu za badanie takich przypadków jest obowiązkowa, nawet gdy wniosek nie wskazuje precyzyjnie przesłanki.

Czynność egzekucyjna zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego, podjęta zgodnie z art. 80 § 1-3 u.p.e.a., nie stanowi środka zbyt uciążliwego dla zobowiązanego, zwłaszcza w braku wskazania skutecznego środka alternatywnego.

NSA uznaje, że art. 245 § 1 pkt 3 lit. b o.p. nie uniemożliwia wydania decyzji uchylającej zobowiązanie podatkowe, gdy nowa decyzja nie kreuje nowego zobowiązania, a jedynie koryguje wysokość istniejącego lub umarza postępowanie wskutek jego bezprzedmiotowości.

W sytuacji, w której licencja nie jest uznana za wartość niematerialną podlegającą amortyzacji, przychody z udzielonej sublicencji nie kwalifikują się do zysków kapitałowych, jak określono w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a) u.p.d.o.p. Interpretacja indywidualna nie spełniająca wymogów uzasadnienia stwarza podstawę do jej unieważnienia.

Reinwestycja dywidend przez FCPE w ramach programu motywacyjnego nie generuje dla beneficjenta przychodu do opodatkowania w chwili reinwestycji; opodatkowanie jest odroczone do momentu zbycia lub umorzenia jednostek uczestnictwa. (NSA 2025)

Zwolnienie spod egzekucji na podstawie art. 13 § 1 u.p.e.a. powinno uwzględniać wyłącznie ważny interes zobowiązanego, bez relatywizacji z interesem wierzyciela. Organ administracyjny, przy stosowaniu uznania administracyjnego, musi szczegółowo rozważyć przesłankę ważnego interesu zobowiązanego.

Postanowienie organu podatkowego o sprostowaniu oczywistej omyłki decyzji na podstawie art. 215 § 1 Ordynacji podatkowej jest zgodne z prawem, o ile omyłka dotyczy treści rozstrzygnięcia, a nie jego merytorycznej istoty.

Polecenie darczyńcy zmniejsza podstawę opodatkowania tylko wtedy, gdy stanowi rzeczywiste obciążenie majątku obdarowanego, wpływając na zmniejszenie wartości rzeczy lub praw majątkowych nabytych w drodze darowizny.

W postępowaniu podatkowym dotyczącym podatku od nieruchomości, jeżeli prawidłowo sporządzony operat szacunkowy spełnia wymogi formalne i merytoryczne, zarówno organy podatkowe, jak i sąd administracyjny mogą przyjąć jego treść jako podstawę do ustalenia wartości rynkowej, pomijając inne dowody przedstawione przez podatnika.

NSA oddala skargę kasacyjną Dyrektora Izby Administracji Skarbowej, podtrzymując, że organy podatkowe naruszyły przepisy Ordynacji Podatkowej przez nieprzeprowadzenie zalecanych dowodów, co uzasadnia ponowne zbadanie sprawy zgodnie z wytycznymi NSA.

Jeżeli organy podatkowe ustalą, że podatnik nie wykazał zużycia całej ilości zakupionego oleju na cele grzewcze, to możliwe jest opodatkowanie niezewidencjonowanego zużycia zgodnie z przepisami prawa akcyzowego, a stwierdzone zawieszenie biegu terminu przedawnienia może skutecznie wstrzymać jego upływ.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że członkowie zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością mogą odpowiadać za zaległości podatkowe spółki, gdy egzekucja z jej majątku okaże się bezskuteczna, a członek zarządu nie wykaże okoliczności egzoneracyjnych, takich jak brak winy w niezgłoszeniu upadłości.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż zarzuty skargi kasacyjnej są zasadne, wskutek czego uchylił wyrok WSA w Łodzi oraz oddalił skargę, uznając, że prawidłowość ustaleń podatkowych była zachowana a zarzuty proceduralne nie miały istotnego wpływu na rozstrzygnięcie.

Sprzedaż nieruchomości przez osobę fizyczną, nawet z pomocą pośrednika i przy podejmowaniu standardowych działań administracyjnych, nie stanowi pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu u.p.d.o.f., lecz jest uznawana za zarządzanie majątkiem prywatnym.

Oddalenie skarg kasacyjnych wobec braku usprawiedliwionych podstaw: weryfikacja prawa do odliczenia podatku VAT i konieczność dalszego wyjaśnienia przesłanek instrumentalnego wszczęcia postępowania karnoskarbowego przez organ.