Grzywna w celu przymuszenia nałożona na podstawie art. 121 § 4 u.p.e.a. jest zgodna z prawem, jeśli dotyczy przymuszenia do rozbiórki obiektu budowlanego zakwalifikowanego jako budowla, a nie budynek, nawet jeśli obiekt jest użytkowany jako budynek magazynowy.

Zobowiązanie do rozbiórki obiektu budowlanego może być egzekwowane, nawet gdy obiekt jest częściowo posadowiony na działce, do której zobowiązana spółka nie ma tytułu prawnego, pod warunkiem że tożsamość obiektu budowlanego jest jednoznacznie ustalona w decyzji i brak jest sprzeciwu właściciela działki co do przeprowadzenia rozbiórki.

Decyzja o warunkach zabudowy odnosi się do całej działki ewidencyjnej, a nie jedynie do jej części; organ nie może zawężać swoich ustaleń tylko do wyznaczonego fragmentu działki inwestycyjnej, ponadto musi ocenić, czy teren wymaga zgody na zmianę przeznaczenia gruntów leśnych na cele nieleśne (art. 61 ust. 1 pkt 4 u.p.z.p.).

Wartość nieruchomości przejętych na cele inwestycji drogowych powinna być ustalana zgodnie z ich przeznaczeniem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a nie ze zmianą ich przeznaczenia wynikającą z decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej.

Oświadczenie o rezygnacji z jednego z konkurencyjnych świadczeń, aby uzyskać inne świadczenie (m.in. pielęgnacyjne), musi być definitywne, nie zaś hipotetyczne lub uzależnione od warunku przyszłego. Świadczenie pielęgnacyjne może być przyznane dopiero po bezwarunkowej rezygnacji z dotychczasowego świadczenia.

Ostateczne i prawomocne rozstrzygnięcie sprawy administracyjnej wyklucza możliwość wszczęcia kolejnego postępowania administracyjnego w tej samej sprawie, z uwagi na powagę rzeczy osądzonej, co zgodnie z art. 61a § 1 k.p.a. obliguje organ do odmowy wszczęcia postępowania.

Powaga rzeczy osądzonej (res iudicata) stanowi przesłankę uniemożliwiającą ponowne wszczęcie postępowania administracyjnego w sprawie już prawomocnie rozstrzygniętej, w tym przypadku dotyczącej odstąpienia od ustalenia opłaty za pobyt dziecka w pieczy zastępczej.

Powaga rzeczy osądzonej wynikająca z wcześniejszej ostatecznej decyzji administracyjnej stanowi uzasadnioną przyczynę odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego, zgodnie z art. 61a § 1 k.p.a.

W przypadku zbiegu uprawnień do specjalnego zasiłku opiekuńczego i świadczenia pielęgnacyjnego, przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego wymaga uprzedniego definitywnego zrezygnowania z przysługującego specjalnego zasiłku opiekuńczego, co wyklucza jednoczesne przyznanie obu świadczeń za ten sam okres oraz konieczność całkowitego uchylenia decyzji przyznającej specjalny zasiłek opiekuńczy.

Naruszenie przepisów o minimalnych odległościach od gazociągów przy wydawaniu decyzji o pozwoleniu na budowę nie stanowi rażącego naruszenia prawa, jeżeli odległość ta nie zagraża bezpieczeństwu życia i mienia oraz zapewnia operatorowi sieci gazowej sprawowanie właściwej ochrony urządzeń oraz przeprowadzenie odpowiednich akcji ratowniczych w przypadku awarii.