NSA podkreślił, że w sprawie wymagane jest ustalenie, czy dokumentowane transakcje miały miejsce w rzeczywistości. Brak wykonania rzeczywistych usług wyłącza prawo do odliczenia podatku VAT, a wyrok WSA powinien wyraźnie rozstrzygać te wątpliwości.
Zastosowanie zasady, że ustalenie minimalnego czynszu dzierżawnego bez uzasadnienia ekonomicznego może wskazywać na nadużycie prawa i uzasadnia odmowę wydania interpretacji indywidualnej, prowadzi do podtrzymania decyzji odmawiającej postępowania w trybie art. 14b § 5b pkt 3 w związku z art. 14b § 5c o.p.
Organ interpretacyjny jest zobowiązany wydać interpretację indywidualną, uwzględniając przepisy innych dziedzin prawa, jeśli są one integralne dla normy podatkowej, a wnioskodawca nie jest zobowiązany do samodzielnej kwalifikacji prawnej faktów.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał za konieczne uchylenie wyroku WSA i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, podkreślając obowiązek dokładnej weryfikacji materiału dowodowego w kontekście kontroli podatkowej oraz przedawnienia zobowiązań.
Nieprawidłowe oznakowanie i barwienie wyrobów energetycznych wyklucza możliwość skorzystania ze zwolnienia od akcyzy, mimo deklarowanego w skardze kasacyjnej przeznaczenia na cele żeglugowe, zgodnie z art. 32 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.
Skarga kasacyjna, która nie spełnia wymogów formalnych w zakresie precyzyjnego określenia zarzutów i ich uzasadnienia, podlega oddaleniu. Brak powiązania konkretnych norm prawnych z zarzutami niweczy możliwość skutecznego podważenia zaskarżonego orzeczenia pierwszej instancji.
Skarga kasacyjna wniesiona przez E. P. nie spełniała wymogów formalnych określonych przez przepisy P.p.s.a, co skutkowało jej oddaleniem przez Naczelny Sąd Administracyjny z powodu braku należytego uzasadnienia zarzutów.
NSA uznał, że cały elektrowni wiatrowej jako budowli podlega opodatkowaniu na podstawie obowiązujących przepisów do czasu ich zmiany, przyjmując, że fundament, wieża i elementy techniczne są przedmiotem opodatkowania zgodnie z prawomocnym orzeczeniem WSA, które jest wiążące.
Cesja praw i obowiązków z umowy deweloperskiej, bez fizycznego dysponowania lokalem przez cedenta, stanowi świadczenie usług podlegające opodatkowaniu stawką 23% VAT, a nie dostawę towarów. Kwalifikacja ta zależna jest od faktycznego posiadania nieruchomości.
Wyrok NSA utrzymuje w mocy decyzję organu podatkowego, wskazując, że orzeczenie TSUE samo w sobie nie stanowiło wystarczającej podstawy do wznowienia postępowania na mocy art. 240 § 1 pkt 11 O.p., gdy brak było wykazania wpływu tego orzeczenia na treść ostatecznej decyzji administracyjnej.
W uchwałach dotyczących postępowania podatkowego w sprawach o karuzele podatkowe niezbędne jest pełne rozpatrzenie materiału dowodowego, w tym istniejących protokołów kontroli podatkowej, w celu rzetelnej oceny świadomości podatnika odnośnie do oszustwa.
Wszczęcie postępowania karnoskarbowego nie miało instrumentalnego charakteru, a I. sp. z o.o. była świadomo uczestnikiem oszustwa karuzelowego, co wyklucza możliwość uznania decyzji organu podatkowego za wadliwą.
Podatnicy mogą w ramach art. 16i ust. 5 updop zmieniać stawki amortyzacyjne zarówno w okresach przyszłych, jak i przeszłych, o ile zobowiązanie podatkowe nie uległo przedawnieniu, a przepis nie ogranicza tej możliwości do pierwszego miesiąca roku podatkowego.
Egzekucja z ruchomości uznanych za przedmiot skargi pauliańskiej jest dopuszczalna, jeśli czynność prawna została uznana za bezskuteczną wobec wierzyciela, nawet jeśli ruchomości te wcześniej zbyto. NSA podtrzymuje prawidłowość działania organu egzekucyjnego w zakresie egzekucji wobec uznanych za bezskuteczne czynności prawnych.
Instrumentalne wszczęcie postępowania karnoskarbowego w celu zawieszenia biegu terminu przedawnienia jest niedopuszczalne i nie realizuje celów prawnych, co potwierdza brak skutków zawieszenia terminu przedawnienia.
Członkowie zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością odpowiadają solidarnie za zaległości podatkowe spółki, jeśli nie zgłosili wniosku o ogłoszenie upadłości na czas, nie wykazując przy tym braku winy. Zrealizowanie się przesłanek bezskuteczności egzekucji z majątku spółki powoduje przypisanie odpowiedzialności członkom zarządu.
Decyzja o zabezpieczeniu wydana na podstawie art. 33 § 4 o.p. nie stanowi decyzji ustalającej ani określającej wysokość zobowiązania podatkowego w rozumieniu art. 253b pkt 1 o.p. i podlega weryfikacji w trybach nadzwyczajnych.
Odpowiedzialność członków zarządu spółki za jej zaległości podatkowe na podstawie art. 116 Ordynacji podatkowej nie jest wyłączona brakiem winy członka zarządu, o ile pozytywne przesłanki odpowiedzialności wobec niego zostały spełnione, a ujęcia negatywne nie zostały wykazane.
Odmawiając zwolnienia środków z zabezpieczenia, dyrektor Izby Administracji Skarbowej działał zgodnie z art. 13 § 1 u.p.e.a., w granicach uznania administracyjnego, dbając o interes Skarbu Państwa i nie naruszając zasady proporcjonalności.
Rekompensaty określone w ustawie o cenach maksymalnych nie stanowią dotacji, subwencji ani dopłat bezpośrednio wpływających na cenę energii, a zatem nie zwiększają podstawy opodatkowania podatkiem VAT zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.