Skarga kasacyjna Komendanta Wojewódzkiego Policji na wyrok WSA została oddalona. NSA uznał, że art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie uniemożliwia stosowania art. 115a ustawy o Policji w nowym brzmieniu, podtrzymując decyzję o przyznaniu ekwiwalentu za niewykorzystany urlop na podstawie zasad sprzed zmian wprowadzonych w 2018 r.

Art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie stanowi przeszkody dla stosowania art. 115a ustawy o Policji w obowiązującym brzmieniu do stanów faktycznych sprzed 6 listopada 2018 r., co zasądza oddalenie skargi kasacyjnej.

Art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie wyłącza obowiązku stosowania art. 115a ustawy o Policji w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą do stanów faktycznych przed 1 października 2020 r. NSA potwierdza prawo do wyrównania ekwiwalentu za niewykorzystany urlop.

W sprawie dotyczącej ekwiwalentu za niewykorzystany urlop dla policjantów Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie zakazuje stosowania art. 115a ustawy o Policji w obecnym brzmieniu dla stanów faktycznych sprzed tej nowelizacji, przez co wyrok WSA, mimo częściowo błędnego uzasadnienia, jest zgodny z prawem.

Za przekroczenie warunków pozwolenia wodnoprawnego, w sytuacji niespełnienia wymogu dokonywania pomiarów przez akredytowane laboratorium, organ jest uprawniony do wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej na podstawie art. 305a ust. 1 p.o.ś., co znajduje uzasadnienie w zasadzie zanieczyszczający płaci oraz w prawidłowo rozumianym procesie administracyjnym.

Miasto Stołeczne Warszawa nie posiada przymiotu strony w postępowaniu dotyczącym przydziału tymczasowej kwatery policyjnej, gdyż przydział nie narusza jego interesu prawnego jako właściciela lokalu.

Zgodność projektu budowlanego z planem miejscowym i przepisami prawa budowlanego stanowi zasadniczą przesłankę do wydania pozwolenia na budowę; w przypadku sprzeczności projektowej, prawidłowa odmowa jest zgodna z zasadami planistycznymi i normatywnymi.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza, że brak przedłożenia wymaganych dokumentów w postępowaniu legalizacyjnym budowli powstałej w wyniku samowoli budowlanej uzasadnia obligatoryjne wydanie decyzji o nakazie rozbiórki na podstawie art. 48 ust. 4 Prawa budowlanego.

W orzeczeniu stwierdzono, że wskaźniki zabudowy i zagospodarowania działki budowlanej objętej miejscowym planem należy obliczać odnosząc się do całej działki budowlanej, a nie jej części znajdującej się w danej jednostce planistycznej.

Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania nie może być uwzględniony, gdy strona nie uprawdopodobni braku winy w uchybieniu terminu; doręczenie zastępcze dorosłemu domownikowi jest prawidłowe zgodnie z art. 43 k.p.a.

Wydanie wizy krajowej w celu repatriacji wymaga spełnienia przesłanki terytorialnej zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy o repatriacji. Miasto S., zamieszkałe przez skarżącą, nie znajduje się w azjatyckiej części Federacji Rosyjskiej według obowiązującego rozporządzenia, co uniemożliwia wydanie wizy.