Orzeczenia
Termin, o którym mowa w art. 177 Kpa, jest terminem prekluzyjnym, do którego nie mają zastosowania przepisy art. 58-60 Kpa dotyczące możliwości jego przywrócenia po dopełnieniu określonej czynności procesowej.
1. Przy zawieraniu umów o pracę między spółką z ograniczoną odpowiedzialnością a wspólnikiem będącym członkiem zarządu wykluczyć należy możliwość kontynuacji reprezentowania spółki przez dotychczasowego pełnomocnika, jeżeli na skutek zmian w składzie spółki jedynymi wspólnikami i jednocześnie członkami zarządu pozostali wspomniany pełnomocnik i jego małżonek. 2. Nie zostanie zrealizowana typowa dla
Niedopuszczalna jest zmiana wysokości dobowej kary pieniężnej ustalonej decyzją ostateczną, nową decyzją wydaną na podstawie zmienionych przepisów prawnych, ale odnoszącą się do postępowania administracyjnego zakończonego decyzją ostateczną.
Stosownie do treści art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 107 poz. 464/, do przekazywania Agencji takich nieruchomości, które stanowią Państwowy Fundusz Ziemi uprawnieni są tylko wojewodowie. Wydane więc przez Kierownika Urzędu Rejonowego decyzje o przekazaniu Agencji nieruchomości Państwowego
Stosownie do art. 124 par. 2 Kpa postanowienie, na które służy zażalenie lub skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego, oraz które zostało wydane na skutek zażalenia na postanowienie, powinno zawierać uzasadnienie faktyczne i prawne. Z unormowania tego wynika, że organ wydający postanowienie w opisanych warunkach ma obowiązek przedstawienia argumentów i ocen, którymi kierował się zajmując określone
Zmiana regulaminu organizacyjnego urzędu, dotyczącego organizacji wewnętrznej poszczególnych komórek, szczegółowego zakresu ich zadań oraz ich biurowości, nie jest reorganizacją urzędu w rozumieniu art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./.
Redakcja art. 28 Kpa oznacza, że jedynym elementem kwalifikującym, który ma znaczenie dla uznania danego podmiotu za stronę, jest występowanie interesu prawnego lub obowiązku o czym decydują przepisy prawa materialnego. Status strony postępowania administracyjnego nie wynika z uznania jakiegokolwiek podmiotu za stronę, nawet przez naczelny organ administracji państwowej, ale z przepisów prawa. Zgodnie
1. Wynikające z zastosowania art. 2 ustawy z dnia 13 lipca 1957 r. o zmianie dekretu z dnia 18 kwietnia 1955 r. o uwłaszczeniu i uregulowaniu innych spraw związanych z reformą rolną i osadnictwem rolnym /Dz.U. nr 39 poz. 174 ze zm./ - dla byłych właścicieli przejętego przez Państwo gospodarstwa - konsekwencje /utrata prawa własności gospodarstwa rolnego bez odszkodowania/ obligują nie tylko do wnikliwej
Orzekający w sprawie z wniosku strony o wydanie decyzji o dopuszczalnej emisji zanieczyszczeń do powietrza atmosferycznego na podstawie art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ organ powinien uwzględnić stan faktyczny sprawy aktualny w dacie orzekania ustalony nie tylko na podstawie materiału dowodowego przedstawionego
Odmowa wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji lub postanowienia może mieć miejsce, gdy wystąpi niedopuszczalność wszczęcia takiego postępowania z przyczyn podmiotowych bądź z przyczyn przedmiotowych. Do przyczyn podmiotowych należy zaliczyć złożenie żądania przez podmiot nie będący stroną w sprawie albo gdy żądanie wniosła strona nie mająca zdolności do czynności prawnych
Pod pojęciem "spornej sumy podatków" zamieszczonym w par. 1 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 września 1982 r. w sprawie zakresu działania, składu osobowego, trybu powoływania oraz organizacji podatkowych komisji odwoławczych /Dz.U. nr 30 poz. 212 ze zm./ należy rozumieć tylko kwoty odnoszące się do pozycji, co do których brak danych do ustalenia wartości tych pozycji. Nie chodzi zatem
Orzeczenie w sprawie wniosku o przywrócenie terminu winno wyprzedzać wydanie postanowienia stwierdzającego uchybienie terminu do wniesienia odwołania.
Wprawdzie art. 112 Kpa stanowi, że błędne pouczenie w decyzji co do prawa wniesienia skargi do sądu administracyjnego nie może szkodzić stronie, która zastosowała się do tego pouczenia, ale też nie może dawać tej stronie specjalnych uprawnień naruszających ustalone prawem zasady postępowania. Błędne pouczenie będzie stanowiło uzasadnienie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania, jeśli skarżący
O tym czy sprowadzony z zagranicy towar ma wartość handlową decyduje nie wola podmiotu dokonującego obrotu towarowego z zagranicą, ale kryterium obiektywne, wynikające z samej istoty towaru.
Ani liczba osób zatrudnionych w firmie ochroniarskiej, wyposażonych w broń palną krótką, ani też okoliczność zatrudnienia skarżącego na 1/2 etatu i prowadzenia własnej działalności gospodarczej nie mogą przesądzać o tym, że odpadła przesłanka faktyczna, uzasadniająca wydanie skarżącemu pozwolenia na broń. Przesłanką tą było bowiem zatrudnienie w koncesjonowanej firmie ochrony mienia.
Ustalenie warunków zabudowy dla obiektu usytuowanego przy granicy działki może nastąpić tylko wówczas, gdy miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego taki warunek wyraźnie przewiduje. Jeżeli natomiast plan miejscowy nie zawiera nakazów czy zakazów w zakresie budowy obiektów na granicy, w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 3 i 5 ustawy z dnia
Organ administracji niewłaściwy w sprawie, stosownie do art. 65 par. 1 Kpa, ma obowiązek niezwłocznie przekazać wniosek strony właściwemu organowi. Nieprzekazanie wniosku strony innemu, właściwemu w sprawie, organowi administracji uprawnia stronę do złożenia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na bezczynność organu.
Jeżeli nabywca odpadów /np. kości/ nadających się do gospodarczego wykorzystania nie ma możliwości uzyskania pozwolenia na ich składowanie, to wymierzenie mu w takiej sytuacji kary za gromadzenie odpadów mających charakter surowca wtórnego w nie przeznaczonym na ten cel miejscu, musi budzić zastrzeżenia co do zgodności sankcji z hipotezą art. 110 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie
Także organ nadzoru, rozpoznający wniosek o stwierdzenie, z powodu rażącego naruszenia prawa, nieważności decyzji, na którą skargę strony sąd uprzednio oddalił, jest związany wyrażoną w wyroku sądu oceną prawną. Pogląd przeciwny, otwierający drogę organowi nadzoru do uwzględnienia wniosku o stwierdzenie z powodu rażącego naruszenia prawa nieważności decyzji, która prawomocnym wyrokiem sądu uznana została
Jedną z podstawowych zasad postępowania administracyjnego jest działanie w sprawie wnikliwie i szybko, przy posługiwaniu się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do załatwienia sprawy /art. 12 Kpa/. Sprawy powinny być załatwiane bez zbędnej zwłoki, nie później niż w ciągu miesiąca a sprawy szczególnie skomplikowane nie później niż w ciągu dwóch miesięcy /art. 35 par. 1 i par. 3 Kpa/.
Organ odwoławczy obowiązany jest do merytorycznego rozpatrzenia sprawy i skontrolowania postępowania oraz decyzji organu I instancji zarówno z punktu widzenia legalności, jak i celowości. Kontrola organu odwoławczego będzie więc zawsze kontrolą pełną, polegającą na ponownym merytorycznym rozstrzygnięciu sprawy, co wynika wprost z art. 138 Kpa.
Skoro skarżący zarówno w postępowaniu administracyjnym, jak i w skardze podnosili, że syn przeszedł załamanie psychiczne, po którym stał się osobą bezradną i nie umiejącą poradzić sobie z życiem, nie pracował i nie pracuje, nie korzystał z zasiłku dla bezrobotnych ani z pomocy opieki społecznej, to nie sposób organom podatkowym zarzucić, iż traktując wydatek na leczenie syna jako realizację obowiązku
Naruszenie przez podatnika obowiązku złożenia deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług VAT-7 w terminie określonym w art. 10 ust. 1 w związku z art. 26 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ i określenie przez urząd skarbowy zobowiązania w podatku od towarów i usług powoduje utratę przewidzianego w art. 19 ust.