Opłata za pobór wód powinna uwzględniać cel ich wykorzystania, w tym zbiorowe zaopatrzenie ludności w wodę do spożycia, co uzasadnia stosowanie zróżnicowanych stawek określonych w rozporządzeniu. Zaskarżona decyzja administracyjna nie narusza art. 272 Prawa wodnego ani zasad Ordynacji podatkowej.
Odsetki przewidziane w art. 132 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami należne są wyłącznie w przypadku opóźnienia w zapłacie ustalonego odszkodowania, nie zaś za okres opóźnienia w wydaniu decyzji ustalającej odszkodowanie.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, iż brak przedstawienia dostatecznych dowodów działalności opozycyjnej oraz doznania represji z powodów politycznych, które spełniają przesłanki ustawy, skutkuje odmową przyznania statusu osoby represjonowanej, a organ ma obowiązek zebrać dowody, lecz nie w sposób nieograniczony.
Zamiar przekształcenia Gminnego Przedszkola w L. poprzez przeniesienie jego siedziby nie spełniał wymagań określonych ustawowo, a wydanie negatywnej opinii Kuratora Oświaty było zasadne i zgodne z prawem w obliczu nieprzestrzegania przepisów bezpieczeństwa i higieny przez Gminę.
Zwolnienie żołnierza z dobrowolnej zasadniczej służby wojskowej przed upływem jej terminu jest uzasadnione zaistnieniem potrzeb Sił Zbrojnych. Konieczne jest wykazanie i udokumentowanie okoliczności służby żołnierza, wskazujących na niecelowość jej dalszego pełnienia, zgodnie z uprawnieniami dowódcy jednostki wojskowej.
Informacja o wysokości opłaty za pobór wód jest czynnością materialno-techniczną i nie stanowi decyzji administracyjnej. Organ ma prawo wydać decyzję ustalającą opłatę, co ustala zobowiązanie podatkowe w rozumieniu Ordynacji podatkowej, jeżeli opłata nie została wniesiona zgodnie z informacją.
Przesłanki do przyznania świadczenia pieniężnego z tytułu pełnienia funkcji sołtysa muszą być spełnione łącznie, a okres pełnienia funkcji musi wynosić co najmniej 8 lat, zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o świadczeniu pieniężnym. Norma ta wymaga interpretacji zgodnej ze znaczeniem językowym pojęć użytych w przepisie.
Naczelny Sąd Administracyjny podziela stanowisko organu i sądu I instancji, stwierdzając, że jeżeli od dnia doręczenia decyzji upłynęło trzydzieści lat, postępowanie o stwierdzenie jej nieważności nie może być wszczęte, w oparciu o art. 158 § 3 k.p.a.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że przepis art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej z 2020 r. nie nakłada stosowania ekwiwalentu w niekonstytucyjnej formie. Oddalił skargę, uznając zasadność ustalenia ekwiwalentu według zasad obowiązujących przed 6 listopada 2018 r.
Umowy o pracę z osobami niepełniącymi funkcji publicznych nie stanowią informacji publicznej, ponieważ nie mieszczą się w definicji dokumentów urzędowych przewidzianych przez u.d.i.p., i nie podlegają ujawnieniu w trybie dostępu do informacji publicznej, jako dokumenty prywatne, a nie związane bezpośrednio z działalnością osób pełniących funkcje publiczne.
Informacja roczna o wysokości opłaty za pobór wód nie stanowi decyzji administracyjnej; dopiero decyzja wymiarowa ma charakter władczy i konstytutywny. Właściwy dobór stawek opłat zmiennych wymaga uwzględnienia celów poboru zgodnie z Prawem wodnym.
Informacja o opłatach zmiennych za pobór wód, wydana na podstawie art. 272 ust. 17 Prawa wodnego, ma charakter materialno-techniczny i nie stanowi decyzji administracyjnej. Zobowiązanie powstaje przez decyzję, co do której stosuje się przepisy działu III Ordynacji podatkowej.
Decyzja administracyjna o ustaleniu opłaty zmiennej za pobór wód ma charakter konstytutywny, kreujący zobowiązanie podatkowe. Informacje przekazywane przez organ nie stanowią źródła zobowiązania i mają jedynie charakter materialno-techniczny.
Informacja wydana na podstawie art. 272 ust. 17 Prawa wodnego przez Wody Polskie nie kreuje zobowiązania podatkowego. Zobowiązanie powstaje dopiero na mocy decyzji administracyjnej wydanej w razie reklamacji lub braku uiszczenia opłaty.