Pomimo nieuzasadnionej argumentacji o niekonstytucyjności zawartej w wyroku Sądu I instancji, sprawa o wyrównanie ekwiwalentu za niewykorzystany urlop została prawidłowo rozstrzygnięta przy ponownym odniesieniu do zgodności przepisów, eliminując przeszkody prawne w stosowaniu art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej.

Art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej, w zakresie nakładającym zaniżony przelicznik 1/30 na ekwiwalent pieniężny dla policjantów, jest niezgodny z Konstytucją i nie może być stosowany. Przelicznik 1/21, odpowiadający wynagrodzeniu za dzień roboczy, winien być stosowany.

Uzyskanie pozwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego przed jego eksploatacją jest wymogiem prawnym, a jego naruszenie skutkuje karą pieniężną, nawet przy braku definicji użytkowania będącego w eksploatacji.

Wskazanie w uchwale rady gminy gospodarstwa rolnego do opieki nad wyłącznie bezdomnymi zwierzętami gospodarskimi nie stanowi rażącego uchybienia przepisom ustawy o ochronie zwierząt, wobec czego nie zachodzą przesłanki do stwierdzenia nieważności uchwały.

Skarga kasacyjna Komendanta Wojewódzkiego Policji jest bezzasadna; art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie uniemożliwia stosowania art. 115a ustawy o Policji w nowym brzmieniu w ramach oceny ekwiwalentu za niewykorzystany urlop sprzed 2018.

Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop policyjny, w zakresie uregulowanym przez art. 115a ustawy o Policji po zmianach z 2020 r., musi być wypłacany według współczynnika odzwierciedlającego wynagrodzenie za dzień roboczy, co wynika z konstytucyjnego prawa do ekwiwalentnego wynagrodzenia.

Artykuł 9 ust. 1 ustawy nowelizującej, mimo początkowej oceny błędnej wykładni, nie uniemożliwia zastosowania art. 115a ustawy o Policji w nowym brzmieniu do rozstrzygania spraw sprzed 6 listopada 2018 r., wprowadzając ekwiwalent 1/21 miesięcznego uposażenia jako zgodny z Konstytucją.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza prawa do ekwiwalentu za niewykorzystany urlop policjantów zgodnie z art. 115a ustawy o Policji w nowym brzmieniu, uznając, że art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie tworzył przeszkody prawnej do jego zastosowania dla przypadków sprzed 6 listopada 2018 r., co przesądza o oddaleniu skargi kasacyjnej.

Zaskarżona decyzja administracyjna Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi była niewystarczająco uzasadniona, co skutkuje istotnym naruszeniem przepisów postępowania, uzasadniającym jej uchylenie. Uzasadnienie decyzji musi w pełni wyjaśniać podstawy faktyczne i prawne rozstrzygnięcia.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że art. 9 ust. 1 ustawy z 14 sierpnia 2020 roku nie narusza zasad konstytucyjności, gdyż odnosi się do zasad ustalania ekwiwalentu. Oddalenie skargi kasacyjnej potwierdza, że wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, mimo częściowo błędnego uzasadnienia, ostatecznie odpowiada prawu.