Dla stwierdzenia nieważności miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego z uwagi na naruszenie trybu jego sporządzenia konieczne jest wykazanie, że naruszenie to miało charakter istotny, tj. mogło wpłynąć na treść planu.

Roboty budowlane, które nawet nie wymagają pozwolenia na budowę lub zgłoszenia, jeśli są wykonane wbrew postanowieniom miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, stanowią przypadek samowoli budowlanej. W takim przypadku jedynym sposobem na doprowadzenie obiektu do stanu zgodnego z prawem jest usunięcie elementów niezgodnych z tym planem. Teza od Redakcji

Odszkodowanie za zwrot wywłaszczonej nieruchomości powinno być ustalane według przeznaczenia działki określonego w planie miejscowym na dzień wywłaszczenia oraz zwrotu, nawet jeśli jej faktyczne użycie było inne, przy czym odszkodowanie podlega waloryzacji na dzień zwrotu nieruchomości.

Konstrukcja budowlana ustawiona na granicy działki, wykonana z prefabrykowanych elementów betonowych, może zostać zakwalifikowana jako konstrukcja oporowa wymagająca posiadania pozwolenia na budowę, a naruszenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego może uzasadniać nakaz jej rozbiórki.

W postępowaniach dotyczących zatwierdzenia projektu budowlanego oraz procedurach legalizacyjnych obowiązek wykazania interesu prawnego pozwala na przyznanie statusu strony właścicielom nieruchomości objętych oddziaływaniem inwestycji. Istotne odstępstwa od zatwierdzonego projektu wymagają uprzedniego uzyskania odrębnego pozwolenia na budowę.

Dla ustalenia stron postępowania w sprawie lokalizacji inwestycji celu publicznego kluczowe jest prawidłowe określenie obszaru oddziaływania planowanej inwestycji, uwzględniające wszelkie aspekty mogące wpływać na sąsiednie nieruchomości, w tym emisję pól elektromagnetycznych.

Ewidencja gruntów i budynków, mimo że nie decyduje o faktycznym stanie terenu jako lasu, jest kluczowym dowodem w planowaniu przestrzennym i musi być uwzględniana przy zmianie przeznaczenia gruntów leśnych na cele nieleśne. Teza od Redakcji

Nie przysługuje świadczenie pielęgnacyjne osobom, na których ciąży obowiązek alimentacyjny wobec osoby niepełnosprawnej (np. siostrze), jeśli żyje rodzic osoby wymagającej opieki, który nie legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Treść przepisu art. 244 § 1 i 2 k.c., formułującego zasadę numerus clausus ograniczonych praw rzeczowych w powiązaniu z art. 17 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 968 ze zm.) przesądzają o tym, że użytkownik górniczy nie może być uznany za podmiot, mający interes prawny – w rozumieniu art. 28 k.p.a. – w postępowaniu rozgraniczeniowym

Przepis art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a) ustawy o świadczeniach rodzinnych po derogacyjnym orzeczeniu TK nie wyklucza możliwości uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego przy posiadaniu prawa do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, pod warunkiem zawieszenia wypłaty renty.

Przebudowa torowiska tramwajowego w pasie drogowym w ramach inwestycji drogowej nie stanowi odrębnego przedsięwzięcia wymagającego decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, jeżeli całość inwestycji nie przekracza określonych w przepisach progów długościowych.

Nabywcy roszczeń wynikających z art. 7 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy nie przysługuje przymiot strony w postępowaniu administracyjnym o przejście prawa własności nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa.

Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji inwestycji musi wymieniać wszystkie działki, na które projekt budowlany ma oddziaływać, aby zapewnić zgodność z wymaganiami ochrony środowiska.

Zatwierdzenie projektu budowlanego, który przewiduje odprowadzanie wód opadowych na własny teren nieutwardzony, jest zgodne z przepisami, o ile została zachowana naturalność spływu tych wód i jeżeli projekt budowlany został przygotowany przez osoby posiadające odpowiednie uprawnienia i wiedzę fachową. Teza od Redakcji

Warunki zabudowy mogą zostać ustalone na podstawie projektowanego uzbrojenia terenu, pod warunkiem, że jego wykonanie zostanie zagwarantowane przyszłą umową, co nie musi być definitywnie określone na etapie wydawania decyzji o warunkach zabudowy.