Skarżąca, będąc ograniczoną w możliwości korzystania z nieruchomości, nie spełniła wymogów formalnych uzasadnienia zarzutów kasacyjnych. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, podkreślając, że obowiązek podatkowy został prawidłowo ustalony przez organy podatkowe.

Świadczenia i opłaty wynikające z umowy franczyzowej, w szczególności opłata licencyjna i reklamowa, stanowią jedno świadczenie złożone podlegające łącznemu rozliczeniu w ramach VAT, co uzasadnia prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Odpowiedzialność za niewywiązywanie się z zobowiązań podatkowych przez członków zarządu spółki może zostać nałożona, gdy nie wykazano majątku zaspokajającego zaległości, a roszczenia podatkowe uznane zostały za sporne.

Sprzedaż nieruchomości przez podatnika, który nie przejawiał działań właściwych dla działalności gospodarczej, stanowiło odpłatne zbycie majątku w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie działalność gospodarczą.

NSA orzekł, że skarga kasacyjna musi ściśle spełniać wymogi formalne dotyczące wykazania naruszeń prawa oraz ich wpływu na wynik sprawy, co nie miało miejsca w niniejszym wypadku, skutkując oddaleniem skargi.

Organ podatkowy jest zobowiązany do przeprowadzenia analizy, czy wszczynane postępowania karnoskarbowe nie służą instrumentalnie zawieszeniu biegu przedawnienia zobowiązań podatkowych, co musi znaleźć odzwierciedlenie w uzasadnieniu decyzji.

Uzasadniona obawa niewykonania zobowiązań podatkowych uzasadnia zabezpieczenie na majątku podatnika, gdy okoliczności wskazują na niespłacenie zobowiązań, niezależnie od pełnego postępowania dowodowego.

W sytuacji typowej dla transakcji karuzelowych, w której wykazywana jest nierzetelność faktur wystawionych przez podatnika, brak należytej staranności i wiedza podatnika o udziale w oszustwie VAT skutkuje brakiem podstaw do obniżenia podatku naliczonego.

Gmina ma prawo stosować alternatywną metodę odliczenia VAT opartą na liczbie pochówków odpłatnych i nieodpłatnych, gdy lepiej odzwierciedla specyfikę działalności, odstępując od metod z rozporządzenia Ministra Finansów, zgodnie z art. 86 ust. 2h ustawy o VAT.

Trudna sytuacja finansowa podatnika, nawet przy subiektywnym przekonaniu o potrzebie umorzenia zaległości podatkowej, nie uzasadnia udzielenia ulgi podatkowej w formie umorzenia. Umorzenie może być zastosowane tylko w wyjątkowych przypadkach, co nie miało miejsca w analizowanej sprawie.

Statek jako jednostka wspomagająca prace podwodne nie jest eksploatowany w transporcie międzynarodowym, co wyklucza stosowanie ulgi abolicyjnej w zakresie podatku dochodowego. Obowiązek udowodnienia zasadności ograniczenia poboru zaliczek spoczywa na podatniku.

Objęcie pracowników ochroną ubezpieczeniową z tytułu umowy grupowego ubezpieczenia, o charakterze bezimiennym i otwartym, nie prowadzi do powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co zwalnia płatnika z obowiązku poboru zaliczki na podatek dochodowy.

Art. 17 ust. 1 pkt 34a updop nie wymaga uzyskania dochodu z nowej inwestycji do skorzystania z ulgi podatkowej. Podatnik może rozpocząć korzystanie z ulgi od miesiąca poniesienia kwalifikowanych kosztów inwestycji. Rozstrzygnięcie wskazuje na prawo do bieżącego rozliczania tych kosztów bez uzależnienia ich od warunku osiągnięcia dochodu.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a u.p.d.o.p., dla uznania wydatków za koszty kwalifikowane wystarczy ich faktyczna zapłata. Zaliczenie środków do ewidencji środków trwałych jest warunkiem wynikającym z późniejszego, rocznego rozliczenia podatkowego.

Poniesione przez podatnika koszty kwalifikowane uprawniają do zwolnienia podatkowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a u.p.d.o.p., począwszy od miesiąca ich poniesienia, niezależnie od momentu wpisania środków trwałych do odpowiedniej ewidencji.