Postępowanie określone przepisem art. 154 par. 1 Kpa obejmuje wprawdzie stan faktyczny sprawy, w której zapadła decyzja mająca w tym trybie być uchylona lub zmieniona, ale jest postępowaniem nowym, w nowej sprawie zakończonej nowymi rozstrzygnięciami. Tryb ten pozwala na zmianę lub uchylenie nie tylko decyzji wadliwych, ale również decyzji nie dotkniętych żadnymi wadami, jeżeli ich wzruszenie jest

Nie podlegają opłacie skarbowej czynności cywilnoprawne w postaci umowy sprzedaży zawierane przez podatników, o których mowa w art. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

1. Normy zawarte w art. 168 i art. 169 Kpa ustanawiają domniemanie prawdziwości zeznania podatkowego lub księgi podatkowej. 2. Warunkiem przyjęcia nierzetelności księgi podatkowej jest umożliwienie podatnikowi złożenia wyjaśnień w zakresie postawionego zarzutu nierzetelności.

Brak jest podstaw do twierdzenia, że nie ujęcie w ewidencji zakupów określonych faktur przy prawidłowym sporządzeniu deklaracji VAT-7 wykluczało możliwość skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług /art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11

Brak jednoznacznych dowodów w postępowaniu prowadzonym w trybach nadzwyczajnych zezwalających na podważenie ustaleń zawartych w decyzjach ostatecznych, którym art. 16 par. 1 Kpa przyznaje cechy trwałości, stanowi negatywną przesłankę do ich wzruszenia.

O dopuszczeniu organizacji społecznej do udziału w postępowaniu - w myśl art. 31 par. 2 Kpa - orzeka organ administracji w formie postanowienia, zaś na postanowienie o odmowie dopuszczenia do udziału w postępowaniu służy zażalenie, a następnie skarga do sądu administracyjnego.

Przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741/ wprowadzające właściwość organów samorządu terytorialnego w sprawach o podział nieruchomości weszły w życie z dniem 1 stycznia 1998 r. i dotyczą właściwości organów samorządowych do orzekania w sprawach podziału nieruchomości w postępowaniu zwykłym, będącym w toku /art. 233 ustawy/ lub wszczętym po 1 stycznia

1. Odpowiedzialność podatkowa podatnika ma charakter obiektywny, w odróżnieniu np. od odpowiedzialności karnej czy cywilnej. Prawo podatkowe nie zna instytucji winy czy też dobrej wiary, a okoliczności niezależne od osoby płacącej podatki mogą co najwyżej być uwzględniane na gruncie instytucji ulg podatkowych, takich jak rozłożenie zobowiązania podatkowego na raty bądź umorzenie zaległości podatkowych

Jeżeli zważyć, że podatnik prowadził działalność gospodarczą polegającą na doradztwie prawnym, to trudno dopatrzyć się jakiegokolwiek związku przyczynowego pomiędzy wydatkami poniesione na koszt utrzymania posesji, w większości związane z zakupem narzędzi i roślin ogrodniczych oraz artykułów gospodarstwa domowego a uzyskanym przez niego przychodem w konkretnym roku podatkowym.

Skoro podatnik skorzystał z przysługującego mu prawa do odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu za czerwiec 1997 r. i w tym okresie rozliczeniowym spełniał wymogi ustawowe, również w zakresie rejestracji, to późniejsze wykreślenie z rejestru nie może pozbawiać podatnika możliwości skorzystania z dobrze nabytego prawa.

Brzmienie przepisu art. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie wskazuje na to, aby obowiązek podatkowy w omawianym podatku łączył się z prowadzeniem działalności gospodarczej. Nie ma zatem istotnego znaczenia w sprawie fakt zawarcia przez skarżącą, jako osoba fizyczna, umowy najmu pawilonu handlowego. Natomiast rozstrzygają

Skoro wystąpienie szkody nie należy do ustawowych znamion czynu z art. 57 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe /Dz.U. 1993 nr 72 poz. 344 ze zm./, art. 59 ust. 2 tego Prawa, wyłączający odpowiedzialność z uwagi na mały rozmiar szkody, nie ma w przypadku popełnienia wspomnianego czynu zastosowania.

1. Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powstaje w momencie nabycia towaru lub usługi /art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Późniejsze wykreślenie podatnika z rejestru nie może już nabytego prawa unicestwić. 2. Jeżeli spółka z ograniczoną odpowiedzialnością nabyła prawo do odliczenia

Zgodnie z art. 64 par. 2 Kpa, jeżeli podanie nie czyni zadość wymaganiom ustalonym w przepisach prawa, należy wezwać wnoszącego do usunięcia braków w terminie 7 dni. Nieusunięcie tych braków w ustawowym terminie powoduje pozostawienie podania bez rozpoznania. Pozostawienie odwołania bez rozpoznania stanowi natomiast jedną z postaci stwierdzenia niedopuszczalności odwołania przewidzianą w art. 134 Kpa

Z treści art. 140 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ wynika jednoznacznie, że z bezczynnością organu administracji publicznej mamy do czynienia wówczas, gdy w ustalonym terminie organ ten nie podjął żadnych czynności w sprawie lub wprawdzie prowadził postępowanie, ale nie zakończył go wydaniem w terminie decyzji, postanowienia lub też innego aktu lub

Ustalenie wskaźnika procentowego dla naliczenia opłaty, o której mowa w art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 tzw. renty planistycznej/, na poziomie nie przekraczającym 30 procent wzrostu wartości nieruchomości, a więc zgodnie z art. 10 ust. 3 ww. ustawy nie stanowi naruszenia prawa materialnego.

W sprawie o odszkodowanie, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 17 lipca 1997 r. o stosowaniu szczególnych rozwiązań w związku z likwidacją skutków powodzi, która miała miejsce w lipcu 1997 r. /Dz.U. nr 80 poz. 491 ze zm./ organ gminy wydaje, na podstawie par. 4 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 lipca 1997 r. w sprawie zasad i trybu udzielania odszkodowań za straty spowodowane

Dochodzenie przez właściciela nieruchomości położonej na obszarze określonym w art. 84 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ roszczenia o wykup takiej nieruchomości, z której korzystanie w sposób dotychczasowy byłoby związane z istotnymi ograniczeniami lub utrudnieniami, należy do postępowania przed sądem powszechnym, przy

Za naruszenie prawa nie można uznać działań gminy podejmowanych w granicach przysługujących jej na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./ uprawnień do stanowienia planów zagospodarowania przestrzennego, które pozwalają jej na ustalanie przeznaczenia i zasad zagospodarowania terenu.

Niezałatwienie przez organ administracji państwowej w terminie przewidzianym w art. 35 Kpa sprawy o ustalenie rodzajów i ilości substancji zanieczyszczających powietrze dopuszczonych do wprowadzenia do powietrza przez jednostkę organizacyjną, w drodze decyzji, o której mowa w art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ nie

1. W myśl art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali /Dz.U. nr 85 poz. 388/ "członkiem zarządu może być zarówno właściciel lokalu lub osoba nie należąca do grona właścicieli". 2. Skoro inwestor spełnił wymagania przedstawiając do wniosku zarówno aktualną decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, która nie uległa zmianie i odpowiadała ustaleniom planu zagospodarowania

Nałożenie na właściciela lub zarządcę obiektu budowlanego /zespołu obiektów/ obowiązku przedstawienia oceny oddziaływania na środowisko na podstawie art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ nie może być przez organ modyfikowane i ograniczane np. do zakresu emisji hałasu i ma obejmować kompleksową ocenę oddziaływania na

Zgodnie z par. 9 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 28 czerwca 1984 r. w sprawie wykonania obowiązku meldunkowego i prowadzenia ewidencji ludności /Dz.U. 32 poz. 176/ przy zameldowaniu się na pobyt stały należy przedstawić potwierdzenie wymeldowania się z poprzedniego miejsca pobytu stałego. Do czasu przedstawienia potwierdzenia wymeldowania się osoba zgłaszająca pobyt może być zameldowana