Wywóz towaru ze składu celnego za granicę nie może być uznany za dokonany w ramach eksportu, ponieważ nie był dopuszczony do obrotu na polskim obszarze celnym i nie podlegał obowiązkowi celnemu zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./, skoro nie został w świetle powyższego przywieziony z zagranicy na polski obszar celny. Sprzedaż towarów

Istota wznowienia postępowania polega na ponownym rozpatrzeniu sprawy zakończonej decyzją ostateczną w celu sprawdzenia, czy jakaś z wad postępowania wymienionych w art. 145 par. 1 Kpa /w niniejszej sprawie pkt 5/ nie wpłynęła na treść decyzji.

Przy interpretacji pojęcia "zagrożenie egzystencji podatnika" /art. 22 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ należy brać pod uwagę przepisy ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. 1993 nr 13 poz. 60 ze zm./, a zatem czy osoba, której odmówiono zaniechania poboru w całości, nie znalazła się w sytuacji uprawniającej ją do

Podatnik prowadzący działalność gospodarczą powinien postępować racjonalnie i zmierzać w sposób najbardziej bezpośredni do osiągnięcia przychodu. Powinien również działać w przekonaniu, jednak ocenianym w sensie obiektywnym, a nie subiektywnym, że poniesienie kosztu po uwzględnieniu związków przyczynowo-skutkowych powinno doprowadzić do osiągnięcia przychodu.

Przepis art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym w 1996 r., nie zawierał żadnych ograniczeń co do liczby lokali w domu wielorodzinnym.

1. Art. 14 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ jest odstępstwem od generalnej zasady obowiązującej w konstrukcji podatków dochodowych, iż za przychody należy uważać sumy /wartości/ rzeczywiście przez podatnika osiągnięte tj. otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika, którymi może on regularnie dysponować. Tymczasem przychodem

Skoro brak w prawie celnym odpowiedzialności solidarnej nie można przyjmować, że obaj skarżący sprowadzili samochód na własny rachunek i we własnym imieniu. Złożenie samochodu ze sprowadzonych części nie jest okolicznością uzasadniającą wznowienie postępowania gdyż nie istniała ona w dacie wydania decyzji.

1. Naczelny Sąd Administracyjny badając legalność decyzji organów podatkowych w przypadku sporów o zasadność stosowania preferencyjnej stawki VAT, ocenia przede wszystkim zachowanie określonej procedury klasyfikacji wyrobów przez uprawnione do tego organy państwowej administracji statystycznej lub działające na ich zlecenie tzw. jednostki autorskie. Sąd administracyjny nie może w tego rodzaju sprawach

1. Zgodnie z art. 13 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają czynności określone w art. 2. Jedną z tych czynności jest sprzedaż towarów. 2. Skoro mąż podatniczki, w czasie jej nieobecności pobrał towar z magazynu żony, a po powrocie uregulował należność za pobrany towar to

Nie budzi wątpliwości, że jeżeli podatnik nie dokonuje sprzedaży towarów podlegających opodatkowaniu, to nie może mieć do niego zastosowanie przepis art. 19 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Narusza przepis art. 19 ust. 1 powyższej ustawy odliczenie podatku na podstawie faktury będącej następstwem nieważnej umowy, jak

Zakupy dokonywane przez skarżącą nie były związane z prowadzoną przez nią działalnością i nie miały wpływu na uzyskanie przez nią przychodu. Wobec powyższego - podatek naliczony zawarty w fakturach dotyczących przedmiotowych zakupów nie podlega odliczeniu, stosownie do treści art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz

Każdy podmiot /także zagraniczny/ prowadzący działalność gospodarczą w Polsce winien we własnym interesie znać przepisy prawne powszechnie obowiązujące. Organy celne nie są powołane do tego, by za stronę zawierać kontrakty zagraniczne lub doradzać im, jak uniknąć zawierania wybitnie niekorzystnych dla importera kontraktów z partnerem zagranicznym.

Jeżeli podmiot prowadzący działalność gospodarczą dostarcza towar w opakowaniu firmowym to trzeba przyjąć, iż opakowanie to, jako zużyte na cele reklamy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Zużycie toreb bez nadruku logo firmy, nie wiąże się z powstaniem obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług.

Śmierć zapisanego w księdze wieczystej właściciela nieruchomości podlegającej rozgraniczeniu nie stanowi powodu zawieszenia postępowania rozgraniczeniowego na podstawie art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa, może natomiast skutkować koniecznością zastosowania art. 30 par. 5 Kpa.

Stosowanie zwolnień od obowiązku uiszczenia należnego cła czy też ulgowe obciążenie niektórych obrotów towarowych musi mieć swoje wyraźne uzasadnienie w przepisach prawa powszechnie obowiązującego, tj. Konstytucji, ratyfikowanych umowach międzynarodowych, ustawach i rozporządzeniach wykonawczych wydanych na podstawie i w celu realizacji ustaw.

Reguła 2/a/ Ogólnych Reguł Interpretacji Nomenklatury Scalonej dotyczy informacji o sprowadzonym wyrobie. Reguła ta nie ma granic czasowych. Jeżeli więc organy celne w wyniku późniejszych informacji stwierdzą, że podmiot dokonujący obrotu towarowego z zagranicą sprowadził w częściach wyrób, który posiada zasadniczy charakter wyrobu kompletnego, to wówczas wymierzają cło od wyrobu kompletnego a nie

Ze zwolnienia od opłaty skarbowej, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./, korzystają u podatników podatku od towarów i usług tylko te czynności cywilnoprawne, które podlegają podatkowi od towarów i usług.

Odpowiednim dokumentem obalającym domniemanie, że obrotu towarem dokonał inny podmiot, nie może być ani umowa sprzedaży, ani sfałszowany dowód rejestracji pojazdu.

Skoro przepisy ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ nie przewidują solidarności w zakresie obowiązku zapłaty cła przez np. dwa podmioty dokonujące obrotu towarowego z zagranicą, uznać należy, że zarówno zaskarżona decyzja, jak i poprzedzająca ją decyzja organu celnego I instancji nie odpowiadają prawu.

W sytuacji gdy nabywca towaru składa reklamację co do jego jakości, a sprzedający, nie uznając reklamacji, domaga się zwrotu wydanego towaru, datą powstania obowiązku wystawienia faktury VAT jest data wydania towaru zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, a nie data zakończenia procesu, w którym uznano

Samo zgłoszenie do odprawy celnej części przez dwa podmioty z którego trzeci podmiot montuje samochód tzw. "składak", nie stanowi wprowadzenia w błąd organu celnego i nie oznacza, iż miał on podstawę do wymiaru cła za kompletny samochód.

Przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 stycznia 1995 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także aktualizacji wyceny środków trwałych /Dz.U. nr 7 poz. 34/ nie przewidują możliwości określenia wartości początkowej środka nabytego przez podatnika na podstawie opinii biegłego.

Skierowanie decyzji w przedmiocie wymiaru cła do obu importerów i łączne obciążenie ich należnościami celnymi za samochód złożony z zaimportowanych części nie jest uzasadnione, stanowi bowiem przypisanie dwóch importerów do jednego "składaka" sprowadzonego z zagranicy.

Dla uznania w postępowaniu celnym towarów przywiezionych z zagranicy przez podmiot zagraniczny i będących środkami trwałymi, za stanowiące przedmiot wkładu niepieniężnego przeznaczonego na podwyższenie kapitału akcyjnego nie jest konieczne zarejestrowanie zmiany statutu spółki akcyjnej.