Przepis art. 62 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ przyznaje organom nadzoru budowlanego kompetencję do wydawania nakazów przeprowadzenia kontroli w razie stwierdzenia nieodpowiedniego stanu technicznego obiektu budowlanego lub jego części, mogącego spowodować zagrożenie: życia lub zdrowia ludzi, bezpieczeństwa mienia lub środowiska. Są to zatem samodzielne

Oparcie się na opinii, której autor uchylił się od zajęcia jednoznacznego stanowiska, w przedmiocie zgodności projektu z wymaganiami art. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, stanowi naruszenie przepisu art. 77 par. 1 i art. 80 Kpa.

Jakkolwiek wymóg uzyskania pozwolenia na budowę z pewnością ogranicza prawo własności nieruchomości, to jednak nie jest to prawo o charakterze nieograniczonym. Przepis art. 64 ust. 3 Konstytucji stanowi, iż prawo własności może być ograniczone tylko w drodze ustawy i tylko w zakresie, w jakim nie narusza ona istoty prawa własności. Normy ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89

Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 3 lutego 1976 r., II CR 732/75 /OSNCP 1976 nr 12 poz. 263/, wykładnia decyzji wywołuje ten skutek, że decyzja już od daty jej wydania posiada treść nadaną jej przez organ dokonujący wykładni. Zatem gdy idzie o korzystanie z uprawnień z decyzji, wyjaśnienie wątpliwości co do jej treści będzie mieć cechy elementu trwale złączonego z decyzją.

W postępowaniu podatkowym dowód rejestracyjny, pojmowany jako decyzja administracyjna, nie wiązał organu podatkowego w ścisłym tego słowa znaczeniu jako tzw. prejudykat, lecz był elementem stanu faktycznego, który ten organ winien był uwzględniać przy wydawaniu decyzji podatkowej. Dowód rejestracyjny był w swej treści zasadniczo dokumentem stwierdzającym dopuszczenie pojazdu do ruchu, tj. że pojazd

Instytucja unieważnienia /art. 68 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny - Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ polega na unieważnieniu zgłoszenia celnego, które nie przyniosło jeszcze skutków w postaci decyzji administracyjnej.

Możliwość odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego jest uprawnieniem podatnika, ale powstanie tego uprawnienia jest uzależnione od szeregu warunków ściśle określonych w przepisach i podatnik, chcący z tego uprawnienia skorzystać, musi wykazać, że warunki te spełnił.

Wszelkie kwestie sporne w zakresie identyfikacji towarów - a towarem bezsprzecznie są samochody, w tym samochody osobowe - należy rozwiązywać przy zastosowaniu klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce państwowej, a konkretnie postanowień zawartych w Systematycznym Wykazie Wyrobów, czy Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Decydujące znaczenie w tej mierze będą mieć zatem opinie

Sam fakt zawarcia umowy i wypłata wynagrodzenia nie uprawniają podatnika w świetle art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ do zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodu z tytułu marketingu. Dopiero wykonanie usługi marketingowej i ocena realizacji efektów działań marketingowych dają podstawę do odliczenia od przychodu

1. Ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 5 ostatnio cytowanej ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, korzystała odprzedaż towarów używanych przez co najmniej pół roku, realizowana przez użytkownika, o ile w stosunku do tych towarów nie przysługiwało sprzedającemu prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. 2. Okres używania

Skoro postępowanie w stosunku do samowolnie realizowanego obiektu rozpoczęto przed 1.01.1995 r. a zezwolenia na kontynuację wstrzymanych robót udzielono w oparciu o przepisy ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ to i podstawą kontrolowanej decyzji powinien być art. 36 ustawy z dnia 24 października 1974 r., co w przypadku niedostosowania się przez inwestora

Obecna ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./, w przeciwieństwie do art. 87 ust. 1 obowiązującej do dnia 31 grudnia 1997 r. ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ w ogóle nie przewiduje podmiotowych przesłanek warunkujących umarzanie należności celnych tj. przesłanek odnoszących się do sytuacji ekonomicznej strony zobowiązanej

Podjęcie przez radę gminy uchwały o odrzuceniu zarzutu na ustalenia przyjęte w projekcie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego /art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym - Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./, gdy uprzednio zarząd gminy w trybie art. 18 ust. 2 pkt 8 tej ustawy uwzględnił wniesiony zarzut w projekcie planu, stanowi rażące naruszenie prawa.

Zakupienie za granicą środków transportu i sprowadzenie ich do kraju przez podatnika, o czym świadczą rachunki dokumentujące powyższe zakupy oraz dowody odpraw celnych, przesądza o ustaleniu wartości początkowej tych środków w sposób określony w par. 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 stycznia 1997 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

Z uwagi na zasadniczy charakter cywilnoprawny najmu lokali użytkowych jak również charakter i formę działania organu gminy, uchwała zarządu miasta ustalająca stawki czynszu najmu lokali użytkowych nie została bezpośrednio skierowana do najemców lokali, lecz do jednostki budżetowej gminy i należy zakwalifikować ją jako akt kierownictwa wewnętrznego.

1. Dopiero zapłacenie odsetek od zobowiązań daje możliwość zaliczenia ich do kosztu uzyskania przychodu. Nie należy zapominać, że sama pożyczka czy kredyt są obojętne podatkowo i dopiero zapłacone odsetki od tych umów umożliwiają podatnikowi odliczenie ich od przychodu. 2. Dyskonto weksla można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu dopiero w dacie wykupu weksla, a nie w dacie jego naliczenia przy

W świetle art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. /Dz.U. nr 78 poz. 483/ podatnik nie może ponosić negatywnych konsekwencji, gdy zastosował się do błędnej informacji udzielonej mu przez urząd skarbowy w trybie art. 14 par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.

Sytuacja najemcy lokalu w stosunku do najemcy innego lokalu w danym budynku jest na gruncie ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ podobna do sytuacji członków spółdzielni mieszkaniowych, którym w podobnych sprawach przymiotu strony również się nie przyznaje. Oczywiście nie można wykluczyć - biorąc zwłaszcza pod uwagę treść art. 690 Kc, że w konkretnej sytuacji

Skoro w decyzji ostatecznej, wydanej na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, nałożono na inwestora obowiązek wykazania prawa do dysponowania na cele budowlane nieruchomościami, ze względu na ustanowione na ich rzecz służebności gruntowe, to sprawa cywilna o stwierdzenie wygaśnięcia tych służebności ma znaczenie dla dalszego przebiegu

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ cmentarz jest budowlą, a więc i obiektem budowlanym.

O tożsamości sprawy w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 3 Kodeksu postępowania administracyjnego /odpowiednik art. 247 par. 1 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ można mówić, gdy występują te same podmioty, dotyczy ona tego samego przedmiotu i tego samego stanu prawnego w niezmienionym stanie faktycznym sprawy. W sprawach stosowania ulg podatkowych

Decyzja ograniczająca zwrot podatku od towarów i usług w oznaczonym miesiącu i przenosząca nie wypłaconą kwotę na następny miesiąc rozliczeniowy nie odpowiada brzmieniu art. 21 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

Skoro budynek został w całości wykonany /łącznie z fundamentem/, na miejscu uprzednio istniejących i rozebranych budynków gospodarczych, to wykonane roboty nie powinny być określone jako rozbudowa lub przebudowa. Formy te wymagają bowiem związku z obiektem poprzednio istniejącym, tzn. dalszego istnienia tego obiektu ze zmianami wynikającymi z przebudowy lub rozbudowy. Całkowita likwidacja poprzednio

Kwestie zabudowy w zarezerwowanym w planie zagospodarowania przestrzennego pasach terenu pod przyszłą zabudowę lub modernizację dróg, reguluje przepis art. 35 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /t.j. Dz.U. 2000 nr 71 poz. 838/. Tak więc, w zarezerwowanym pasie terenu mogą być wznoszone tylko tymczasowe budynki i konstrukcje budowlane /art. 35 ust. 3 cyt. ustawy/.