Dopuszczalne jest dokonanie nieistotnych odstępstw od zatwierdzonego projektu budowlanego, jeśli działania te mieszczą się w ramach sanacyjnych działań nadzoru budowlanego i nie naruszają praw materialnych inwestora ani właścicieli sąsiednich nieruchomości.

Uchwała MPZP dla obszaru, na którym toczy się postępowanie o ustalenie warunków zabudowy, czyni postępowanie bezprzedmiotowym, wymagającym umorzenia zgodnie z art. 105 § 1 K.p.a.

Władztwo planistyczne gminy przy sporządzaniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest zgodne z prawem, o ile uwzględnia ustalenia Studium i przeszłe przeznaczenie terenów, nawet jeśli prowadzi to do zmian w ich wykorzystaniu.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że brak spełnienia przesłanek z art. 61 ust. 4 oraz art. 61 ust. 1 upzp uzasadnia odmowę ustalenia warunków zabudowy; postępowanie dowodowe było kompletne i zgodne z wytycznymi Sądu I instancji.

Postępowanie administracyjne w przedmiocie ustalenia opłaty planistycznej nie dotyczy masy układowej dłużnika, a więc nadzorca sądowy nie posiada statusu strony w takim postępowaniu (art. 277 PrRest). Skarga kasacyjna w tej materii jest niezasadna.

Decyzja administracyjna o warunkach zabudowy terenu, podtrzymana przez sądy administracyjne, jest zgodna z prawem, jeżeli spełnia wymagania ustawowe dotyczące harmonii przestrzennych i formalnych przesłanek postępowania administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż raz zakończone postępowanie w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji nie podlega ponownemu wszczęciu na innej podstawie faktycznej przy wcześniej domniemanej legalności decyzji, podkreślając konieczność umorzenia postępowania jako bezprzedmiotowego zamiast jego odmowy rozpoczęcia.

Zasięgnięcie opinii od organizacji zawodowych przy odwołaniu dyrektora instytucji kultury, choć wymagane, nie jest wiążące dla organu decyzyjnego. Decyzja o odwołaniu, jeśli uzasadniona i zgodna z wynikami audytu, powinna być uznawana za zgodną z prawem.

Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad może w ramach uznania administracyjnego określić odległość zabudowy większą niż minimalna przewidziana w art. 43 ust. 1 ustawy o drogach publicznych, jeśli przemawiają za tym szczególne względy bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Odmowa uzgodnienia projektu lokalizacji wysokiej wieży stacji bazowej była uzasadniona.

W sprawie dotyczącej przywrócenia terminu do złożenia wniosku o wznowienie postępowania decyzja doręczona w trybie specustawy drogowej jest prawnie skuteczna z dniem upływu terminu, w którym zawiadomienie pozostaje publicznie dostępne. Publiczne obwieszczenie o wydaniu decyzji oraz doręczenie zastępcze innemu domownikowi uznaje się za wystarczające dla uruchomienia biegu terminu do wniesienia wniosku

Decyzja administracyjna dotycząca ustalenia warunków zabudowy musi być jednoznaczna i klarowna, aby umożliwić przewidywalne i zgodne z prawem realizowanie inwestycji budowlanej oraz nie stwarzać dla inwestora sytuacji prawnej o niepewnej interpretacji przepisów.