Utrzymanie w mocy decyzji organów odmowy stwierdzenia nieważności decyzji budowlanej nie narusza przepisów prawa w sposób rażący; obowiązująca decyzja środowiskowa wiąże organy architektoniczno-budowlane.

Przebudowa linii elektroenergetycznej 110 kV stanowi cel publiczny, spełniając przesłanki z art. 6 u.g.n., a niepowodzenie rokowań nie wyklucza wydania decyzji o ograniczeniu korzystania z nieruchomości.

Dla zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę na terenie oznaczonym symbolem RO niezbędne jest istnienie siedliska rolniczego bezpośrednio na terenie planowanej inwestycji; nie wystarczają ogólne powiązania z innymi częściami gospodarstwa rolnego.

Art. 59 ust. 3 pkt 2 u.p.z.p. stanowi podstawę do nakazania przywrócenia poprzedniego sposobu zagospodarowania nieruchomości również w przypadku, gdy zmiana nie wymaga pozwolenia na budowę, jeśli doszło do jej niezgodnego z planem miejscowym użytkowania.

W sytuacji, gdy dochody i majątek zobowiązanego nie spełniają kryteriów "szczególnego przypadku" w rozumieniu art. 104 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej, obowiązek zwrotu kosztów gminy poniesionych na rzecz członka rodziny w DPS jest uzasadniony.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, potwierdzając, że brak opinii biegłego nie narusza zasadności decyzji administracyjnych, gdy organ administracyjny wykonał prawidłową ocenę dowodów zgodnie z przepisami K.p.a. i P.p.s.a.

Do zmiany wysokości opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste może dojść przez zaakceptowanie wypowiedzenia jej wysokości lub postępowanie przed samorządowym kolegium odwoławczym, a kwestie te są niezwiązane z postępowaniem na podstawie ustawy przekształceniowej. Skarga kasacyjna wobec tego oddalona.

Skarga kasacyjna Marszałka Województwa, wniesiona przeciwko decyzji o odmowie aktualizacji operatu ewidencji gruntów i budynków przez Wojewódzki Inspektorat, jest bezzasadna z uwagi na spełnienie przez decyzję wymogów formalnych i materialnoprawnych, a brak stosownej decyzji Starosty wyklucza żądane wykreślenie z ewidencji.

Jednostka samorządu terytorialnego, będąca beneficjentem prawnym i podmiotem zobowiązanym do wypłaty odszkodowania, nie posiada legitymacji procesowej do zaskarżenia decyzji wydanej przez własny organ wykonawczy podejmujący zadania administracji rządowej.

Jednostka samorządu terytorialnego, której organ wydaje decyzję administracyjną jako starosta, nie może występować jako strona w postępowaniu odwoławczym od tej decyzji, z uwagi na brak legitymacji procesowej, co nie narusza zasady samodzielności samorządu terytorialnego.

Wpis w operacie ewidencyjnym osiągającym trwały zarząd mógłby być wykreślony jedynie w oparciu o decyzję stwierdzającą wygaśnięcie tego zarządu. Skarga kasacyjna nie spełniająca wymogów formalnych nie podlega merytorycznemu rozpoznaniu.

Świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje równocześnie z innymi świadczeniami rentownymi. Przyznanie świadczenia uzależnione jest od ustania prawa do renty, co w sytuacji spornej nastąpiło po dacie zgłoszenia wniosku. NSA uznał decyzję organu za odpowiadającą prawu.

Zaskarżenie decyzji administracyjnej mogą być umorzone, jeśli od ich doręczenia lub ogłoszenia upłynęło 30 lat, co jest zgodne z konstytucyjną zasadą pewności prawnej oraz ochroną interesu publicznego państwa.