Prawo do dostępu do informacji publicznej podlega ograniczeniom wskazanym w art. 5 ust. 1 u.d.i.p., które obejmują ochronę informacji niejawnych oraz tajemnic określonych przepisami prawa krajowego i międzynarodowego.

Pojazd sprowadzony do Polski jako powypadkowy stanowi odpad w rozumieniu ustawy o odpadach, a jego międzynarodowe przemieszczenie bez wymaganych zgód jest nielegalne. Konieczność zagospodarowania odpadu w sposób ekologicznie racjonalny ciąży na odbiorcy.

Odpowiedzialność za nieosiągnięcie wymaganego poziomu recyklingu i przygotowania do ponownego użycia odpadów komunalnych, nałożona zgodnie z art. 9x ust. 2 pkt 1 u.c.p.g., ma charakter obiektywny, niezależnie od wykazania zawinienia.

Wprowadzenie terminów na stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnych wyklucza możliwość ich uchylenia po upływie 30 lat od doręczenia, co skutkuje obowiązkiem umorzenia postępowań nadzwyczajnych z mocy prawa.

NSA uchylił wyrok WSA, uznając za zasadne zarzuty skargi kasacyjnej, wskazując na brak wykazania przez skarżącego legitymacji poprzez naruszenie realnego i konkretnego interesu prawnego według art. 101 u.s.g. Konieczne nowe rozpoznanie sprawy.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał za nieznajdujące podstaw prawnych wymierzenie kary pieniężnej za tablice reklamowe powstałe legalnie przed wejściem w życie uchwały krajobrazowej, wskazując na konieczność wypłaty kompensacji za ograniczenia narzucone przez uchwałę wbrew art. 21 i art. 2 Konstytucji RP.

Decyzja o wymierzeniu kary pieniężnej winna być adresowana do centrali spółki, nie jej oddziału. Nieprawidłowe określenie adresata narusza przepisy proceduralne, co skutkuje uchyleniem decyzji wymierzającej karę.

Nałożenie kar administracyjnych za niezgodność z uchwałą krajobrazową dla wcześniej legalnie umieszczonych tablic reklamowych, przed ustanowieniem mechanizmu odszkodowawczego, jest niezgodne z konstytucją. Przedmiotowe decyzje winny zostać uchylone.