Stosowanie najwyższej stawki podatku od nieruchomości z art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b) u.p.o.l. w odniesieniu do budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej ma charakter wyjątkowy i odnosi się wyłącznie do sytuacji, gdy lokale są rzeczywiście wykorzystywane (zajęte) na działalność gospodarczą Nie mogą być one uznawane za zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej

Dla uznania, że grunty, budynki lub budowle są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l., niezbędne jest wykazanie ich faktycznego lub potencjalnego wykorzystania w działalności gospodarczej podatnika.

W kontekście związania gruntu z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nie wystarczy sam fakt jego posiadania przez podmiot gospodarczy; istotne jest, aby grunt ten był faktycznie wykorzystywany lub przewidziany do wykorzystania w ramach takiej działalności, które to kryteria należy ocenić z uwzględnieniem indywidualnych okoliczności

Prowadzenie w posiadanych przez przedsiębiorcę budynkach remontów lub adaptacji dla celów przyszłej działalności gospodarczej stanowi jeden z wyznaczników tejże działalności.

Z art. 262 § 1 i 1a wynika, że karę porządkową można nałożyć jedynie na osobę fizyczną, zaś normy z art. 155 i art. 159 § 1 pkt 2 pozostają spójne z regulacjami zawartymi w art. 262 § 1 i 1a i potwierdzają prawidłowość odkodowania przepisów dotyczących kar porządkowych.