Organ podatkowy może odstąpić od wyznaczenia terminu na wypowiedzenie się przez stronę, jeżeli decyzja podatkowa opiera się wyłącznie na danych zawartych w złożonych informacjach, co zgodne jest z art. 200 § 2 pkt 3 Ordynacji podatkowej.
NSA potwierdza konieczność szczegółowego uzasadnienia przez organ skarbowy przyczyn przedłużenia terminu zwrotu VAT. Organ musi wykazać konkretne przesłanki budzące wątpliwości co do zasadności zwrotu i nie może przedłużać tego terminu bez uzasadnionej potrzeby dalszej procedury weryfikacyjnej.
Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego z pustych faktur, gdyż spółka nie wykazała należytej staranności i świadomie korzystała z fikcyjnych transakcji. Zastosowanie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy o VAT, decyzje organów podatkowych i wyroki karne potwierdzają brak rzeczywistego obrotu.
Organ podatkowy, przedłużając termin zwrotu VAT, musi wykazać konkretne przesłanki uzasadniające potrzebę dalszej weryfikacji. Uzasadnienie bez wykazania konkretnych powodów naruszających zasady neutralności i proporcjonalności VAT nie jest wystarczające.
Nieprzysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach dokumentujących transakcje niewykonane przez rzekomych wystawców, gdy podatnik zaniedbał weryfikacji tożsamości kontrahenta i działał w warunkach złej wiary.
Uprawnione jest zabezpieczenie zobowiązania podatkowego VAT na majątku podatnika w sytuacji uprawdopodobnienia fikcyjności transakcji i istniejącej obawy niewykonania przyszłych zobowiązań, w zgodzie z art. 33 § 1 O.p.
Organ odwoławczy, zmieniając ustalenia faktyczne organu pierwszej instancji bez należytego przedstawienia nowych dowodów, narusza zasadę dwuinstancyjności, co skutkuje uchyleniem decyzji administracyjnej.
Paliwo niespełniające wymagań jakościowych powinno być opodatkowane zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku akcyzowym jako pozostałe paliwa silnikowe. Brak dokumentów potwierdzających wcześniejszą zapłatę akcyzy uzasadnia uznanie pochodzenia paliwa z nieznanego źródła.
NSA uznał, że decyzja organu podatkowego co do zakwestionowania prawa G. Sp. z o.o. do odliczenia podatku VAT była prawidłowa, a podniesione przez skarżącego zarzuty proceduralne nie znalazły wystarczającego uzasadnienia w materiale sprawy.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż w przypadku wykorzystywania dowodów księgowych w postępowaniu podatkowym, brak jest podstaw do zastosowania zwrotu wydatków jako nieopodatkowanych, gdy nie udokumentowano ich jako poniesionych na rzecz nabywcy. Weryfikacja dokumentacji księgowej musi być zgodna z przepisami prawa i obejmować pełną dokumentację transakcji.
Ponowne wszczęcie kontroli podatkowej w tym samym przedmiocie, wcześniej zakończonej, narusza art. 83b ust. 1 u.s.d.g. Uchylenie decyzji podatkowej oraz wyroku z uwagi na przekroczenie terminu sześciu miesięcy dla wszczęcia postępowania podatkowego.
Postanowienie organu podatkowego przedłużające termin zwrotu podatku nie spełnia wymogów wynikających z przepisów prawa podatkowego oraz z zasad unijnych, związanych z neutralnością i proporcjonalnością VAT, skutkując oddaleniem skargi kasacyjnej.
Dotacje unijne otrzymane w celu pokrycia kosztów realizacji projektu (kategoria zakupowa) nie stanowią wynagrodzenia za usługi i nie podlegają opodatkowaniu VAT, jako że nie wpływają bezpośrednio na cenę świadczonych usług w rozumieniu art. 29a ustawy o VAT.
Organ podatkowy ma prawo zabezpieczyć przyszłe zobowiązanie podatkowe, jeżeli istnieje uzasadniona obawa jego niewykonania, w szczególności w przypadku darowizn i zbywania majątku przez podatnika po wszczęciu postępowania kontrolnego.
Skarga kasacyjna, oparta na zarzutach przedawnienia oraz naruszenia prawa do czynnego udziału w postępowaniu, została oddalona jako bezzasadna przez Naczelny Sąd Administracyjny, który potwierdził prawidłowość decyzji organu podatkowego dotyczącej podatku VAT.
Decyzja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej dotycząca klasyfikacji towaru jako CN 4911, wiążąca się z 23% stawką VAT, jest zgodna z prawem. Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza zasadność uznanego rozstrzygnięcia i prawidłowość zastosowania przepisów Nomenklatury scalonej oraz ogólnych reguł interpretacji.
Sąd pierwszej instancji uchylił wyrok na skutek wychodzenia poza zarzuty skargi w ocenie interpretacji VAT, co uzasadnia ponowne rozpoznanie w zgodzie z zarzutami skargi materialnoprawnej.