Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, iż odmienna wykładnia art. 9 ust. 1 ustawy o wsparciu służb i art. 115a ustawy o Policji, oparta na niekonstytucyjności, była błędna, lecz jej efekt de lege lata odpowiadał prawu. Skarga kasacyjna zostaje oddalona.

Art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej z 14 sierpnia 2020 r. nie uprawnia do stosowania przepisów art. 115a ustawy o Policji w jego niekonstytucyjnym brzmieniu w zakresie przelicznika ekwiwalentu za urlop. W związku z tym, skarga kasacyjna została oddalona.

Uchylenie decyzji Prezesa ZUS o odmowie przyznania świadczenia w drodze wyjątku było uzasadnione, gdyż organ nie wykazał wystarczająco starannego ustalenia istotnych okoliczności faktycznych, co naruszyło przepisy postępowania administracyjnego. Sąd I instancji prawidłowo ocenił, że szczególne okoliczności mogą uzasadniać przyznanie świadczenia.

Orzekając o braku podstaw do skargi kasacyjnej, Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że dzieci osoby niepełnosprawnej, nieposiadające orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności, zobowiązane są do opieki, co wyłącza przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego wnuczce.

Z art. 11a ust. 5 ustawy o ochronie zwierząt nie wynika obowiązek przypisania kategorycznych kwot do poszczególnych zadań programu. Jednakże podział środków musi być przejrzysty i nie zwiększać nadmiernie swobody organu wykonawczego, a uchwała naruszająca ten wymóg jest nieważna.

Skarżąca spółka naruszyła przepisy dotyczące wymogów magazynowania odpadów, co uzasadnia nałożenie administracyjnej kary pieniężnej. Organy prawidłowo uwzględniły ilość, właściwości odpadów i brak zagrożeń bezpośrednich, wydając decyzje zgodne z przepisami o odpadach.

NSA podkreślił, że wartość nieruchomości przejętej z mocy specustawy powinna być określana zgodnie z planistycznym przeznaczeniem na dzień decyzji. Operaty bazujące na wartościach dla gruntów drogowych, bez odpowiedniego przeznaczenia planistycznego, są wadliwe.

NSA podkreślił, iż prawomocne orzeczenie sądu uniemożliwia wszczęcie postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji, gdy zarzuty były już przedmiotem sądowej oceny. Właściwe zastosowanie art. 61a § 1 K.p.a. uzasadnia odmowę wszczęcia postępowania.

NSA orzeka, że przepisy art. 100c i 100d u.p.o.u. odnoszą się do wszystkich cudzoziemców, nie tylko obywateli Ukrainy. Po 30 czerwca 2024 r. przedłużenie ich stosowania narusza konstytucyjne prawo do sądu, przez co uchyla się wyrok WSA uznający bezczynność organu.

Skarga kasacyjna M.S. na uchwałę poznańskiego studium uwarunkowań została oddalona; zmiana przeznaczenia pod kątem publicznego interesu rozwoju terenów zielonych i ładu przestrzennego uznana za prawidłową, bez naruszenia praw prywatnych.

екиврокудала либерал dOCUMENTавсисяніSON)

Świadczenie wychowawcze uznane za nienależnie pobrane, jeśli brak obiektywnych podstaw prawnych do jego przyznania, niezależnie od subiektywnej wiedzy odbiorcy.

Skarga kasacyjna Samorządowego Kolegium Odwoławczego od wyroku WSA w Gdańsku w sprawie świadczenia pielęgnacyjnego jest bezzasadna, a zaskarżona decyzja organu podlega uchyleniu z uwagi na niekompletny wywiad środowiskowy i błędne ustalenia faktyczne.

NSA uznał, że odmowa wydania zaświadczenia przez organy administracyjne była zasadne, opierając się na fakcie, iż skarżący złożył dwa powiązane wnioski o pozwolenie na budowę, które były już przedmiotem wcześniejszych decyzji i uzasadniały odmowę.

Obowiązek przedłożenia projektu podziału działki przez wnioskodawcę nie stanowi warunku uwłaszczenia części działki, jeżeli przesłanki uwłaszczenia są spełnione. Organ jest zobligowany do samodzielnego sporządzenia dokumentacji geodezyjnej.