Spółka komandytowa, wypłacając zaliczki komplementariuszom na poczet udziału w zyskach, nie musi pobierać zryczałtowanego podatku dochodowego przed rozliczeniem rocznym CIT-8. Podatek należy obliczyć zgodnie z zasadami z art. 30a ust. 6a-6e u.p.d.o.f.

NSA uchylił wyrok WSA w Gliwicach, z uwagi na niewystarczającą kontrolę legalności przeprowadzonej oceny zgromadzonego materiału dowodowego pod kątem zachowania dobrej wiary przez C. Sp. z o.o., i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania.

W postępowaniu kasacyjnym Naczelny Sąd Administracyjny uznał kasacyjność orzeczenia WSA i oddalił skargę spółki, potwierdzając zasadność nałożonej sankcji podatkowej wynikającej z art. 112b i 112c ustawy o VAT, ze szczególnym uwzględnieniem automatycznego charakteru sankcji w polskim prawie podatkowym.

W sprawie nieprawidłowego opodatkowania zlikwidowanych linii kolejowych, raz uznana wadliwość uzasadnienia pierwszoinstancyjnego wyroku, wymaga ponownego rozpoznania przez WSA, przy czym niedozwolone jest rozstrzyganie w oderwaniu od pełnego materiału dowodowego.

Zawarte w art. 20 § 3 p.p.s.a. pojęcie „rozstrzygnięcia sprawy” należy interpretować jako prawomocne zakończenie postępowania w przedmiocie rozpoznania wniosku o wyłączenie sędziego.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że zaświadczenie organu podatkowego nie kreuje praw i obowiązków, a jego odmowa była zasadna z uwagi na niedochowanie terminu zgłoszenia przez skarżącego, niezależnie od błędów w uzasadnieniu wyroku sądu pierwszej instancji.

Nałożenie dodatkowego zobowiązania podatkowego musi być poprzedzone oceną zgodności z zasadą proporcjonalności, uwzględniającą charakter i wagę naruszeń oraz możliwość zastosowania niższej stawki sankcji.

Wykładnia art. 14 ust. 3 Konwencji z Wielką Brytanią potwierdza, że transport międzynarodowy obejmuje wyłącznie zarobkowy przewóz towarów i pasażerów; statek pomocniczy nie wchodzi w zakres tej definicji, wykluczając zastosowanie ulgi abolicyjnej.

Podatnik może zmienić stawki amortyzacyjne także wstecz, o ile nie nastąpiło przedawnienie, a zmiana dotyczy wszystkich okresów w danym roku podatkowym. Zakres tej zmiany nie ogranicza możliwość wstecznej modyfikacji rozliczeń podatkowych.

Koszty uzyskania przychodów z tytułu opłat za zarządzanie portfelem instrumentów finansowych są potrącane w roku ich faktycznego poniesienia (zapłaty), a nie w roku wystawienia faktury, niezależnie od przepisów dotyczących zasad memoriałowych, stosowanych do działalności gospodarczej.

Działania organów podatkowych oraz ocena sądu I instancji odnośnie nierzetelności księgi przychodów i rozchodów prowadzonej przez podatnika były zgodne z regułami prawa, w szczególności zasadą swobodnej oceny dowodów. Skarga kasacyjna została oddalona jako bezzasadna.

Zawarte w art. 20 § 3 p.p.s.a. pojęcie „rozstrzygnięcia sprawy” należy interpretować jako prawomocne zakończenie postępowania w przedmiocie rozpoznania wniosku o wyłączenie sędziego.

Kabel elektroenergetyczny umieszczony bezpośrednio w ziemi stanowi budowlę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz art. 3 pkt 3 i 3a ustawy - Prawo budowlane.

Podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT, jeśli faktury te nie dokumentują rzeczywistych transakcji gospodarczych.

Skutki prawne wyłączenia wspólności majątkowej nie wpływają na zobowiązania podatkowe powstałe przed umową rozdzielności majątkowej, co umożliwia egzekucję z majątku wspólnego.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę O. sp. z o.o., uznając brak rażącego naruszenia prawa unijnego przez wcześniejszy wyrok sądowy. Skarga była niezasadna, gdyż nie wykazano oczywistych naruszeń przepisów Dyrektywy 112.

NSA uchyla wyrok WSA z powodu niewystarczającego uzasadnienia przyjętego stanu faktycznego, uznając konieczność ponownej oceny dobrej wiary i staranności w rozliczeniach podatkowych skarżącej.

Postępowanie o stwierdzenie nieważności decyzji musi zdecydowanie ograniczać się do badania przesłanek rażącego naruszenia prawa, które muszą wynikać z samej treści decyzji, a nie z jej ustaleń faktycznych.