Przewlekłość postępowania podatkowego prowadzonego przez organ podatkowy, objawiająca się długimi przerwami między czynnościami, stanowi rażące naruszenie prawa do rozpoznania sprawy w odpowiednim terminie, co uzasadnia oddalenie skargi kasacyjnej organu.

Wznowienie postępowania podatkowego nie jest uzasadnione, gdy nie zachodzą przesłanki z art. 240 § 1 O.p., a nowe okoliczności lub dowody nie wpływają na decyzję ostateczną.

Wszczęcie postępowania karnego skarbowego w celu zawieszenia biegu przedawnienia zobowiązania podatkowego może mieć charakter instrumentalny, jeżeli nie podjęto realnych działań merytorycznych w postępowaniu karnym. (NSA, I FSK 540/21)

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził przewlekłość postępowania prowadzonego przez organ podatkowy z rażącym naruszeniem prawa, oddalając skargę kasacyjną i nakładając obowiązek kosztów postępowania kasacyjnego na organ podatkowy.

Wydatki związane z organizacją eventów, mimo ich rekreacyjnego charakteru, mogą mieć pośredni związek z działalnością opodatkowaną i uzasadniać odliczenie VAT naliczonego, jeżeli wspierają strategiczne cele handlowe podatnika.

Skarga kasacyjna dotycząca odmowy wznowienia postępowania podatkowego, z uwagi na niedochowanie terminu oraz braku wykazania przesłanek przedawnienia zobowiązań podatkowych, została oddalona.

Decyzja ostateczna NUC-S nie naruszała prawa w sposób rażący, zgodnie z art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej, co uniemożliwiało stwierdzenie jej nieważności. Niedopuszczalne jest rozszerzanie wykładni przesłanek stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej.

NSA uchylając wyrok WSA w Bydgoszczy stwierdził konieczność ponownego zbadania, czy wszczęcie postępowania karnego skarbowego miało charakter instrumentalny w kontekście zawieszenia terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, uwzględniając treść uchwały NSA I FPS 1/21.

Przewlekłość postępowania podatkowego w rozliczeniu podatku VAT, wskazana przez WSA, miała charakter rażący. NSA oddalił skargę kasacyjną, podtrzymując uznanie przewlekłości i zapewniając zwrot kosztów postępowania dla skarżącej spółki.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że proceduralna ocena instrumentalnego wszczęcia postępowania karnego skarbowego dla celów zawieszenia przedawnienia zobowiązania podatkowego winna być przedmiotem gruntownej analizy przez organy podatkowe oraz sądy administracyjne.

W sprawach o zawieszenie terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych, postępowanie karno-skarbowe, wszczęte znacznie przed upływem przedawnienia, nie może być uznane za instrumentalne, jeśli podjęto realne działania dowodowe.

Opodatkowanie nieruchomości Agencji Mienia Wojskowego podatkiem od nieruchomości według stawek dla działalności gospodarczej jest zasadne, gdyż wykazano związek tych nieruchomości z działalnością gospodarczą, co jest wymagane przez art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l.

NSA uchyla wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, uznając wiążące oceny prawne wyrażone w prawomocnym orzeczeniu w zakresie przedawnienia zobowiązania podatkowego, co obliguje sąd niższej instancji do ich uwzględnienia. Sprawa wraca do WSA celem ponownej analizy i rozstrzygnięcia.

Skarga kasacyjna dotycząca opodatkowania budynku podatkiem od nieruchomości jako związanym z działalnością gospodarczą, nie spełniająca precyzyjnych wymagań formalnych, podlega oddaleniu z uwagi na wadliwe określenie podstaw i argumentacji prawnej.

Skarga kasacyjna na postanowienie w przedmiocie czynności egzekucyjnych, oparta na błędnym rozumieniu kompetencji egzekutora, jest bezzasadna, o ile poza skarżonym postępowaniem istnieją środki prawne zabezpieczające zobowiązanego.

Spółka komandytowa, wypłacając w trakcie roku podatkowego zaliczki na poczet zysku komplementariuszom, nie jest zobowiązana do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego, który może być pobrany dopiero po obliczeniu dochodu spółki za dany rok podatkowy.

Budynek będący składnikiem majątku przedsiębiorstwa nie wyłącza go z opodatkowania podatkiem od nieruchomości, o ile jego związek z działalnością gospodarczą został potwierdzony przez wykorzystywanie w ramach działalności przedsiębiorstwa.

Grunty będące w posiadaniu przedsiębiorcy, wpisane do ewidencji środków trwałych, są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, co uzasadnia stosowanie wyższej stawki podatkowej.