Decyzje o udzieleniu pozwolenia na użytkowanie, wydane na podstawie art. 59 ust. 1 i 3 Prawa budowlanego, nie mogą być modyfikowane ani rozszerzane w trybie art. 155 Kodeksu postępowania administracyjnego, gdyż postępowanie z art. 155 K.p.a. nie przewiduje ponownego rozpoznania spraw zakończonych decyzją ostateczną ani rozszerzenia ich zakresu.

Opuszczenie miejsca pobytu stałego, uzasadniające wydanie decyzji o wymeldowaniu, wymaga zarówno elementu faktycznego w postaci stałego nieprzebywania w mieszkaniu, jak i elementu wolicjonalnego, związanej z dobrowolnością zmiany miejsca pobytu, gdzie decyzja o wymeldowaniu jest decyzją związaną, nie pozostawiającą organom administracji luzu decyzji w przypadku stwierdzenia zaistnienia przesłanek opuszczenia

Opuszczenie miejsca pobytu stałego uzasadniające wymeldowanie na podstawie art. 35 ustawy o ewidencji ludności musi obejmować zarówno faktyczne stałe nieprzebywanie w mieszkaniu, jak i dobrowolność tej czynności, chyba że opuszczenie lokalu jest wynikiem zastosowania przymusu zgodnie z prawomocnymi wyrokami sądów powszechnych lub orzeczeniami właściwych organów administracji publicznej.

Opieka naprzemienna nad dzieckiem musi wynikać bezpośrednio z orzeczenia sądu powszechnego; organy administracji publicznej nie mają uprawnienia do samodzielnego ustalania takiej formy opieki na podstawie wywiadów środowiskowych. Teza od Redakcji