Egzekucja administracyjna może być prowadzona, gdy obowiązek jest niewykonany, a status "uchylania się" zobowiązanego uznaje się na podstawie niewykonania obowiązku w całości, pomimo podjęcia starań. Tytuł wykonawczy spełniający wymogi formalne nie wskazuje na niedopuszczalność postępowania.

Odmowa zawieszenia postępowania w podatku VAT, gdy brak zależności od rozstrzygnięcia innych postępowań podatkowych, jest zgodna z przepisami Ordynacji podatkowej. Prawomocność decyzji akcyzowych i paliwowych nie stanowi prejudykatu obligującego do zawieszenia postępowania VAT.

Odmowa zawieszenia postępowania w zakresie podatku od towarów i usług za listopad 2013 r. była prawidłowa, gdyż postępowania dotyczące podatku akcyzowego i opłaty paliwowej nie stanowią zagadnienia wstępnego uzasadniającego zawieszenie w rozumieniu art. 201 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej.

Postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego o zwrocie wniosku skarżącej Spółki, dotyczącego aktualizacji opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego, zostało wydane bez podstawy prawnej, co skutkuje jego nieważnością.

Spółka komandytowo-akcyjna, jako kapitałowa w rozumieniu Dyrektywy 2008/7/WE, powinna być traktowana jako taka dla potrzeb PCC, co stosuje się do całości jej działań, nie tylko restrukturyzacyjnych.

Skarga kasacyjna skarżącej na decyzję organu podatkowego o opodatkowaniu usług transportowych VAT w Polsce została oddalona jako bezzasadna; działalność skarżącej podlegała krajowemu opodatkowaniu VAT.

Warunkiem materialnoprawnym nałożenia odpowiedzialności osoby trzeciej jest łączne wykazanie: istnienia zaległości podatkowej spółki, statusu wspólnika w okresie powstania zobowiązania oraz wcześniejszego ostatecznego ustalenia zobowiązania wobec spółki.

Art. 100c i 100d ustawy o pomocy, obejmujące wszystkich cudzoziemców, nie są sprzeczne z dyrektywą 2011/98/UE i konstytucją, lecz wprowadzają jedynie czasowe ograniczenie prawa do rozpatrzenia wniosku w sytuacjach nadzwyczajnych.

Przepisy art. 100c i 100d Specustawy ukraińskiej stosuje się do wszystkich cudzoziemców, nie naruszając prawa unijnego ani Konstytucji; stwierdzone przez WSA przedłużenie terminów było uzasadnione sytuacją kryzysową, co wykluczało bezczynność organu.