Losowy charakter gier urządzanych na automatach przesądza o ich kwalifikacji jako gier hazardowych, wymagających stosownej koncesji lub zezwolenia. Skarga kasacyjna spółki "T." Sp. z o.o. została oddalona, a zastosowany eksperyment procesowy uznano za wystarczający dowód wskazujący na charakter gier.

Przedmiotowe automaty do gier typu "Finder" organizowały gry zawierające element losowości, co przesądza o ich kwalifikacji jako gier hazardowych, a w konsekwencji o konieczności uzyskania koncesji zgodnie z ustawą o grach hazardowych. Skarga kasacyjna spółki nie zasługiwała na uwzględnienie.

Skarga kasacyjna od wyroku WSA w Warszawie, dotycząca decyzji o komunalizacji nieruchomości, została oddalona. Nieruchomości, którymi PKP faktycznie zarządzało bez umocowania prawnego, podlegały komunalizacji na mocy ustawy z dnia 10 maja 1990 r., z uwagi na brak odpowiednich dokumentów uprawniających do utrzymania władania.

Naczelny Sąd Administracyjny utrzymuje w mocy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, stwierdzając, że przyznana pomoc stanowi płatność nienależną, gdyż była przeznaczona dla jednego koła gospodyń wiejskich jako organizatora, a nie współorganizatorów jednego wydarzenia.

NSA oddalił skargę kasacyjną uznając, że spółka prowadziła gry hazardowe na automatach bez koncesji i zezwoleń, co stanowiło naruszenie ustawy o grach hazardowych. Sąd uznał, że postępowanie administracyjne i dowodowe przeprowadzono prawidłowo.

W postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej zarzuty przepisów procesowych muszą odnosić się do przesłanek zawartych w art. 156 § 1 K.p.a., zaś nowe dowody są istotne dla wznowienia postępowania, a nie dla stwierdzenia nieważności decyzji.

Wniosek o wznowienie postępowania musi wskazywać na przesłankę wznowieniową oraz spełniać formalne wymogi ustawowe, w tym terminowe ich zgłoszenie. Brak ustawowych podstaw wznowienia, czy to w dokumentacji czy w argumentacji powoduje formalną odmowę wszczęcia postępowania wznowieniowego.

Pozostawienie wniosku administracyjnego bez rozpoznania z powodu nieusunięcia braków formalnych w wyznaczonym terminie nie stanowi bezczynności organu, nawet gdy złożono wniosek o zawieszenie postępowania. Organ nie jest zobligowany do zawieszenia postępowania w takich okolicznościach.

Skuteczność doręczenia decyzji za pośrednictwem ePUAP następuje, gdy strona używała tego systemu w komunikacji z organem, a brak rezygnacji z elektronicznej formy doręczeń potwierdza taki wybór.

Brak norm prawnych dotyczących dopuszczalnych poziomów odorów nie zwalnia organu z obowiązku oceny ich wpływu w postępowaniu środowiskowym; zasada przezorności wymaga uwzględnienia potencjalnych negatywnych oddziaływań zapachowych inwestycji na zdrowie i warunki życia ludzi (NSA z dnia 15 października 2025 r.).

Pomoc finansowa przyznana na organizację wydarzeń mających na celu wsparcie lokalnej dostępności do szczepień przeciwko COVID-19 nie może być nienależnie pobrana, jeżeli sposób jej realizacji narusza określony przepisami cel wsparcia – Naczelny Sąd Administracyjny.

Ograniczenia wsparcia dla ochrony miejsc pracy w kontekście ustawy COVID-19 muszą uwzględniać unijne kryteria pomocy publicznej, w tym definicję przedsiębiorstwa w trudnej sytuacji. Przy spełnieniu przesłanek trudnej sytuacji dochodzi do wyłączenia możliwości przyznania świadczeń z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Rada gminy ma prawo do samodzielnego ustalania składu osobowego komisji zgodnie z art. 21 ust. 1 u.s.g., co potwierdza zasada autonomii decyzyjnej, a brak członkostwa w komisji nie narusza praw radnego z art. 24 ust. 1 u.s.g.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że uchwała Zarządu Powiatu uchylająca powierzenie stanowiska dyrektora osobie wyłonionej w drodze konkursu została wydana z naruszeniem prawa, w szczególności Prawa oświatowego, wobec czego podjęte rozstrzygnięcie o stwierdzeniu jej nieważności przez WSA było zasadne.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że prokonstytucyjna wykładnia art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej, eliminująca jego niekonstytucyjne zastosowanie, jest dopuszczalna. Zasada ekwiwalentu za niewykorzystany urlop powinna respektować okresowe normy prawa do wypoczynku.

Wpis całego budynku do rejestru zabytków, bez przeprowadzenia proporcjonalnej analizy wartości merytorycznej i dowodowej, narusza zasadę proporcjonalności i ochronę prawa własności. NSA uchylił decyzje organów niższej instancji, nakazując ponowną ocenę zasadności ochrony.