Policjant, który podczas wykonywania służby nie zachowuje należytej czujności podczas legitymowania osoby i używa wulgarnego języka w miejscu publicznym, narusza zasady etyki zawodowej, co może skutkować odpowiedzialnością dyscyplinarną.

Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy lub dodatkowy za okres przed 6 listopada 2018 r. ustala się na zasadach wynikających z przepisów ustawy o Policji w brzmieniu obowiązującym przed 6 listopada 2018 r., w świetle wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2018 r., co oznacza obliczenie go według współczynnika 1/21 miesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami

Prawidłowa wykładnia art. 9 ust. 1 ustawy o szczególnych rozwiązaniach pozwala na stosowanie art. 115a ustawy o Policji w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 października 2020 r. do ustalenia prawa do ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy za okres przed dniem 6 listopada 2018 r., co zgodnie z zasadami wyrażonymi w wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2018 r.

Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy lub dodatkowy dla policjanta zwolnionego ze służby należy ustalać zgodnie z art. 115a ustawy o Policji w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 października 2020 r., nawet jeśli stan faktyczny zaistniał przed tą datą.

Art. 9 ust. 1 ustawy o szczególnych rozwiązaniach nie wyłącza stosowania art. 115a ustawy o Policji w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 października 2020 r. do stanów faktycznych zaistniałych przed dniem 6 listopada 2018 r. Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop ustala się na zasadach wynikających z przepisów ustawy o Policji w brzmieniu obowiązującym przed dniem 6 listopada 2018 r.

W przypadku ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop przed dniem 6 listopada 2018 r., należy stosować przepisy ustawy o Policji z pominięciem współczynnika 1/30, który został uznany za niekonstytucyjny przez Trybunał Konstytucyjny, co zobowiązuje organy administracji publicznej do zastosowania odpowiednich zasad wynikających z przepisów prawa w ich zgodnej z Konstytucją interpretacji.

Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy lub dodatkowy nabyty przed dniem 6 listopada 2018 r. ustala się na zasadach wynikających z przepisów ustawy o Policji w brzmieniu obowiązującym przed dniem 6 listopada 2018 r., z jednoczesnym uwzględnieniem stanowiska Trybunału Konstytucyjnego co do wysokości tego ekwiwalentu wskazanego w wyroku z dnia 30 października 2018 r., sygn. akt K 7

Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy lub dodatkowy powinien być ustalany zgodnie z zasadami wynikającymi z przepisów obowiązujących w czasie, w którym urlop ten przysługiwał, uwzględniając brzmienie przepisów przed i po dacie 6 listopada 2018 r., co wynika z wykładni prokonstytucyjnej, zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2018 r. sygn. akt K7/15.

Policjantowi zwolnionemu ze służby przed wejściem w życie nowych przepisów ustawy o szczególnych rozwiązaniach dotyczących wsparcia służb mundurowych przysługuje prawo do wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i dodatkowy na zasadach obowiązujących przed dniem 6 listopada 2018 r., z uwzględnieniem zmian wprowadzonych przez Trybunał Konstytucyjny.

Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2018 r. sygn. akt K 7/15, eliminując z obrotu prawnego niekonstytucyjny przepis art. 115a ustawy o Policji, nakazuje stosowanie ekwiwalentu za niewykorzystany urlop za okres przed 6 listopada 2018 r. zgodnie z zasadami wynikającymi z przepisów ustawy o Policji w brzmieniu obowiązującym przed tą datą, z wyłączeniem niekonstytucyjnych współczynników

Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy policjanta zwolnionego przed 6 listopada 2018 r. należy ustalać na zasadach wynikających z przepisów ustawy o Policji w brzmieniu sprzed tej daty, jednak z wyłączeniem niekonstytucyjnego współczynnika, zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2018 r., sygn. akt K 7/15.

W postępowaniu administracyjnym dotyczącym potwierdzenia statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych, dowody oraz okoliczności wywodzone z dokumentów powstałych po wydaniu decyzji ostatecznej nie mogą być uznane za nowe dowody w rozumieniu art. 145 § 1 pkt 5 K.p.a., jeżeli nie istniały w dniu wydania decyzji ani nie miały wpływu na jej treść.

Nałożenie obowiązku świadczeń rzeczowych na podmiot w związku z planami mobilizacyjnymi i w czasie wojny jest zgodne z prawem, jeśli decyzje administracyjne są wydane zgodnie z przepisami ustawy o powszechnym obowiązku obrony RP oraz odpowiednimi rozporządzeniami wykonawczymi i zawierają precyzyjne informacje dotyczące obowiązków oraz warunków ich realizacji.

Organy administracyjne są związane wnioskiem Wojskowego Komendanta Uzupełnień dotyczącym nałożenia obowiązku świadczeń rzeczowych zgodnie z art. 208 i 210 ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, a decyzja administracyjna nakładająca taki obowiązek, jeżeli spełnia wymogi formalne i precyzyjnie określa warunki jej wykonania, nie może być uznana za niezgodną z prawem.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie implikuje automatycznie nieważności podjętych na jego podstawie aktów administracyjnych; taki akt podlega wzruszeniu w trybie określonym w postępowaniu administracyjnym lub szczególnym.

Przepis art. 115a ustawy o Policji należy interpretować w świetle wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2018 r., sygn. K 7/15, co oznacza, że świadczenie ekwiwalentne za niewykorzystany urlop policjanta ustala się na podstawie wynagrodzenia za jeden dzień roboczy, a nie według współczynnika ułamkowego 1/30.