Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że sądy mają prawo stosować prokonstytucyjną wykładnię przepisów prawa, uwzględniając wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 2018 roku, w zakresie ustalania ekwiwalentu za niewykorzystany urlop, co prowadzi do eliminacji niekonstytucyjnych rozwiązań normatywnych.

Uchwała NSA: w zakresie ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop na podstawie art. 115a ustawy o Policji stosuje się prokonstytucyjną wykładnię wynikającą z wyroku Trybunału Konstytucyjnego, eliminującą niekonstytucyjne współczynniki przeliczeniowe.

Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, że w postępowaniu dotyczącym wyrównania ekwiwalentu za niewykorzystany urlop funkcjonariuszy policji, sądy są uprawnione do stosowania prokonstytucyjnej wykładni przepisów, eliminując przepisy uznane za sprzeczne z Konstytucją i stosujące przepisy w brzmieniu przed ich zmianami.

Orzeczenie ustala, że decyzja o odmowie wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop, oparta na przepisach uznanych za niekonstytucyjne przez Trybunał Konstytucyjny, jest nieprawidłowa, a stosowanie nowych regulacji prawnych od 2020 roku powinno uwzględniać kontekst prawny i konstytucyjny sprzed ich uchwalenia.

W braku wykazania przez skarżącego "ważnego interesu publicznego" nie było podstaw do umorzenia kosztów egzekucyjnych na podstawie art. 64e § 2 pkt 2 u.p.e.a. Zastosowanie przepisów obowiązujących przed 19 lutego 2021 r. wykluczało naruszenie przez organ egzekucyjny zasad konstytucyjnych.

Na podstawie obowiązku wynikającego z ustawy SENT przewoźnik jest zobowiązany zapewnić nieprzerwane przekazywanie aktualnych danych geolokalizacyjnych, a w razie niespełnienia tego obowiązku, brak jest podstaw do odstąpienia od nałożenia kary pieniężnej z uwagi na interes publiczny.

Odmowa wydania zezwolenia na przejazd pojazdem nienormatywnym jest uzasadniona, gdy brak jest zgody zarządcy drogi stosownej do wymogów art. 64d ust. 2 pkt 2 p.r.d. w połączeniu z wymogami technicznymi określonymi w rozporządzeniu; brak zgody stanowi przeszkodę prawną w wydaniu zezwolenia.

Skarga kasacyjna, zawierająca nieskuteczne podstawy naruszenia prawa procesowego oraz materialnego, nie dostarcza przesłanek do uchylenia wyroku WSA w przedmiocie oddalenia zarzutów od postanowienia ZUS; stąd, Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę.

Skarga kasacyjna P. Sp. z o.o. została oddalona, jako że zarzuty dotyczące błędnej wykładni prawa materialnego i proceduralnego naruszenia były niezasadne. Zarzuty przeciw ocenie nowatorskości technologii przez PARP nie znalazły uzasadnienia.

Decyzje wydane przez podmiot nieuprawniony, dotyczące opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi, są nieważne z mocy prawa ze względu na naruszenie zasady właściwości organów administracyjnych.