Stawka 30% dodatkowego zobowiązania podatkowego, o której mowa w art. 112b ust. 1 ustawy o VAT, ma charakter stawki maksymalnej, ustalanej proporcjonalnie do okoliczności naruszenia, w tym jego przyczyn, rozmiarów i skutków oraz stopnia zawinienia podatnika.

Doręczenie decyzji administracyjnej na adres miejsca wykonywania działalności gospodarczej jest skuteczne, nawet jeśli przedsiębiorca wskazał w CEIDG inny adres do doręczeń, pod warunkiem niezgłoszenia odmiennego adresu w toku postępowania administracyjnego.

Skuteczność doręczenia dokumentu elektronicznego do podmiotu publicznego, będącego stroną postępowania, jest osiągnięta z chwilą uzyskania urzędowego poświadczenia przedłożenia (UPP), a nie z chwilą pobrania dokumentu i jego potwierdzenia podpisem elektronicznym.

Dla przyznania dotacji na bieżącą działalność gospodarczą, przeważający kod PKD powinien odzwierciedlać rzeczywistą działalność na wskazany dzień. Zasada ta wynika z oceny legalności, proporcjonalności oraz równości prawa w kontekście przepisów pomocowych związanych z COVID-19.

Przedawnienie zobowiązania podatkowego na podstawie art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej następuje z końcem piątego roku od zakończenia roku podatkowego, a zawieszenie terminów z art. 15zzr ustawy COVID-19 nie ma w tym przypadku zastosowania.

Bocznica kolejowa, udostępniana przewoźnikom kolejowym, może korzystać ze zwolnienia od podatku od nieruchomości na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) u.p.o.l., niezależnie od szerokości torów, na zasadzie literalnej wykładni przepisu i bez zawężania jego zakresu.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że w procesie ustalania przeważającej działalności gospodarczej nie można ograniczać się do danych REGON, a organ administracyjny musi uwzględniać także inne dowody, utrzymując tym samym wyrok WSA oraz oddalając skargę kasacyjną ZUS.

Skarga kasacyjna na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego zostaje oddalona; doręczenia uznano za prawidłowe, a uchybienie terminu stanowiło podstawę prawną rozstrzygnięcia Głównego Inspektora Transportu Drogowego.

Uchwała Zarządu Powiatu Łomżyńskiego rozwiązująca stosunek pracy z Dyrektorem ZDP bez wypowiedzenia z winy pracownika została uznana za niezgodną z prawem. Skarżącemu niezapewniono prawa do wyjaśnień, co naruszyło zasadę sprawiedliwego postępowania.

Naczelny Sąd Administracyjny, oddalając skargę kasacyjną, potwierdza, że brak należytej staranności przy wypełnianiu wniosku o płatność rolnośrodowiskową wyklucza uznanie działania w dobrej wierze, jak określa art. 4 rozporządzenia 809/2014.

Przedsiębiorstwo nie może uchylać się od odpowiedzialności za stwierdzone naruszenia ustawy o transporcie drogowym poprzez powoływanie się na niezależne działania pracowników, gdy nie zapewniło prawidłowej organizacji i dyscypliny pracy umożliwiającej przestrzeganie przepisów o transporcie.

Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z uwagi na nielogiczne i sprzeczne uzasadnienie, przekazując sprawę do ponownego rozpoznania, celem prawidłowej oceny zgodności z prawem decyzji Prezesa UODO w zakresie realizacji obowiązków informacyjnych według RODO.

NSA przyjął, że uchwała o odwołaniu dyrektora musi respektować prawo do obrony, co obejmuje możliwość złożenia wyjaśnień i uzasadnienie decyzji, zgodnie z zasadami demokratycznego państwa prawnego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie słusznie uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z uwagi na brak dostatecznych podstaw do instrumentalnego wszczęcia postępowania karno-skarbowego, które miało za cel wydłużenie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Artykuł 70 § 6 pkt 1 Ordynacji Podatkowej wymaga od organu podatkowego wyjaśnienia zasadności wszczęcia postępowania karnego skarbowego. WSA trafnie dopatrzył się instrumentalności wszczęcia postępowania, co mogło skutkować przedłużeniem terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Decyzję w przedmiocie przyznania dodatku wyrównawczego prokuratorowi wojskowemu, przeniesionemu do jednostki powszechnej, wydaje wyłącznie Prokurator Generalny, co wynika z art. 32 Przepisów wprowadzających, określającego jego trwałą kompetencję, niezależnie od przeniesienia prokuratora do prokuratury powszechnej.