Organ nadzoru budowlanego ma prawo wnosić sprzeciw wobec przystąpienia do użytkowania budynku, jeżeli inwestorzy nie zrealizowali w pełni zatwierdzonego projektu budowlanego, wymagającego rozbiórki określonych obiektów, nawet jeśli pozwolenie na rozbiórkę tych obiektów wygasło.

Koszty egzekucyjne powinny być ustalane na podstawie jednoznacznie określonego stanu faktycznego i odpowiednich regulacji prawnych, uwzględniających wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 28 czerwca 2016 r. SK 31/14, celem zapewnienia adekwatności tych kosztów i unikania nadmiernej ingerencji administracyjnej.

Roboty budowlane polegające na wzniesieniu nowego obiektu budowlanego wewnątrz istniejącego budynku, bez uzyskania wymaganych pozwoleń, kwalifikują się jako budowa nowego obiektu budowlanego, co wyczerpuje definicję budowy zgodnie z art. 3 pkt 7 i 8 ustawy Prawo budowlane, i podlega przepisom o samowoli budowlanej zgodnie z art. 48 ust. 1 tej ustawy. Teza od Redakcji

Ważny interes podatnika nie może być ograniczany tylko i wyłącznie do sytuacji nadzwyczajnych lub też zdarzeń losowych uniemożliwiających uregulowanie zaległości podatkowych. Pojęcie to funkcjonuje w zdecydowanie szerszym znaczeniu, uwzględniającym nie tylko sytuacje nadzwyczajne, ale również normalną sytuację ekonomiczną podatnika, wysokość uzyskiwanych przez niego dochodów oraz wydatków. Teza od

Koszty egzekucyjne muszą być ustalane indywidualnie, adekwatnie do realnych kosztów poniesionych w danej sprawie, a formalne uzasadnienie metody ich obliczenia nie jest tożsame z uzasadnieniem adekwatności tej metody do konkretnej sprawy egzekucyjnej, zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 28 czerwca 2016 r., SK 31/14.

Formalne uzasadnienie zastosowania określonej metody obliczenia opłat egzekucyjnych musi być poparte uzasadnieniem adekwatności tej metody do indywidualnych realiów danej sprawy egzekucyjnej.