Właściciel nieruchomości sąsiadującej z inwestycją drogową, na której przewidziano wykonanie zjazdu, posiada interes prawny czyniący go stroną w postępowaniu o udzielenie pozwolenia na budowę, gdyż realizacja takiego zjazdu wpływa na sposób zagospodarowania nieruchomości.

Przyjęcie bez sprzeciwu zawiadomienia o zakończeniu budowy powoduje niedopuszczalność prowadzenia postępowania naprawczego w sprawie samowoli budowlanej, ponieważ tworzy to domniemanie zgodności z prawem zrealizowanych obiektów budowlanych.

Wznowienie postępowania w sprawie decyzji ostatecznej jest zasadne, gdy treść dowodów wykorzystanych przy jej wydaniu okazuje się fałszywa, a sanowanie tychże dowodów w postępowaniu wznowieniowym nie jest dopuszczalne.

W przypadku istotnych błędów proceduralnych oraz nieprawidłowego ustalenia kręgu stron postępowania, organ odwoławczy jest uprawniony do uchylenia decyzji i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia, aby zapewnić pełne wyjaśnienie sprawy i poszanowanie interesów wszystkich stron (art. 138 § 2 K.p.a.).

Przyjęcie urzędu publicznego w państwie obcym bez zgody właściwych organów polskich, nawet w kontekście szczególnych okoliczności II wojny światowej, skutkuje utratą obywatelstwa polskiego zgodnie z art. 11 pkt 2 ustawy o obywatelstwie z 1920 r., jeśli pełnienie tego urzędu miało charakter dobrowolny i trwało dłuższy czas po zakończeniu działań wojennych.

W postępowaniu wznowieniowym, wszczętym z powodu fałszywych zaświadczeń uzasadniających nabycie uprawnień do kierowania pojazdami, nie stosuje się art. 64 § 2 k.p.a., ponieważ dotyczy on wyłącznie uzupełniania braków formalnych, nie zaś uzupełniania brakujących istotnych przesłanek merytorycznych wydania decyzji administracyjnej.

Organ administracji ma prawo uchylić decyzję ostateczną, gdy dowody, na których ją oparto, okazały się fałszywe, niezależnie od nowych informacji przedstawionych w postępowaniu wznowieniowym, w celu zapewnienia zgodności z prawem i eliminacji wadliwych decyzji z obrotu prawnego.

Zatwierdzenie organizacji ruchu nie może być czynnością arbitralną i wymaga przeprowadzenia merytorycznej analizy projektów w odniesieniu do zajętych ograniczeń w swobodzie korzystania z dróg, z uwzględnieniem interesów gospodarczych uczestników ruchu.