Dystrybutory paliw stanowią urządzenia budowlane, czyli urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym w postaci zbiornika paliw stanowiącego budowlę w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane, zapewniające możliwość użytkowania tejże budowli zgodnie z jej przeznaczeniem, a zatem budowlę w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych w zw. z art. 3 pkt 9 ustawy

Sama likwidacja linii kolejowej nie powoduje, że wchodzące w jej skład obiekty tracą charakter budowli w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Zaprzestanie korzystania z budowli wynikające z przyczyn organizacyjnych, funkcjonalnych czy prawnych, ale nie odznaczające się cechą trwałości nie może uzasadniać odstąpienia od opodatkowania tych obiektów, które wypełniają

Dla wykazania przesłanki egzoneracyjnej uwalniającej członka zarządu od odpowiedzialności za zobowiązania spółki nie wystarczy subiektywne poczucie braku winy w niezgłoszeniu wniosku o upadłość. Brak takiej winy jest kategorią obiektywną i można się na nią powoływać jedynie w sytuacji, gdy członek zarządu nie miał żadnych możliwości prowadzenia spraw spółki, a brak tych możliwości wynikał z przyczyn

Na gruncie art. 24 ust. 3 ustawy SENT, organ administracyjny powinien uwzględniać przesłankę interesu publicznego oraz zasadę proporcjonalności przy podejmowaniu decyzji o nałożeniu kary pieniężnej, w szczególności biorąc pod uwagę cel ustawy i okoliczności stanu faktycznego danej sprawy. Teza od Redakcji

W przypadku decyzji kasacyjnej organu odwoławczego z powodu uchybień proceduralnych, kluczowe jest, aby organ pierwszej instancji dopełnił wszelkich niezbędnych czynności dowodowych i wyjaśnień prawnomaterialnych, zanim podejmie decyzję dotyczącą zgodności robót budowlanych z przepisami urbanistycznymi.

Nieruchomość będąca w posiadaniu przedsiębiorcy, która jest poddawana działaniom inwestycyjnym mającym na celu przystosowanie jej do prowadzenia działalności gospodarczej, należy uznać za związaną z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, nawet jeśli przedsiębiorca nie uzyskał jeszcze wymaganych zezwoleń, koncesji lub wpisów do rejestru działalności

Ustalanie opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi na podstawie historycznego zużycia wody nie narusza zasad Konstytucji RP, w tym zakazu retroaktywności prawa, jeśli nałożenie nowych obowiązków dotyczy wyłącznie przyszłości, a nie zdarzeń rozstrzygniętych przed wejściem w życie nowej metody.

Przepisy Ordynacji podatkowej, w tym art. 165b § 1, dotyczący przedawnienia, nie mają zastosowania do postępowań o nałożenie administracyjnej kary pieniężnej na podstawie ustawy o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów (ustawy o SENT), która zawiera autonomiczną i wyczerpującą regulację takich postępowań.

Opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi nie jest podatkiem, lecz świadczeniem odpłatnym, którego wysokość zależy od kosztów ekonomicznych wywozu i utylizacji odpadów, co oznacza, że może być zmieniana w trakcie roku kalendarzowego, jeśli wystąpi konieczność uwzględnienia wzrostu kosztów funkcjonowania systemu gospodarowania odpadami. Teza od Redakcji