Decyzja stwierdzająca przejście działki do zasobu Skarbu Państwa na podstawie art. 218 Prawa wodnego ma charakter deklaratoryjny i nie narusza przysługującego prawa użytkowania wieczystego.

Decyzja o wpisie gruntu do zasobu Skarbu Państwa zgodnie z art. 218 ust. 1 i 2 Prawa wodnego nie narusza praw użytkownika wieczystego. Są to działania deklaratoryjne i porządkowe, niewpływające na istniejące uprawnienia użytkowania wieczystego.

Grunty pokryte śródlądowymi wodami płynącymi stanowią zasób Skarbu Państwa, z przejściem do zasobu nie wpływającym na istniejące użytkowanie wieczyste. Wydanie decyzji jest porządkowe i nie narusza praw użytkowania.

Odmowa przyznania pomocy finansowej producentowi rolnemu jest zgodna z prawem, gdy zakupione zboże jest następnie sprzedawane na rynku, niezależnie od przeznaczenia zakupu, jeśli nie spełniono wymogów określonych w obowiązującym prawodawstwie. Skarga kasacyjna oddalona.

NSA stwierdził, że sądy administracyjne mają kompetencje do rozstrzygania kwestii przedawnienia składek, co jest kluczowe dla oceny umorzenia należności przez ZUS.

Artykuł 115a ustawy o Policji, w związku z osądzeniem sądu I instancji, nie stoi w sprzeczności z art. 9 ust. 1 nowelizacji z 2020 roku, przez co stosowanie zmienionych przepisów jest wymagane w przypadku ustalania podstaw ekwiwalentu za niewykorzystany urlop policyjny.

Wyrównanie ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy musi opierać się na obowiązujących przepisach prawa z uwzględnieniem ich domniemania konstytucyjności, a organ administracji publicznej nie może samowolnie pomijać norm ustawowych bez właściwego rozstrzygnięcia Trybunału Konstytucyjnego.

Sąd uznał interpretację regulacji dotyczącej ekwiwalentu za niewykorzystany urlop na rzecz policjantów, odrzucając skargę kasacyjną i potwierdzając zgodność wyroku z prawem, mimo błędów w uzasadnieniu.

NSA uchylił wyrok WSA i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania, uznając, że WSA nie przeprowadził pełnej analizy dowodowej w zakresie zaprzestania przez J.P. prowadzenia gospodarstwa rolnego i jego wpływu na prawo do świadczenia pielęgnacyjnego.

Nieruchomość oznaczona we wniosku, jako mająca charakter rolny, podlegała pod przepisy dekretu PKWN z 1944 i miała zostać przeznaczona na cele reformy rolnej. Skarga kasacyjna jest nieuzasadniona.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że organy administracyjne są zobowiązane do wnikliwej oceny dowodów wskazujących na związek między zakupem zbóż a produkcją zwierzęcą. Nieudowodnienie tego związku wyklucza zastosowanie negatywnej przesłanki odmowy przyznania pomocy producentowi rolnemu.

Za nienależnie pobrane świadczenia uważa się wypłacone mimo braku prawa do ich świadczenia. W przypadku rodziców żyjących w rozłączeniu, konieczne jest posiadanie sądowego orzeczenia opieki naprzemiennej.