Podanie przez cudzoziemca nieprawdziwych informacji we wniosku o pobyt czasowy uzasadnia odmowę zezwolenia bez konieczności dalszej weryfikacji intencji wnioskodawcy; sąd kasacyjny nie znalazł podstaw do uwzględnienia skargi kasacyjnej złożonej przez skarżącego.

Stwierdzenie nieważności miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w części niezgodnej z obowiązującym Studium, uzasadnia brak zgodności przeznaczenia terenów planu z przyjętymi przez Studium ustaleniami dotyczącymi rodzaju zabudowy.

Przedsiębiorcy, który sprzedaje napój alkoholowy osobie nieletniej, cofane jest zezwolenie bez względu na winę czy intencję. Wystarczającą podstawą zastosowania sankcji jest prawomocny wyrok karny potwierdzający sprzedaż, co wyklucza stosowanie zasady proporcjonalności oraz uznaniowość organu administracyjnego.

Decyzje administracyjne dotyczące zatwierdzenia projektu robót geologicznych, spełniających wymogi prawa, są zgodne z prawem i nie naruszają wymagań ochrony środowiska. Skarga kasacyjna A. S. została oddalona jako bezzasadna.

Inwestycja polegająca na rozbudowie sieci elektroenergetycznej stanowi cel publiczny, niezależnie od rozmiarów i liczby beneficjentów, co skutkuje utrzymaniem decyzji o lokalizacji tej inwestycji jako zgodnej z przepisami prawa planistycznego.

Brak dowodów jednoznacznie wskazujących na zastosowanie art. 2 ust. 1 lit. e Dekretu PKWN z 1944 r. uniemożliwia prowadzenie postępowania administracyjnego mającego na celu weryfikację podlegania nieruchomości reformie rolnej; organy administracji nie są zobowiązane do ustalania podstaw prawnych nacjonalizacji bez jednoznacznych dowodów.

Naruszenie zakazu zbywania produktów leczniczych przez aptekę ogólnodostępną innej aptece ogólnodostępnej skutkuje obligatoryjnym cofnięciem zezwolenia na prowadzenie apteki, co stanowi sankcję o charakterze obiektywnym, niezależną od winy podmiotu. Organy farmaceutyczne dokonały prawidłowej oceny dowodów, co potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny.

Sąd podkreślił, że Fundacja im. [...] nie ma interesu prawnego w postępowaniu dotyczącym ustalenia kompetencji nieruchomości pod działania dekretu o reformie rolnej; legitymowanymi są wyłącznie spadkobiercy dawnego właściciela. Decyzja umarzająca postępowanie względem Fundacji była prawidłowa.

Stwierdzenie nowej istotnej okoliczności faktycznej lub nowego dowodu, nieznanego organowi w chwili wydania decyzji, mimo że istniał, uzasadnia wznowienie postępowania administracyjnego i oznacza naruszenie prawa, co uprawnia sąd do uchylenia decyzji.

Skarga kasacyjna wniesiona w imieniu upadłego z pominięciem syndyka tj. z naruszeniem art. 141 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2025 r. poz. 614 ze zm.) podlega odrzuceniu na podstawie art. 178 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.) jako wywiedziona przez podmiot nieuprawniony. Wada

Brak pełnej zgodności uzasadnienia decyzji administracyjnej z jej treścią nie stanowi samo w sobie podstawy do uznania jej za rażąco naruszającą prawo. Skargę kasacyjną oddalono z uwagi na niewykazanie przesłanek rażącego naruszenia w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a.

Audyt roczny zakładu przetwarzania zużytego sprzętu jest wymogiem niezależnym od zawieszenia działalności. Odpowiedzialność za organizację audytu i dokumentację pozostaje na prowadzącym, niezależnie od zmian w stanie formalnoprawnym wpływających na działalność.

Działalność polegająca na sprzedaży działek niezabudowanych, uzbrojenie terenu oraz budowa budynku mieszkalnego nosi znamiona działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT jako zorganizowana, powtarzalna i zarobkowa, zgodnie z art. 15 ustawy o VAT.

Podanie fałszywych informacji przez cudzoziemca we wniosku o zezwolenie na pobyt czasowy uzasadnia odmowę jego udzielenia niezależnie od umyślności, gdyż odpowiedzialność ma charakter obiektywny administracyjny.

W sprawie dotyczącej wyłączenia spod reżimu reformy rolnej nieruchomości z dóbr Rogalin, brak jednoznacznej podstawy prawnej ich przejęcia przez Skarb Państwa zgodnie z dekretem PKWN z 1944 r. wyklucza możliwość procedowania administracyjnego ich wyłączenia pod rządami § 5 rozporządzenia wykonawczego z 1945 r.

Odpowiedzialność administracyjna nadawcy towaru za naruszenia przepisów transportu drogowego nie wymaga wykazania winy; wystarczy stwierdzenie naruszenia obowiązujących zasad przewozu odpadów i wykazanie wpływu na powstanie naruszenia.