Osoba sprawująca opiekę nad niepełnosprawnym członkiem rodziny może być uprawniona do świadczenia pielęgnacyjnego, jeżeli zakres czynności opiekuńczych wypełnia ustawowe kryteria opieki koniecznej, stałej i długotrwałej, wykluczającej możliwość podjęcia zatrudnienia. Czynności dnia codziennego mogą być uznane za część opieki, jeśli są związane z bezpośrednią pomocą niepełnosprawnemu.

Świadczenie pielęgnacyjne może być przyznane dopiero od miesiąca następującego po ostatnim miesiącu, w którym przysługiwało konkurencyjne świadczenie, takie jak specjalny zasiłek opiekuńczy.

Osoba spokrewniona w drugim stopniu z osobą niepełnosprawną nie może ubiegać się o świadczenie pielęgnacyjne, jeśli rodzic osoby niepełnosprawnej, będący żyjącym, nie legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Podmioty zobowiązane do udostępnienia informacji publicznej, które nie spełniają tego obowiązku w terminie przewidzianym w ustawie, mogą być uznane za będące w bezczynności, bez konieczności wcześniejszego ponaglenia. Odmowa udostępnienia informacji publicznej w przypadku nadużycia prawa powinna być poprzedzona wydaniem stosownej decyzji administracyjnej.

Nieudzielenie odpowiedzi na wniosek o udostępnienie informacji publicznej przez partię polityczną, której taka odpowiedź przysługuje na mocy stosownych przepisów, stanowi bezczynność mającą miejsce z rażącym naruszeniem prawa.

Świadczenie pielęgnacyjne może być przyznane tylko wtedy, gdy wnioskodawca nie posiada prawa do konkurencyjnego świadczenia na ten sam okres, co oznacza, że muszą być spełnione wszystkie materialnoprawne przesłanki przed wydaniem decyzji przyznającej nowe świadczenie. Teza od Redakcji

Warunkiem przyznania świadczenia pielęgnacyjnego osobom, na których spoczywa obowiązek alimentacyjny względem niepełnosprawnej osoby wymagającej opieki, jest legitymowanie się przez osoby zobowiązane do alimentacji w pierwszej kolejności (rodziców, dzieci, małżonka) orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności (NSA, sygn. akt I OPS 2/22).

Dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego konieczny jest bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy, w którym to konieczność stałego sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną wyklucza możliwość podjęcia lub kontynuowania zatrudnienia przez opiekuna.

Złożenie kolejnego wniosku o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego nie implikuje odmienności stanu faktycznego sprawy, jeśli okoliczności faktyczne nie uległy zmianie, zgodność sprawy ze stanem rozstrzygniętym stwierdza identyczność podstaw prawnych decyzji. Teza od Redakcji