Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje tylko wtedy, gdy zakres opieki nad osobą niepełnosprawną wyklucza możliwość podjęcia jakiejkolwiek pracy zarobkowej. Sporadyczne czynności czy obowiązki wynikające z prowadzenia gospodarstwa domowego nie spełniają przesłanki stałej lub długotrwałej opieki, wymaganej do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego. Teza od Redakcji

W przypadku przyznawania świadczenia pielęgnacyjnego, związek przyczynowy pomiędzy niepodejmowaniem zatrudnienia a koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną winien być rozpatrywany w kontekście codziennych i regularnych czynności opiekuńczych, które uniemożliwiają podjęcie nawet częściowego zatrudnienia. Teza od Redakcji

Warunkiem przyznania świadczenia pielęgnacyjnego osobie opiekującej się rodzicem pozostającym w związku małżeńskim jest brak możliwości sprawowania opieki przez współmałżonka z powodu jego znacznego stopnia niepełnosprawności.

W świetle postanowień art. 7 § 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji organ egzekucyjny ma obowiązek stosować środki najmniej uciążliwe dla zobowiązanego, a więc nie te, które są najbardziej dogodne dla organu. Jeśli jest możliwość wyboru środków, ustanowione tym przepisem kryterium jest decydujące. Teza od Redakcji

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje osobie sprawującej całodobową opiekę nad niepełnosprawnym rodzicem, jeśli rezygnacja z zatrudnienia jest związana z koniecznością tej opieki, niezależnie od istnienia innych osób z obowiązkiem alimentacyjnym. Teza od Redakcji

Ocena prawna i wskazania sądu administracyjnego, zawarte w prawomocnym wyroku, wiążą zarówno organy administracji publicznej, jak i sąd administracyjny w kolejnych postępowaniach dotyczących tej samej sprawy materialnej, nawet jeśli występują różnice w wykładni prawa między sprawami.

Brak złożenia wniosku o dofinansowanie w ustawowym terminie, nawet jeśli pracodawca spełnia przesłanki uzyskania pomocy, oznacza, że pomoc taka była niepotrzebna, co wyłącza możliwość uzyskania dofinansowania w kolejnych okresach zgodnie z zasadami subsydiowania wynagrodzeń wynikającymi z rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014.

Ocena przesłanek egzoneracyjnych z art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej powinna nastąpić z uwzględnieniem kwoty zobowiązania podatkowego określonego w decyzji, a nie deklaracji podatkowej, nawet jeżeli decyzja ta została wydana w okresie, kiedy członek zarządu nie pełnił już funkcji. Teza od Redakcji

Orzeczenie o niekonstytucyjności art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 4 lipca 2023 r. o sygn. SK 14/21) nie uniemożliwia stosowania tego przepisu przed upływem wskazanej klauzuli odraczającej jego utratę mocy obowiązującej. Nie może także stanowić podstawy do wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego ani podatkowego w sprawach zakończonych

Orzeczenie o niekonstytucyjności art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 4 lipca 2023 r. o sygn. SK 14/21) nie uniemożliwia stosowania tego przepisu przed upływem wskazanej klauzuli odraczającej jego utratę mocy obowiązującej. Nie może także stanowić podstawy do wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego ani podatkowego w sprawach zakończonych

Ocena przesłanek egzoneracyjnych z art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej powinna nastąpić z uwzględnieniem kwoty zobowiązania podatkowego określonego w decyzji, a nie deklaracji podatkowej, nawet jeżeli decyzja ta została wydana w okresie, kiedy członek zarządu nie pełnił już funkcji. Teza od Redakcji

W świetle postanowień art. 7 § 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji organ egzekucyjny ma obowiązek stosować środki najmniej uciążliwe dla zobowiązanego, a więc nie te, które są najbardziej dogodne dla organu. Jeśli jest możliwość wyboru środków, ustanowione tym przepisem kryterium jest decydujące. Teza od Redakcji