Zgodnie art. 18d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, korzystanie z ulgi badawczo-rozwojowej poprzez odliczenie kosztów kwalifikowanych od podstawy opodatkowania oraz z preferencyjnego opodatkowania dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej stawką IP BOX jest możliwe, gdy te mechanizmy nie prowadzą do dwukrotnego zaliczenia tych samych kosztów do przychodów.

W sytuacji, gdy położenie obiektu budowlanego jest niezgodne z przepisami techniczno-budowlanymi oraz miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a wobec ustalonego faktu braku możliwości doprowadzenia obiektu do stanu zgodnego z prawem, wydanie nakazu rozbiórki jest zasadne i nie zostaje naruszony art. 51 ust. 1 pkt 1-3 Prawa budowlanego.

Podatnikiem podatku od nieruchomości jest właściciel tablic reklamowych, których trwałe związanie z gruntem zapewnia ich stabilność konstrukcyjną oraz możliwość użytkowania zgodnie z przeznaczeniem, niezależnie od metody i technologii wykonania czy możliwości demontażu.

Przepisy prawa podatkowego umożliwiają podatnikom równoczesne korzystanie z ulgi B+R na odliczenie kosztów kwalifikowanych od podstawy opodatkowania dochodu uzyskanego na zasadach ogólnych oraz z preferencyjnej stawki opodatkowania dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP BOX), pod warunkiem, że odliczenia dotyczą różnych dochodów i nie dochodzi do dwukrotnego pomniejszania przychodu

Zgodnie z art. 24e ust. 1 i 2 u.p.d.o.p., prawidłowe prowadzenie ewidencji rachunkowej przez podatników korzystających z ulgi IP Box nie wymaga jej aktualizacji 'na bieżąco', lecz powinno zapewniać możliwość należytego wykazania w rocznym zeznaniu podatkowym łącznej sumy przychodów, kosztów uzyskania przychodów, dochodu oraz strat z każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W kontekście podatku od nieruchomości właściciel tablic reklamowych jest podatnikiem podatku od nieruchomości, nawet jeśli tablice zlokalizowane są na gruntach osób prywatnych, pod warunkiem, że tablice te są trwale związane z gruntem według kryteriów technicznych i użytkowych określonych w przepisach prawa budowlanego, niezależnie od definicji trwałego związania z gruntem stosowanej w prawie cywilnym

Projektant w rozumieniu ustawy prawo budowlane to zasadniczo osoba fizyczna posiadająca uprawnienia budowlane, która sporządziła i podpisała zatwierdzony decyzją o pozwoleniu na budowę projekt.

Zgodnie z art. 212 O.p. w zw. z art. 219 O.p. dopiero doręczenie postanowienia o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności wiąże organ, wprowadza orzeczenie do obrotu prawnego i załatwia sprawę wykonalności decyzji nieostatecznej, co przekłada się na wykonalność obowiązku, jaki decyzja nakłada.

Możliwość równoczesnego korzystania z ulgi B+R oraz preferencyjnej stawki opodatkowania IP BOX, zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wyklucza się wzajemnie, umożliwiając podatnikom optymalizację obciążeń podatkowych przy różnych dochodach.

Decyzja organu podatkowego może być zaskarżona w części, jeśli zawarte w niej rozstrzygnięcia są samodzielne i mogą funkcjonować oddzielnie. Art. 220 Ordynacji podatkowej nie stanowi wyraźnie o możliwości zaskarżenia tylko części orzeczenia, nie wprowadza również ograniczeń w zakresie prawa strony do wniesienia odwołania, co oznacza, że to strona decyduje o tym, czy i w jakim zakresie domaga się kontroli

1. Przygotowanie wykładu, nawet gdy przekazywana w nim wiedza wykracza poza zwykły poziom i granice programowe oraz jest w sposób indywidualny dostosowywana do potrzeb słuchaczy, nie może stanowić podstawy do przyjęcia, że w takim wypadku mamy do czynienia z dziełem. Jedynie wyjątkowo wygłoszenie wykładu można zakwalifikować jako dzieło, o ile wykładowi można przypisać cechy utworu, a ten warunek spełnia

Zasady interpretacji prawa podatkowego nie przyznają prawa do odliczenia podatku od towarów i usług w przypadkach, gdy zachowanie podatnika stanowi obejście prawa mające na celu głównie uzyskanie korzyści podatkowej, co potwierdza orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w zakresie nadużycia prawa podatkowego.

Uczestnictwo podatnika w łańcuchu transakcji handlowych, które faktycznie nie miały miejsca i zostały przeprowadzone w celu wyłudzenia podatku VAT, nie uprawnia do odliczenia podatku naliczonego, gdyż takie działania stanowią element oszustwa podatkowego, a nie rzeczywistą działalność gospodarczą. Sąd bierze pod uwagę całość okoliczności sprawy, w tym sposób działania podatnika, jego wiedzę o charakterze