Postanowienie organu podatkowego o przedłużeniu terminu zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym ma samodzielny byt prawny i jest wydawane w odrębnej sprawie niż ta, dotycząca prawa do zwrotu podatku, jego wysokości oraz statusu podatnika VAT; w przypadku weryfikacji przez sąd administracyjny takiego postanowienia, kontrola ogranicza się do oceny, czy wskazano w sposób należyty istnienie wątpliwości

Stosowanie ulgi na działalność badawczo-rozwojową (B+R) oraz korzystanie z preferencyjnego opodatkowania dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (preferencja IP Box) to odrębne instytucje prawa podatkowego, które mogą być stosowane niezależnie w stosunku do różnych dochodów. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zabrania odliczania kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi B+

Dla skorzystania z preferencyjnej stawki (5%) przewidzianej dla dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca u.p.d.o.f., podatnicy obowiązani są prowadzić odrębne ewidencje w sposób umożliwiający prawidłowe i terminowe ustalenie owych dochodów w celu złożenia stosownego zeznania podatkowego. Innymi słowy, bieżące prowadzenie odrębnej ewidencji w rozumieniu art. 30cb

Jeżeli od budowli lub ich części nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych, niezależnie od prowadzenia ewidencji środków trwałych i formy prawnej podmiotu, należy jako podstawę opodatkowania podatkiem od nieruchomości przyjąć wartość rynkową określoną przez podatnika.

Pełnomocnictwo udzielone w toku kontroli celno-skarbowej nie może być automatycznie stosowane w innym postępowaniu, np. dotyczącym przedłużenia terminu zwrotu podatku VAT, bez formalnego złożenia go w akcie danej sprawy.

Zgodnie z art. 552 ust. 2 ustawy prawo wodne, w kontekście ustalenia opłat za usługi wodne, organ administracyjny może polegać na oświadczeniach i danych przedstawionych przez podmioty obowiązane do ponoszenia opłat, jeśli nie są one zakwestionowane.

Przepis art. 32 ust. 1 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia, nie sprzeciwiając się podjęciu decyzji bez własnego przeprowadzenia przez organy inspekcji sanitarnej ustaleń co do niebezpieczeństwa zaistnienia skutków szkodliwych dla zdrowia przez wprowadzony do obrotu środek, nie narusza art. 7 ust. 1 i 2 rozporządzenia (WE) Nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002

Przepis art. 32 ust. 1 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia, nie sprzeciwiając się podjęciu decyzji bez własnego przeprowadzenia przez organy inspekcji sanitarnej ustaleń co do niebezpieczeństwa zaistnienia skutków szkodliwych dla zdrowia przez wprowadzony do obrotu środek, nie narusza art. 7 ust. 1 i 2 rozporządzenia (WE) Nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002