Nadpłata podatku wraz z jej oprocentowaniem podlega z urzędu zaliczeniu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę oraz bieżących zobowiązań podatkowych, a w ich braku podlega zwrotowi z urzędu. Organ podatkowy ma obowiązek dokonania takiego zaliczenia przed ewentualnym zwrotem nadpłaty, niezależnie od woli podatnika. Postanowienie o zaliczeniu nadpłaty na poczet zobowiązań podatkowych

W kwestii zaliczania nadpłaty na poczet zaległości podatkowych, zgodnie z art. 76 § 1 O.p., nadpłata zobowiązania podatkowego oraz jej oprocentowanie zaliczane są z urzędu, a zwrot nadpłaty może nastąpić wyłącznie w przypadku, gdy podatnik nie posiada zaległych zobowiązań podatkowych oraz nie występują bieżące zobowiązania podatkowe, z zastrzeżeniem, że organ podatkowy przy zaliczaniu nadpłaty zobowiązany

Zastosowanie ulgi w spłacie zaległości podatkowych, na mocy art. 67a § 1 pkt 3 ordynacji podatkowej, wymaga od organu podatkowego dokładnej analizy i oceny indywidualnej sytuacji podatnika, w szczególności jego stanu zdrowia i sytuacji finansowej, aby ustalić, czy występuje 'ważny interes podatnika' lub 'interes publiczny'.

Przesłanka "szczególnie uzasadnionego przypadku" umożliwiająca natychmiastowe odwołanie nauczyciela ze stanowiska kierowniczego powinna być interpretowana wąsko i dotyczyć wyłącznie sytuacji wyjątkowych, nagłych, stanowiących zagrożenie dla interesu publicznego i funkcjonowania jednostki oświatowej.

Postanowienie o zaliczeniu nadpłaty podatku na poczet zobowiązań podatkowych ma charakter formalny i nie jest uzależnione od uznania organu podatkowego ani dyspozycji podatnika, lecz stanowi potwierdzenie wykonania czynności rachunkowo-technicznej koniecznej do kompensacji wzajemnych wierzytelności, co wynika z art. 76 § 1 i art. 76a § 1 Ordynacji podatkowej.

Doręczenie postanowienia na adres należycie umocowanego pełnomocnika strony jest skuteczne i prowadzi do wejścia tego postanowienia do obrotu prawnego, nawet jeżeli pełnomocnik reprezentuje stronę w innych sprawach podatkowych lub sądowych, pod warunkiem, że umocowanie obejmuje sprawy należące do właściwości organów podatkowych.

Art. 15zzzzzn2 ustawy COVID-19, który dotyczy przywrócenia terminów, odnosi się wyłącznie do postępowań administracyjnych prowadzonych na podstawie Kodeksu postępowania administracyjnego, a nie do postępowań podatkowych. Prawo podatkowe jest autonomiczną gałęzią prawa publicznego i nie należy utożsamiać go z prawem administracyjnym w kontekście zastosowania przepisów ustawy COVID-19.

Zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego wymaga zgłoszenia i może być związana z koniecznością dostosowania obiektu do nowych warunków technicznych oraz bezpieczeństwa, zgodnie z art. 71 ust. 1 pkt 2 ustawy - prawo budowlane, szczególnie gdy nowa działalność wprowadza inne wymagania normatywne niż dotychczasowe użytkowanie.

Regulacja zawarta w art. 15zzzzzn2 ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z COVID-19, uzupełniająca instytucję przywrócenia terminu w art. 58 Kodeksu postępowania administracyjnego, dotyczy wyłącznie terminów przewidzianych przepisami prawa administracyjnego i nie ma zastosowania do terminów określonych w prawie podatkowym.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 i 2a ustawy o rybactwie śródlądowym, obowiązek prowadzenia racjonalnej gospodarki rybackiej przez uprawnionego do rybactwa wymaga stosowania się do zasad określonych w operacie rybackim, w tym przestrzegania maksymalnych rocznych dawek zarybienia oraz zakresu gatunków ryb dopuszczonych do wprowadzenia do wód obwodu rybackiego.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 oraz 1a ustawy o świadczeniach rodzinnych, warunkiem przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego osobom innym niż spokrewnione w pierwszym stopniu z osobą wymagającą opieki, jest legitymowanie się przez osoby spokrewnione w pierwszym stopniu z osobą wymagającą opieki, orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.