Związek gruntu, budynku lub budowli z prowadzeniem działalności gospodarczej należy oceniać na podstawie faktycznego, bądź potencjalnego wykorzystywania nieruchomości w działalności gospodarczej podmiotu, który taką działalność prowadzi, a nie wyłącznie na podstawie ich posiadania przez przedsiębiorcę lub inny podmiot gospodarczy; przy czym do uznania nieruchomości za związane z działalnością gospodarczą

Zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, kluczowe dla kwalifikacji gruntów, budynków i budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej jest nie tylko ich posiadanie przez przedsiębiorcę, ale także faktyczne lub potencjalne wykorzystanie w działalności gospodarczej.

W kontekście art. 33 § 1 ordynacji podatkowej, uzasadniona obawa niewykonania zobowiązania podatkowego wymaga nie tylko oceny formalnej sytuacji prawnopodatkowej podatnika, ale również szczegółowej analizy jego sytuacji finansowej, majątkowej oraz dotychczasowego zachowania wobec zobowiązań publicznoprawnych. Decyzja o zabezpieczeniu wykonania zobowiązania podatkowego przed terminem płatności musi

Na etapie ustalania warunków zabudowy nie jest wymagane badanie stosunków własnościowych odnośnie nieruchomości mających zapewnić dostęp do drogi publicznej, gdyż decyzja warunków zabudowy nie rodzi praw do terenu oraz nie narusza prawa własności i uprawnień osób trzecich. Kwestie własnościowe są rozpatrywane na etapie postępowania o udzielenie pozwolenia na budowę.

W sytuacji, gdy bez uzyskania wymaganego pozwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków wykonano przy zabytku wpisanym do rejestru czynności objęte art. 36 ust. 1 pkt 10 i pkt 11 u.o.z., organ ma obowiązek wydać decyzję nakazującą przywrócenie zabytku do stanu poprzedniego bądź doprowadzenie go do jak najlepszego stanu, co stanowi realizację funkcji restytucyjnej przepisów ustawy o ochronie zabytków

W sprawach administracyjnych interes prawny skarżącego i wspólnoty mieszkaniowej jest identyczny, gdy oddziaływanie planowanej inwestycji na lokal skarżącego nie różni się od oddziaływania na cały budynek wspólnoty i nie wprowadza ograniczeń dla zagospodarowania tego lokalu, przez co nie można mówić o zindywidualizowanym interesie prawnym skarżącego odmiennym od interesu wspólnoty.

Stosowanie postępowania naprawczego na podstawie art. 50-51 Prawa budowlanego jest dopuszczalne nawet w sytuacji, gdy istnieje ważna decyzja o pozwoleniu na użytkowanie, pod warunkiem, że celem postępowania jest zapewnienie zgodności realizacji obiektu budowlanego z obowiązującymi wymogami prawnymi dotyczącymi bezpieczeństwa i ochrony środowiska.