W postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji zasadne jest dokładne badanie zebranego materiału dowodowego, nie ograniczające się do oceny samoistnej decyzji, ale umożliwiające stwierdzenie, czy doszło do rażącego naruszenia prawa, co jest kluczowe dla oceny ważności decyzji administracyjnej.
Wniosek o wznowienie postępowania podatkowego, złożony po upływie terminu przedawnienia prawa do wydania decyzji podatkowej, nie uprawnia do uchylenia ostatecznej decyzji podatkowej, chroniąc stabilność i przewidywalność porządku prawnego.
1. Prawidłowa klasyfikacja taryfowa wymaga uwzględnienia właściwości materiałowych wyrobu, w tym przede wszystkim jego składu, a także procesu jego produkcji. Istotne znaczenie ma także przeznaczenie wyrobu lub jego funkcja. Podstawową możliwością przyporządkowania danego wyrobu do właściwego kodu CN jest uzyskanie informacji od producenta, ewentualnie firmy reprezentującej producenta znającego pochodzenie
Zgodnie z unormowaniem wynikającym z art. 193 § 2 i § 3 o.p. księgi podatkowe stanowią dowód tego, co wynika z zawartych w nich zapisów o ile prowadzone są w sposób rzetelny i niewadliwy. Dotyczy to także ewidencji prowadzonej w oparciu o art. 30cb ust. 2 u.p.d.o.f. Księgi podatkowe uważa się za rzetelne, jeżeli dokonywane w nich zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty (art. 193 § 2 O.p.). Za niewadliwe
Gmina, która realizując projekt z zakresu odnawialnych źródeł energii, współfinansowany w znacznej części ze środków europejskich, w ramach którego montuje i podpina instalacje fotowoltaiczne na budynkach oraz na gruntach mieszkańców, którzy przejmą po upływie 5 lat własność zamontowanych instalacji, nie wykonuje z tego tytułu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 u.p.t.u. W konsekwencji
Decyzja administracyjna w sprawie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej, która ingeruje w prawa własności podmiotów prywatnych, musi zostać wydana zgodnie z prawem, uwzględniając zasadę proporcjonalności oraz adekwatności środków do celu inwestycji i dobra społecznego, nawet jeśli prowadzi do wywłaszczenia lub ograniczenia korzystania z nieruchomości.
Gmina w związku z realizowanym przez nią programem usuwania azbestu, nie realizuje działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 u.p.t.u. W rezultacie otrzymane na ten cel dofinansowanie z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej nie może być rozważane jako podstawa opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 u.p.t.u.