Prawo do odliczenia podatku naliczonego występuje tylko w przypadku, gdy faktura VAT dokumentuje rzeczywiste zdarzenia gospodarcze, a brak wiarygodnych dowodów na potwierdzenie takiego charakteru transakcji uzasadnia odmowę prawa do odliczenia.

Informacja publiczna przetworzona jest kwalifikowaną formą informacji, której udostępnienie można odmówić, jeżeli wnioskodawca nie wykazuje, że jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego, szczególnie gdy zebranie danych wymaga znacznego nakładu pracy i angażuje zasoby danego organu.

Prawo do odliczenia podatku VAT nie istnieje, gdy wystawiona faktura nie odpowiada faktycznemu zdarzeniu gospodarczemu, a należyta staranność podatnika wymaga minimalnej weryfikacji kontrahentów, zwłaszcza w przypadku wzbudzających wątpliwości okoliczności transakcji.

Zasada korzyści, wynikająca z art. 134 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami, znajduje zastosowanie w ustalaniu wartości nieruchomości dla celów odszkodowania tylko wówczas, gdy przeznaczenie nieruchomości zgodne z celem wywłaszczenia zwiększa jej wartość, co powinno prowadzić do ustalania wartości rynkowej nieruchomości według alternatywnego sposobu użytkowania wynikającego z tego przeznaczenia

Przesłanką do odliczenia podatku naliczonego jest nie tylko posiadanie faktury VAT, lecz również faktyczne wykonanie czynności określonych w dokumencie, przy czym podatnik odpowiada za weryfikację rzetelności swojego kontrahenta i rzeczywisty przebieg transakcji, co jest zgodne z zasadą należytej staranności i chroni przed ryzykiem włączenia do schematów oszustwa podatkowego.