Wytworzenie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci programu komputerowego w ramach własnej działalności badawczo-rozwojowej uprawnia twórcę tego programu do zastosowania do dochodu z odpłatnego zbycia tego prawa preferencyjnej stawki opodatkowania, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.)

Wyznaczenie obszarów wymagających scalenia i podziału w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego musi być uzasadnione rzeczywistymi potrzebami i nie może prowadzić do bezterminowego blokowania możliwości racjonalnego korzystania z nieruchomości zgodnie z jej przeznaczeniem, co stanowi nadmierną ingerencję w prawo własności.

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, aby był zgodny z prawem, musi uwzględniać zarówno zbiorowe potrzeby wspólnoty, jak i indywidualne interesy właścicieli poszczególnych nieruchomości, w tym zasady przewidziane w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

Stronami w postępowaniu dotyczącym nałożenia obowiązku przedłożenia ekspertyzy technicznej są wyłącznie uczestnicy procesu budowlanego, tacy jak inwestor, inspektor nadzoru inwestorskiego, projektant, kierownik budowy, a błędne określenie kręgu stron nie wpływa na rozstrzygnięcie sprawy.

Obowiązek uzyskania uzgodnienia decyzji o pozwoleniu na rozbiórkę obiektu budowlanego z wojewódzkim konserwatorem zabytków jest nieodłącznie związane z faktem sporządzenia przez wojewódzkiego konserwatora zabytków wykazu zabytków, które mają zostać ujęte w gminnej ewidencji zabytków. Brak przekazania wykazu zabytków gminie przez wojewódzkiego konserwatora zabytków eliminuje obowiązek uzgodnienia projektu

Domek holenderski, posadowiony nietrwale na bloczkach betonowych i wykorzystywany okresowo w celach rekreacyjnych, podlega przepisom ustawy prawo budowlane jako obiekt budowlany, nawet bez trwałego połączenia z gruntem, jeśli spełnia funkcje użytkowe zgodnie z jego przeznaczeniem.

Umowa pośrednictwa, mimo posiadania pewnych cech wspólnych z usługami doradztwa, nie może być traktowana jako świadczenie o podobnym charakterze w rozumieniu art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdy brak jest przeważającej zbieżności istotnych cech obu tych usług.